Opvoeden komt in allerlei vormen en maten. Ouders roepen vaak: “Ik doe maar wat!”, maar er zijn ook gezinnen met een bepaalde visie op het grootbrengen van hun kroost. Eén daarvan is Attachment Parenting (AP). In het Nederlands wordt het ook vaak ‘natuurlijk ouderschap’ genoemd.
Natuurlijk ouderschap klinkt misschien een beetje gek. Want wat is nou natuurlijk? Het betekent niet dat je in een hutje op de hei moet wonen en een ‘geiten-wollen-sokken-type’ moet zijn om deze opvoedstijl toe te passen. Want dat is toch wel het grote vooroordeel dat aan deze manier van opvoeden kleeft. Attachment Parenting gaat juist over hoe jij als ouder precies weet wat jouw kind nodig heeft en die behoeften moet volgen. De natuur, dat ben jíj.
Jij volgt dus jouw baby en hij of zij volgt jou. Een kind kan er daardoor op vertrouwen dat zijn ouders zijn behoeftes kennen en dus vervullen. Hechting is hierbij het allerbelangrijkste. Volgens de Amerikaanse kinderarts William Sears, die de Attachment Parenting-methode ontwikkelde, is een goede hechting van levensbelang voor een gelukkige en harmonieuze gezinssituatie.
Binnen het natuurlijk ouderschap werk je niet met regels, schema’s of de klok; je kijkt steeds naar wat jouw kind op dat moment nodig heeft. Omdat baby’s niet geboren worden met een handleiding (zou verdomd handig zijn, maar helaas) zijn er een paar belangrijke principes, de zogenaamde 7 B’s. Zo leer jij jouw kind het beste kennen.
Volgens William Sears is je kindje na de geboorte extra alert op zijn omgeving. Om goed te kunnen hechten is huid-op-huid-contact in het zogenaamde ‘gouden uurtje’ (de eerste 60 minuten na de geboorte) dan ook héél belangrijk. Zo kunnen moeder en kind extra goed hechten. Dit blijft ook na de geboorte een heel belangrijk onderdeel in het natuurlijk ouderschap.
Borstvoeding geven is een belangrijk onderdeel binnen Attachment Parenting. Het wordt door Spears gezien als de meest natuurlijke manier van voeden. Bovendien leert de moeder door de borstvoeding beter te luisteren naar de behoeften van haar kind. Ook komt er oxytocine vrij waardoor moeder en kind beter kunnen hechten.
Er wordt geadviseerd zolang mogelijk borstvoeding te geven. De WHO-norm is twee jaar, maar veel moeders gaan langer door. Voeden wordt niet volgens een schema gedaan, maar op verzoek. Door je kindje te volgen, erken je zijn behoeften en kun je ook beter zijn signalen volgen.
Geef je flesvoeding? Dan is het advies ook om dit zoveel mogelijk op verzoek te doen.
Het dragen van je baby (en kind) is iets dat veel wordt gedaan door ouders die deze opvoedmethode volgen. Ook dit principe heeft wederom een linkje met ‘onze natuur’. Baby dragen is namelijk al eeuwenoud. Vroeger waren er geen kinderwagens om mee te nemen terwijl je aan het jagen en verzamelen was. De meest veilige plek voor een kind was dichtbij de ouders.
We zijn niet meer aan het jagen en verzamelen, maar baby’s zitten nog steeds het liefst aan hun ouders geplakt. Door je baby of kind te dragen, heb je je kind dichtbij je en versterk je de band.
Samen slapen is nóg zo’n belangrijk onderdeel. En ook weer logisch als je naar de natuur kijkt. Eeuwen geleden, toen mensen nog in stammen leefden, sliepen ze dicht tegen elkaar aan. Het gevaar lag namelijk op de loer. Inmiddels niet meer, maar baby’s worden nog steeds geboren met datzelfde overlevingsinstinct en willen daarom het liefst zo dicht mogelijk bij jou slapen.
Co-sleepen is makkelijker met borstvoeding en zou volgens Sears de kans op wiegendood verkleinen, omdat de ademhaling van moeder en kind op elkaar afgestemd worden als ze dichtbij elkaar liggen. Ook dit wordt weer gezien als de biologische norm. Voorwaarde is wel dat je veilig samen slaapt.
