Beeld: Getty Images
Wanneer blijkt dat je spannende vluggertje – ver van iedereen vandaan – behoorlijk op de kijk lag, let je toch wat beter op tijdens je vakantie.
Esther (36):
“Leuk, die Franse montagnes, maar voor mij zijn ze een moodkiller. Niet door mijn man, die vind ik nog even leuk als thuis. Wel door de dunne muurtjes van zo’n stacaravan, de campingburen, de kinderen van zeven en negen. Zodra ik maar een seconde denk dat iemand me kan horen, zakt mijn zin tot een nulpunt.
“Thuis halen we het driedubbel en dwars weer in”
Wij doen dus drie weken niks. Ik slaap zelfs niet in zijn armen, veel te warm. Mijn man heeft zich er inmiddels maar bij neergelegd. Die weet: thuis halen we het driedubbel en dwars weer in – we hebben overal betonnen muren én een eigen slaapverdieping.”
“Ideaal, zo’n stacaravan, dachten we. Wel het campinggevoel, niet het ongemak van ’s nachts door het donker naar de wc en douchen met dertig anderen. We boekten de ruimste die we konden vinden, met de slaapkamers van onze kinderen van vier en zeven aan de ene kant en de onze aan de andere kant.
“Waarom wiebelt ons huis zo?”
Tijdens de eerste avond dat man en ik rozig van de rosé van bil gingen, klopte onze oudste op de deur. Waarom ons huis zo wiebelde. Volgende keer gaan we mooi weer in een tent – de kinderen in hun eigen opgooitentje naast de onze.”
Lees ook – Seks in de voortent: ‘Hoe dóen mensen dat?’ >
“Seks: ik vind het niet te doen in zo’n klein vakantiehuisje. Om even weg te zijn van de kinderen, toen negen en elf, doken man en ik eens een parkje in van de camping en deden een spannend vluggertje tegen een boom. In het pikkedonker, ver van iedereen vandaan. Toen we de volgende dag brood gingen halen, bleek onze boom recht tegenover een rij kampeerhuifkarren te staan. Dat was meteen de laatste keer dat we het deden, die vakantie.”
“We hadden geen idee dat de muren van ons Oostenrijkse pension zo dun waren. We verbleven er net drie nachten toen de gastvrouw aan onze ontbijttafel verscheen. Of we het naar onze zin hadden, en dat het zo gezellig was dat we er waren – onze kinderen vond ze ook zo voorbeeldig. Ze pauzeerde even, zakte door haar knieën op ooghoogte met ons en fluisterde: ‘Een aantal andere gasten vindt jullie alleen iets te gezellig. Kunnen jullie ’s nachts misschien íets zachter doen?’
“Nog nooit hebben we zo weinig gevreeën als de rest van die vakantie”
Mijn hoofd werd zo rood dat het bijna ontplofte. Waarop onze oudste dochter – alsof het nog niet erger kon – op vol volume riep: ‘Hé mam, waarom word jij zo rood?’. Nog nooit was ik zo blij dat we niet tussen de Nederlanders zaten en nog nooit hebben we zo weinig gevreeën als de rest van die vakantie.” Lees elke maand de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste tips voor jou en je kids. Abonneer je nu op Kek Mama en krijg tot 45% korting.
Iedereen kent er wel een: een verwend kind. En niemand van ons vindt verwende kinderen leuk, toch? We willen dus ook zeker niet dat ónze kinderen ineens verwend gedrag gaan vertonen.
Mijn dochter leert praten. Ik vind het werkelijk een van de schattigste fases tot nu toe. Die brabbelende dreumes die allemaal grappige dingen zegt: het is om van te smelten. Het levert alleen ook weleens gênante situaties op.
Daniel (38) dacht dat hij het allemaal voor elkaar had: een lieve vrouw, een zoontje van vier en pas een tweede kindje erbij. Maar waar het gezin op het eerste gezicht compleet leek, begon het van binnen langzaam uit elkaar te vallen.
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Je zou denken dat volwassenen met een hoge functie en flink salaris allemaal begonnen met een bibliotheekkaart op hun tweede en elke avond luisterden naar literaire meesterwerken bij het zachte licht van een nachtlampje. Dat zit toch anders.
Groep 8 kamp. Voor veel kinderen het hoogtepunt van hun basisschooltijd, maar voor Mariska en haar dochter was het iets waar ze enorm tegenop zagen. Haar dochter mocht namelijk geen contact hebben met het thuisfront.
