Juf Linda (53) steunt Amjeds droom om naar het vwo te gaan

Donderdagmiddag, vier uur. Ik wacht op een feestelijk telefoontje van het lyceum uit onze buurt. Een telefoontje waarin ik te horen krijg dat mijn faalangstige, hoogbegaafde leerling Amjed definitief is toegelaten. Als beloning voor jaren inzet. Van hem. Van zijn ouders. En vooruit, ook een beetje van mij. Ik heb Amjed sinds groep zes onder mijn hoede, ik heb zijn gevecht meegemaakt, en daarom verheug ik me op de hoofdprijs. Bij Amjed thuis staat de taart al klaar.

Krullen van vader, intelligentie van moeder

Amjed is een schattig joch met zwarte krullen en donkere ogen – geërfd van zijn Irakese vader, eigenaar van een garage bedrijf. Van zijn Hollandse moeder heeft hij zijn hoogbegaafdheid, een IQ van boven de 130. Daaraan heeft hij faalangst ontleend. Iets wat vaak voorkomt bij hoogbegaafden. Ze stellen zulke hoge eisen aan zichzelf, dat ze onderpresteren als ze niet genoeg worden uitgedaagd. Omdat ze anders denken dan hun leeftijd genoten, worden ze vaak gepest. Zonder begeleiding kunnen ze wegzinken in depressie en apathie.

Naar het vwo in de buurt

Dat was met Amjed het geval toen ik hem in groep zes kreeg. Een angstig vogeltje zonder vriendjes. Zijn toetsen wemelden van de fouten, maar als ik een redactiesom dicteerde, gaf hij het juiste antwoord voor ik klaar was. Intussen had hij een droom: naar het vwo in onze buurt. Ik trommelde een begeleidingsteam op. Twee jaar lang werkte hij aan zijn faalangst en uiteindelijk lukte het hem de vereiste toetsen te maken. Enige hobbels had ik verwacht. De bewuste school is populair en lycea zitten niet te wachten op kinderen die begeleiding nodig hebben. Dat bedreigt het slagingspercentage.

Lees ook
Vrolijke opvoedtantes Els en Do over de middelbare school >
 

Amjed kon niet wachten

Ze worden door de overheid echter verplicht alle leerlingen te verwelkomen die aan de voorwaarden voldoen. Ik was pas gerustgesteld toen de studiecoördinator van het lyceum Amjed voorspiegelde hoe leuk hij het zou gaan krijgen op het vwo. Ik zag Amjed opbloeien. Hij kon niet wachten tot hij naar het beloofde land mocht. Op een dag meldde het lyceum dat er administratieve fouten waren gemaakt. Amjed kon niet worden toegelaten tot de klas voor hoogbegaafden. Hij zou nu in de reguliere klas komen, met wat extra begeleiding. Nu zit ik dus te wachten op de definitieve toezegging. Niet meer dan een formaliteit.

Mevrouw van het lyceum aan de lijn

Tring! Een mevrouw van het lyceum aan de lijn. “Dit is heel bitter”, zegt ze. “Amjed kan helaas niet toegelaten worden.” Ze komt met een smoes die mijn oren doen klapperen. Weer iets over administratie. Ik concludeer hardop dat deze school Amjed nooit heeft gewild. Dat ze een weg hebben gezocht om de regels te omzeilen. En hoe onbeschoft ik dit vind. Daarna bel ik Amjeds moeder die in tranen uitbarst. Het liefst zou ik hier de naam van het lyceum in kwestie noemen. Maar als ze gaan procederen zullen ze vast geen administratieve fouten maken. Een week later vertelt Amjed trots aan de klas dat hij niet eens meer naar die school wil na alles wat er is gebeurd. En overhandigt hij mij een prachtige bos bloemen. 

Dit artikel heeft eerder in Kek Mama gestaan.

In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.