Hoeveel betaal je voor stroom als je de kerstboom 30 dagen aan laat staan?
December is al duur genoeg met cadeautjes en extravagante diners. Het laatste waar je je druk om wilt maken, is de kerstboom.
Beeld: Canva Pro
Postpartum. De periode na de bevalling. Ook wel: de achtbaan zonder gordel, met lekkage op plekken die je niet kende en een piepklein mensje dat je aankijkt alsof jij de handleiding hebt meegekregen. Spoiler: die handleiding bestaat niet.
Je dacht van tevoren misschien aan luiers en babygeur en knuffels. Wat je er gratis bij krijgt: een lichaam dat moet herstellen, emoties die met het weer meewaaien, afspraken bij het consultatiebureau, discussies over voeden en een woonkamer die ineens een soort logistiek centrum is. Als je je afvraagt: is dit normaal? Grote kans van wel.
Hier komen zes postpartum truths die veel moeders graag eerder hadden gehoord, plus concrete dingen waarmee je het vanavond al iets minder heftig maakt. Zonder oordeel. Zonder “geniet ervan”. Gewoon: real life. Van moeders tot moeders.
De ene dag denk je: hé, ik kan best lopen. De volgende dag voelt lachen alsof je buikspieren een staking hebben uitgeroepen. Bloedverlies kan ook stoppen en weer beginnen. Hechtingen, bekkenbodem, littekens: allemaal dingen die ineens “hoi” zeggen als je niest.
Wat helpt: houd één week een simpele mini-log bij: wat deed je vandaag, hoe voelde je je, wat hielp? Deel je dag daarna in “energie-blokjes” in in plaats van uren. En bij twijfel: kaart het aan bij je zorgverlener. Herstel is geen wedstrijd. Je loopt niet achter. Je bent aan het genezen, op je eigen tempo.
Je kunt huilen om een verkeerd belegde boterham. Of om het feit dat je baby zo schattig gaapt. Hormonen doen hun ding en slaapgebrek maakt alles 300 procent zwaarder.
Wat helpt: doe elke dag een mood-check in drie woorden. App ze ’s avonds naar iemand die je vertrouwt. En als somberheid, angst of heftige gedachten je dagelijks functioneren in de weg zitten, of als het langer dan twee weken blijft hangen: bel je verloskundige of arts en vraag ondersteuning. Je verdient hulp vóór je omvalt.
Of je borstvoeding geeft, kolft, combivoedt of fles geeft: jullie leren dit samen. Aanleggen, clusteren, schema’s, te weinig/te veel, weigeren, het kan allemaal en het is allemaal normaal. Het zegt precies niks over jouw waarde als moeder.
Wat helpt: maak geen lange termijn-plan, maak een 24-uurs plan. Vraag rond de lunch: “Wat maakt de komende 24 uur rustiger?” Dat kan extra ondersteuning zijn, een ander ritme, of (ja) een keer kiezen voor gemak zodat iedereen weer adem krijgt. Doel: een gevoede baby en een ouder die oké is.
Newborns slapen niet door. En volwassenen dan dus ook niet. En toch wordt van jou een functioneren op olympisch niveau verwacht. Het is zwaar. Geef je eraan over. Het is wat het is, en het wordt ook vanzelf weer beter.
Wat helpt: zorg dat je ’s nachts minimaal een ruk kunt maken van 3–4 uur. Heb je een partner/helper: die doet één voeding, terwijl jij oordoppen in doet en ergens anders slaapt. Ben je solo: maak een bedside-station dat alle stappen als verschonen makkelijker maakt en plan één dutje overdag waarin je de was negeert en meldingen uitzet. Niet lui. Absoluut noodzakelijk.
Je bent nog steeds jij. Maar ook een nieuwe versie. Rollen verschuiven en de mental load wordt ineens een extra baby op je heup. Wrok groeit vaak niet door “één keer iets niet doen”, maar door het niet uitspreken van irritatie.
Wat helpt: doe een 15-minuten “zondag-stand-up”. Drie vragen: wat werkte, wat was zwaar, wat zijn mijn top 3 voor komende week? Verdeel twee taken per persoon die je volledig “owned” — van begin tot eind. En zeg gerust: “Ik vraag geen gunst, ik wil dat we opnieuw balanceren.”
Mensen zeggen: “Laat maar weten als ik iets kan doen.” En jij voelt je meteen overwhelmed en denkt: ja doei, ik ga nu niet ook nog management doen.
Wat helpt: maak een lijstje met drie concrete taken die écht helpen: maaltijd voor de deur, twee wassen vouwen, baby in de gaten houden terwijl jij doucht. En stuur dan: “Ja graag. Dit helpt vandaag het meest: A, B of C. Kies wat het makkelijkst is.” Voor bezoek: korte bezoekjes op een tijdstip dat jou past, handen wassen, en niet komen als je je ziek voelt. Punt.
Postpartum is intens én tijdelijk. Je hoeft niet van elke minuut te genieten om van je baby te houden. Vraag eerder om hulp dan je gewend bent. En onthoud: goed genoeg is meer dan genoeg.
Sinds de geboorte van haar zoontje Lowen is het leven van voormalig Oranjeleeuwin Lieke Martens (32) compleet veranderd. Wij spraken Lieke over haar leven als kersverse moeder, tradities, de moedermaffia en het kinderboek dat ze onlangs heeft geschreven. Je leest het hier!
Bron: Motherly