Wanneer je kind maar niet wil slapen, kan dat enorm vermoeiend en frustrerend zijn. Steeds meer ouders zoeken daarom hulp bij een kinderslaapcoach. Orthopedagogen, slaapgeneeskundigen en jeugdartsen maken zich zorgen over deze ontwikkeling.
Lees verder onder de advertentie
Dat blijkt uit een onderzoek van het tv-programma Pointer van de KRO-NCRV. Zij maakten een uitzending over kinderslaapcoaches.
Kinderslaapcoaches
De deskundigen wijzen op de risico’s van het ontbreken van een kwaliteitscontrole op slaapcoaches en de opleidingen die hiervoor bestaan. Volgens Pointer zijn er minstens honderd geregistreerde kinderslaapcoaches, maar ligt dat aantal in werkelijkheid nog hoger. Het aantal kinderslaapcoaches is de laatste jaren enorm gestegen: in 2016 bestond er nog maar één.
Lees verder onder de advertentie
Opleiding
Kinderslaapcoaches zijn vaak moeders die zelf ervaring hebben met slaapproblemen bij hun kind. Zij volgen meestal online een parttime opleiding in Nederland of in het buitenland. Deze opleidingen variëren van een paar dagen tot ongeveer een jaar. De term ‘kinderslaapcoach’ is geen beschermende titel, wat betekent dat er geen eisen gesteld worden aan de kwaliteit van een slaapcoach en de opleiding.
Een ander Nederlands onderzoek toont aan dat tien procent van de ouders slaapproblemen ervaart met een baby van zes maanden. De impact van dit probleem op ouders lijkt alleen maar groter te worden, omdat zowel de ouders als de maatschappij steeds drukker wordt. Ouders die zich geen raad meer weten met de slaapproblemen van hun kind krijgen in de reguliere zorg vaak slaapmethodes uit de richtlijn ‘Gezonde slaap en slaapproblemen bij kinderen’ van het Nederlands Centrum Jeugdgezondheid aanbevolen. Deze behandelopties zijn beperkt, omdat de richtlijn is gebaseerd op slaapmethodes die volgens wetenschappelijk onderzoek effectief zijn. Zo wordt bijvoorbeeld aangeraden om een kinderen vanaf zes maanden met slaapproblemen gecontroleerd te laten huilen.
Lees verder onder de advertentie
Methoden
Niet alle ouders vinden dit advies prettig. Je baby gewoon maar laten huilen vinden ze best heftig. Dat kinderslaapcoaches andere methodes aanraden, is nog een reden om naar zo’n coach te stappen. Deze methodes zijn nog niet wetenschappelijk onderzocht, maar sluiten soms beter aan bij wat ouders prettig vinden voor hun kind. De ervaringen van ouders met een kinderslaapcoach zijn erg verschillend. Sommigen voelen zich goed geholpen, anderen nauwelijks of helemaal niet.
Kijk de uitzending van Pointer over kinderslaapcoaches hier terug.Ontvang elke maand Kek Mama met korting en gratis verzonden op jouw deurmat! Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.
Soms gebeuren er dingen die je nooit verwacht… zoals bevallen tussen de frietjes en milkshakes. Voor Alyce Rotunda uit Michigan werd dit werkelijkheid toen haar vierde kindje besloot niet te wachten tot het ziekenhuis. Haar dochtertje Matilda (inmiddels liefkozend McTilly genoemd) maakte haar entree op een parkeerplaats van McDonald’s, vertelt ze aan TODAY.
Soms voelt het moederschap een beetje alsof je een volle inbox probeert leeg te werken terwijl er continu nieuwe mails binnenploppen. Werk, partner, boodschappen, administratie, vriendinnen die je alweer veel te lang niet hebt gezien… en oh ja, die kinderen die ook nog aandacht, hulp met huiswerk en een fatsoenlijke maaltijd willen. Geen wonder dat […]
Geheimen fluisteren, eindeloos knuffelen, hun mening geven (soms nogal luid): een kind laat met verrassende signalen zien dat het zich veilig voelt bij je. Wij delen er een paar.
Elsemieke (31) is samen met T (33), moeder van twee zoontjes (4 en 2) en redacteur bij Kek Mama. Chaotisch, chronisch moe en heeft een brein met 46 tabbladen tegelijkertijd open. Probeert rust in de chaos te vinden, maar met drie mannen in huis is die rust ver te zoeken.
Hoe vaak zeg jij ‘ja’ tegen je kind terwijl je eigenlijk ‘nee’ bedoelt? Dat moment herkennen bijna alle ouders weleens. Soms zeg je ‘ja’ omdat het makkelijk is, omdat je hoofd vol zit of omdat je even geen zin in hebt in strijd.
Iedere moeder kent ‘m: die ene vader op het schoolplein die áltijd een grap paraat heeft, met iedereen een praatje maakt en stiekem misschien bijna een beetje té charmant is. Is het toeval? Nee hoor, de sterren hebben er een handje in.