Vrolijke opvoedtantes Els en Do over de middelbare school

De jongste van mijn drie kinderen gaat binnenkort naar de middelbare school. Daar zie ik erg tegenop. De oudste twee wilden vanaf de eerste dag niet meer dat ik binnen een kilometer afstand op school kwam. Er zijn tijden geweest dat ik snakte naar dit moment. Maar nu word ik somber bij het idee. Ik ben een thuismoeder, misschien speelt dat mee.

Natuurlijk speelt dat mee. Kinderen fungeren als het ware als kleine werkgevertjes. Bij gebrek aan andere werkgevers zou u kunnen denken dat uw pensioen is aangebroken. Maar u bent even belangrijk voor uw kinderen als op de lagere school. Misschien nog wel belangrijker. De middelbare school is een verwarrende periode voor hen, met al die gierende hormonen; daarom hebben ze een stabiel thuisfront nodig. U bent alleen fysiek minder in touw. Luiers, kleren uitzoeken, naar school brengen, dat is voorbij. (Onderbroken nachten krijgt u wel weer genoeg, daarover geen zorgen. Er komt een nacht dat ze niet thuiskomen, of dronken, of in een politieauto.)

Voorbereiding op moment dat ze uit huis gaan

Intussen hebben kinderen liever een moeder die zichzelf amuseert dan eentje die smachtend wacht tot ze thuiskomen om haar leven te vullen. Terwijl zij voorzichtig hun vleugels uitslaan, doet u het ook. Verken nieuwe horizonnen. Dat zorgtalent van u, dat kunt u uitbouwen, het wemelt van de medemensen die er behoefte aan hebben en daar zitten heel interessante tussen. Zo wordt u minder afhankelijk van uw kinderen voor uw gevoel van zingeving. Het is een voorbereiding op de grote finale: het moment dat ze uit huis gaan. Ook dat is overkomelijk weten de tantes, die al tegen dit moment opzagen toen hun spruitjes nog in de wieg lagen. Tot hun verbazing genieten zij inmiddels uitbundig van de vrijheid (hoewel, we hebben wel meteen een hond genomen. Tante Do de fiere, enigszins hysterische teckels Kees en Piet en tante Els de onovertroffen, enigszins neurotische Willem).

Els en Do zijn geboren voordat de pil was uitgevonden en kwamen ter wereld zonder dat hun ouders daarom hadden gevraagd. Zelf kregen zij heel bewust kinderen en voelen de plicht hen permanent gelukkig te maken. Ze kennen dus twee opvoedingsstijlen van nabij, en blijven onverminderd op zoek naar de gulden middenweg. Mail Els en Do: elsendo@kekmama.nl.

Dit artikel staat in Kek Mama 05-2017