Een baby heeft veel verschillende huiltjes en geeft allerlei verschillende signalen. Honger, moe zijn of opgepakt willen worden — het klinkt allemaal totaal anders. Het is volgens AP belangrijk om veel tijd met je kindje door te brengen zodat je de signalen beter begrijpt en hier goed op kunt reageren. Ook dit zorgt voor een betere hechting tussen ouder en kind. Je baby even ‘uitlaten huilen’ gaat volgens deze methode volledig tegen de natuur in. Baby’s zijn namelijk niet instaat zichzelf te troosten en zouden enorm veel stress ervaren wanneer ze voor langere periodes huilen.
Er zijn oneindig veel boeken en trainingen op de markt die jouw baby leren volgens een schema te leven. Sommige ouders zweren erbij, maar volgens het natuurlijk ouderschap is dit niet de manier. Een ouder moet zich juist aanpassen naar de behoefte van het kind.
Binnen het natuurlijk ouderschap is het een beetje ‘alles of niets’. Continu in de buurt zijn van je baby, hem of haar volgen, samen slapen, voeden, dragen — je kunt je wel voorstellen dat dit enorm veel van ouders en vooral moeders vraagt. Balans is daarom toegevoegd als essentieel principe. Een moeder moet genoeg tijd hebben om te rusten en voor zichzelf te zorgen.
Dit zijn de basis principes. Opvoeden is natuurlijk nooit zwart-wit. Veel ouders die deze opvoedstijl volgen vinden dingen als natuurlijk bevallen, dragen van wollen kleertjes en eten volgens de Kleintjes-methode bijvoorbeeld ook belangrijk. Sommige ouders gaan nog een stukje verder in dat natuurlijke principe: zij volgen een natuurlijk of veganistisch dieet, laten de kinderen thuisscholing volgen en houden de kinderen zover mogelijk van het gezag van anderen. Maar er zijn natuurlijk ook ouders die slechts een paar principes van deze opvoedstijl meepikken en daarin hun eigen dingen doen.
Het is nooit wetenschappelijk bewezen dat deze manier van opvoeden leidt tot een betere ontwikkeling en een gelukkiger kind. Net zoals bij iedere opvoedstijl is er ook genoeg kritiek op deze manier van opvoeden.
Sommigen vinden de manier van opvoeden te extreem en het ongezond dat het kind continu aandacht moet krijgen. Bovendien is binnen Attachment Parenting de druk op moeders extra hoog, omdat je continu klaar moet staan voor je kind. Ook was er in Nederland lange tijd kritiek over samen slapen. Volgens critici zou in één bed slapen met je kleintje juist een verhoogd risico geven op wiegendood. Inmiddels is dat advies wel wat bijgedraaid, mits het veilig gebeurd.
Uiteindelijk doe je als ouder dat waarvan je denkt dat het het beste is voor jouw kind. Of dat nou volgens een bepaalde opvoedstijl is of niet. Zou Attachment Parenting iets voor jou zijn?
Schoonmoeders: je kunt niet zonder ze, maar soms halen ze ook het bloed onder je nagels vandaan. Zeker als ze, met de beste bedoelingen, over je grenzen heen walsen. Maria kon haar ogen niet geloven toen haar baby na een dagje bij oma met gaatjes in haar oren thuiskwam.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (10), Emeline (8), Vieve (7) en Lilou (4). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Toen de dochter van Leah vijf werd, wist ze precies wat ze wilde: haar kinderfeestje vieren in een ballenbak. En dat werd een onvergetelijke verjaardag.
Als ouder probeer je alles zo goed mogelijk te doen voor je kind. Maar wat als je goede intenties onverwacht botsten met de – soms bijzondere – schoolregels? Isa ontdekte dit op de harde manier toen een onschuldige waterfles voor drama zorgde.
Laten we eerlijk zijn: niet iedereen loopt warm voor kerst. Waar de ene groep helemaal losgaat met kerstbomen, kerstmuziek en uitgebreide diners, zijn er ook sterrenbeelden die Kerstmis het liefst overslaan.
Wat als je tegelijkertijd zwanger blijkt te zijn met je schoonzus, maar hun kindje niet levensvatbaar blijkt te zijn? Geluk en verdriet gaan hand in hand, ervaarde Natascha aan den lijve.
