Op de wereld zijn zoveel verschillende culturen met zoveel verschillende gewoontes. We laten ons graag inspireren op het gebied van eten, interieur en kleding. Maar hoe zit dat eigenlijk met opvoeding? Hoe doen ouders in andere landen het?
1. Frisse buitenlucht is héél belangrijk
Het is even schrikken als je voor het eerst naar Denemarken gaat. Overal zie je ‘achtergelaten’ kinderwagens mét kinderen er nog in. In de cafés in Kopenhagen staat het zelfs vol met kinderwagens, terwijl de ouders binnen, lekker warm een kop koffie drinken. Denen vinden frisse buitenlucht héél erg belangrijk. Ook als temperaturen onder het vriespunt komen. Kleine kinderen dragen daarom veel wol en baby’s worden extra ingewikkeld in warme dekens. Zo kunnen ze prima buiten een dutje doen.
De kinderwagens zijn in Denemarken ook een stukje groter. Waar wij meestal vanaf 6 maanden de reiswieg omruilen voor het zitje, liggen Deense kinderen véél langer in die grote reiswiegen. Alles voor een lekker fris dutje in de buitenlucht.
2. De volwassenwereld en kinderwereld hoeven geen aparte werelden te zijn
Michaeleen Doucleff is een Amerikaanse moeder en schrijfster van het boek ‘Jagen, verzamelen en opvoeden’. Ze reisde de hele wereld over om van ’s werelds oudste culturen te leren over opvoeden. Bij de Maya’s in Mexico leerde ze dat je kinderen ook juist moet meenemen in jouw wereld, in plaats van andersom.
Ze legt uit dat in Westerse gezinnen ouders vaak allerlei kindgerichte activiteiten voor de kids inplannen. “Ze denken dat hun doel in het gezin is om deze andere activiteiten te organiseren en mee te doen. Maar dat hoeft niet zo te te zijn. Als je een kind in jouw wereld uitnodigt, dan willen ze deel uitmaken van je team. Ze willen helpen met opruimen of het bed opmaken. Als ze onderdeel van jouw wereld zijn en de hele tijd bij je zijn als je deze dingen doet, zien ze dat als hun rol om de familie te helpen.” Natuurlijk sluit het één het ander niet uit, legt ze uit. “Pas alleen op met het te vol plannen van de agenda van je kind en laat ook vrije momenten over om zelf te spelen en ze in jouw wereld mee te nemen.”
3. Opgevoed door broers en zussen
Waar wij opa’s, oma’s, nichtjes, neefjes of buurkinderen af en toe maar ál te graag inzetten als oppas, is dat in Polynesië bij de Maori doodnormaal. Sterker nog: de opvoeding ligt voor een groot deel bij de broers en zussen. Zelfs als ze zelf nog heel jong zijn. Het idee erachter is dat oudere broers en zussen zo op jonge leeftijd al leren om voor zichzelf en anderen te zorgen. Bovendien ontwikkelen ze ook een groot verantwoordelijkheidsgevoel. Ook leren ze dat een sterke familieband héél belangrijk is.
Lees ook: ‘It takes a village: waarom een ‘dorp’ aan medeopvoeders zo gek nog niet is’
4. Eten is een belangrijk onderdeel van de dag
Vanuit je werk de kids van de opvang halen, even snel langs de super om wat in elkaar te knallen en die moet eigenlijk nog daarheen en die moet eigenlijk al naar bed… het gezellig samen eten schiet er soms sneller bij in dan je denkt. We flansen snel iets in elkaar, schuiven het naar binnen en gaan verder met de orde van de dag. Of erger nog: we eten met het bord op schoot voor de tv. Zó makkelijk, maar eigenlijk zo ongezellig.
In Frankrijk doen ze dat heel anders. Samen eten is een belangrijk onderdeel van de dag en daar wordt tijd voor vrij gemaakt. Er wordt lekker en gezond gekookt (en nee: heus niet iedere dag haute cuisine). Soms zitten ze wel uren aan tafel met de kinderen. En wat blijkt: het werkt. De kinderen zitten uren lang aan tafel en eten wat de pot schaft. In de meeste Franse restaurants heb je niet eens kindermenu’s. Slakken, aubergine, zeevruchten, schimmelkazen, alles.
5. Bedtijd: wat is dat?
In Argentinië bestaat er niet zoiets als ‘na Sesamstraat naar bed’. Nee, er is geen vaste bedtijd voor kinderen. Ouders gaan niet vroeg naar huis
In Argentinië bestaat er geen vaste bedtijd voor kinderen. Dit stelt ouders in staat om zonder zich te haasten te genieten van gezellige diners die tot laat in de avond kunnen duren. Terwijl de ouders genieten van een heerlijke Argentijnse wijn, kunnen de kinderen hun sociale vaardigheden ontwikkelen.
6. Geen hoed = niet naar buiten
Smeer jij je kinderen altijd even trouw in? Nederlanders staan er namelijk nogal bekend om om een tikkeltje laks te zijn rondom het insmeren van de kinderen. We vallen dan ook in het niet bij de Australische ouders. Zij dealen met een gat in de ozonlaag en extreem hete zomers. Het motto is daar dan ook: no hat, no play. Ook op scholen is dit een belangrijke regel. Kinderen móeten een zonnehoedje dragen om ze te beschermen tegen de brandende zon.
7. 50/50 opvoeding
Een geëmancipeerd huishouden wordt steeds belangrijker. Toch houden we vaak onbewust nog vast aan een traditionele rolverdeling. De moeder haalt de kinderen van school, regelen alle zaken in het huishouden, worden als eerste gebeld door school als een kind ziek is, enzovoorts. Al proberen we ook steeds meer de dingen 50/50 te doen.
Bij de Aka-stam in Afrika is dit heel normaal. De aka-papa’s zijn ’s werelds meest betrokken vaders. Ze nemen het kleine grut mee op pad, dragen ze gemiddeld twee uur per dag dicht tegen hun lichaam aan én nemen de kids gewoon mee naar de plaatselijke borrel. Hoe gezellig is dat.
Nog meer inspiratie opdoen van andere culturen? Lees dan het boek ‘Jagen, verzamelen, opvoeden’ van Michaeleen Doucleff of ‘How Eskimos Keep Their Babies Warm: And Other Adventures in Parenting’ van Mei-Ling Hopgood. Deze boeken staan vol met goede opvoedtips uit andere culturen.
Toen de dochter van Leah vijf werd, wist ze precies wat ze wilde: haar kinderfeestje vieren in een ballenbak. En dat werd een onvergetelijke verjaardag.
Laten we eerlijk zijn: niet iedereen loopt warm voor kerst. Waar de ene groep helemaal losgaat met kerstbomen, kerstmuziek en uitgebreide diners, zijn er ook sterrenbeelden die Kerstmis het liefst overslaan.
Schoonmoeders: je kunt niet zonder ze, maar soms halen ze ook het bloed onder je nagels vandaan. Zeker als ze, met de beste bedoelingen, over je grenzen heen walsen. Maria kon haar ogen niet geloven toen haar baby na een dagje bij oma met gaatjes in haar oren thuiskwam.
Elke woensdag vertelt een leerkracht aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: Juf Mirella (27) geeft les aan groep 4.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (10), Emeline (8), Vieve (7) en Lilou (4). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Als ouder probeer je alles zo goed mogelijk te doen voor je kind. Maar wat als je goede intenties onverwacht botsten met de – soms bijzondere – schoolregels? Isa ontdekte dit op de harde manier toen een onschuldige waterfles voor drama zorgde.
