Beeld: Shutterstock
Je kent elkaar nauwelijks en bam: twee streepjes op de predictor. Zie dat maar eens als koppel te overleven.
Jill (38) is moeder van Bram (20 maanden). Ze is niet meer samen met de vader van haar kind.
“Pak even een condoom, zei ik tegen Mark toen we voor het eerst seks hadden. Zijn antwoord: ‘Dit is voor altijd, dat voelen we allebei, waarom gaan we niet voor een kind?’ Ik was blind van verliefdheid en ik wilde al jaren moeder worden. Bovendien was ik 36, zo’n vaart zou het vast niet lopen met die zwangerschap. Die nacht werd ik zwanger. We kenden elkaar drie weken.
Ik woonde voor mijn werk in Brazilië. Die eerste weken was ik ervan overtuigd dat Mark en ik samen oud zouden worden. Eindelijk had ik iemand gevonden die mij begreep. Dat was van korte duur. Ik was nog maar net zwanger toen onze relatie de eerste scheurtjes vertoonde. We kregen ruzie, hij liep weg en kwam de hele nacht niet terug. De volgende ochtend had hij een vaag verhaal over autopech. Ik voelde dat het niet klopte, maar wilde hem niet kwijt. Ik ben zelf zonder vader opgegroeid. Voor het kind in mijn buik wilde ik het plaatje in mijn hoofd waarmaken.
Mark beloofde me gouden bergen, maar we hadden steeds vaker ruzie. Mensen die hem kenden waarschuwden me: hou hem te vriend en meer niet. Ze wisten niet dat ik al zwanger was. Ik zag Mark steeds minder. Als we afspraken, was het maar de vraag of hij wel op zou dagen. Vanwege het zikavirus ging ik drie maanden terug naar Nederland. Tijdens ons afscheidsetentje keek hij nonstop op zijn telefoon. Later bleek dat hij gewoon met een ander zat te appen. Terug in Nederland kreeg ik ineens een bericht van dat meisje. Hij had haar dezelfde mooie toekomst beloofd, maar zij was achter mijn bestaan en de zwangerschap gekomen.
Toch ging ik terug naar Brazilië. Mark ontkende in alle toonaarden dat hij was vreemdgegaan. Zelfs toen ik hem confronteerde met een foto van dat meisje en hem in een hotel. Hij beweerde dat hij haar toevallig had ontmoet. Ik was boos en verdrietig, maar bleef hopen dat het goed zou komen tussen ons.
Lees ook – Sophie (38): ‘Ik werd zwanger na een affaire met een knappe Australiër’ >
Ik was amper bevallen van Bram of ik stond er alleen voor. Mark keek nauwelijks naar zijn zoon om en werd steeds gemener. Hij noemde me dom en waardeloos. Toen ik op een avond iets te laat thuiskwam, maaide hij uit woede een schaal van tafel.
Mark had de baby erkend, maar het gezag was nog niet geregeld. Daar repte ik met geen woord over, want ik had besloten terug te gaan naar Nederland. Ik had een heel afscheidscomité van vrienden en collega’s geregeld – ik wilde voor geen goud dat Mark me in zijn eentje uit zou zwaaien. Huilend stapte ik in het vliegtuig, mijn zoon – toen vijftien maanden – sliep vredig op mijn buik.
Mark en ik hebben nog contact, maar dat wordt steeds minder. Het initiatief moet van mij komen en ik doe het alleen omdat ik wil dat Bram contact houdt met zijn vader.”
In de glossy Kek Mama lees je de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts €29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Boys moms weten: zoons kunnen heftig zijn. Zo ook het zoontje van Frida, toen ze op vakantie was in Kroatië met haar gezin. Hij legde eigenhandig het hele zwembad plat. Per ongeluk.
Elke ouder weet: er komt een moment en dan pikt je kind iets op wat ie absoluut niet had mogen horen. Zo liet de vijfjarige Hugo op een subtiele, maar duidelijke manier weten hoe zijn vader over bepaalde collega’s denkt.
Met twee gezinnen op vakantie, hoe meer zielen, hoe meer vreugd, dachten Anna en haar man. Dat viel tegen, bleek toen ze eenmaal in Frankrijk gearriveerd waren.
Wanneer je de eerste bent in je vriendengroep die moeder wordt, vergt dat wat aanpassingsvermogen van de rest. Een vaardigheid die niet iedereen even goed onder de knie heeft. Dat bleek wel, toen een vriendin van Noëlle met dit kraamcadeau op de proppen kwam.
Toen Rosie een baby was, vond ik uiteten gaan best een uitdaging. Nu ze twee is, valt het nog niet altijd mee. En dat heeft niet alleen met het kind te maken.
We bereiden ons maandenlang voor op dé grote dag: de bevalling. Bevalplan? Check. Pufcursus? Check. Maar van presentatrice Shelly Sterk mogen we ons best vaker focussen op de periode ná de geboorte, het herstel: “Je lichaam is de volgende dag echt niet klaar voor een wandeling van tien kilometer achter de kinderwagen.”
