Mijn man en ik hockeyen, tennissen en zijn dol op wandelen. Onze zevenjarige dochter is echter niet naar een sportclub te slaan en zit liever achter haar iPad. Hoe krijg ik haar zover dat ze ook gaat sporten?
Lees verder onder de advertentie
Els en Do: Sporten is de nieuwe religie. Als uw dochter tachtig jaar geleden was geboren, had ze geen enkel probleem gehad. Do’s stokoude buurvrouw mevrouw Huppers kijkt stomverbaasd naar joggers en wielrenners. De enige beweging die zij in haar volwassen leven heeft gehad is ramenlappen en stofzuigen. Evengoed is ze kerngezond op weg naar de honderd jaar.
Lees verder onder de advertentie
Hekel aan sport
Ook Els begrijpt uw kind. Zij werd eveneens geboren in een uiterst sportief gezin, terwijl ze zelf een hekel had aan sport. Haar ouders en zusjes en broers wandelden doodleuk vijf uur met ferme pas door de bossen, elke zondag opnieuw, het was verschrikkelijk. Kleine Elsje slofte er woedend achteraan. Eenmaal volwassen besloot zij de rest van haar leven liggend op de bank een boek te lezen. Of de Story. Ze voelt zich daar uitstekend bij.
Terug naar uw dochter. Uiteraard bevelen wij beweging aan, zeker voor kinderen in de groei. Zowel mevrouw Huppers als Els speelden als kind elke dag op straat. Zo konden hun botjes en spiertjes zich toch goed ontwikkelen. Sporten in clubverband is niet zaligmakend. En je kunt kinderen niet dwingen het leuk te vinden. Als uw dochter niet wil, wil ze niet. Wij nemen voetstoots aan dat u haar al een jaartje verplicht naar een sportclub hebt laten gaan. En dat het haar niet over de streep heeft getrokken. Waarschijnlijk zat ze mokkend in de dugout of stond ze rillend op het veld. Dat is alleen maar zonde van het geld.
Lees verder onder de advertentie
Wat u wel kunt doen is haar gebruik van de iPad aan banden leggen, haar elke dag buiten laten spelen en naar school laten fietsen. Neem haar ook mee als jullie gaan wandelen. Maar alsjeblieft niet vijf uur lang – u weet nu hoe het met tante Els is afgelopen.
De opvoedtantes Els en Do beantwoorden opvoedvragen met een knipoog en stellen zichzelf voor: “Wij zijn geboren voordat de pil was uitgevonden, kwamen ter wereld zonder dat onze ouders daarom hadden gevraagd en werden te hooi en te gras opgevoed. Zelf kregen wij heel bewust kinderen en daarom voelen we tot op de dag van vandaag (ze zijn inmiddels 35, 23 en 21) de plicht hen permanent gelukkig te maken. We kennen dus twee opvoedingsstijlen van nabij, en blijven onverminderd op zoek naar de gulden middenweg.”
In veel huiskamers ging afgelopen week een collectieve “huh?!” door het land. Terwijl ouders nog druk bezig zijn met het bewaren van hét grote decembergeheim, komt Het Sinterklaasjournaal met scènes waarbij je als ouder spontaan je hand voor de tv wilt gooien.
In Groningen gebeurt binnenkort iets nieuws: de allereerste stadsoppas van Nederland opent haar deuren. Ouders kunnen hun kind er maximaal drie uur achterlaten terwijl zij eindelijk even naar de kapper, sportschool of gaan shoppen. Klinkt als pure luxe, toch?
Er zijn van die kledingstukken die je aantrekt en meteen denkt: ja hoor, dit wordt mijn nieuwe uniform voor de rest van de winter. Nou, de coltrui van HEMA hoort absoluut in die categorie.
Je weet wat ze zeggen: zodra de ene deur sluit, gaat er een andere open. Dat geldt ook voor Michelle Bollen. De influencer komt met een romantisch plot-twist waar half Nederland van mee smult.
Verhuizen met een groot gezin is al een onderneming op zich, maar de familie Buddenbruck pakt het gewoon aan alsof het niets is. Waar andere ouders al zweten bij het vooruitzicht van één verhuisdoos, verkassen Thaila en Rob met hun hele bups van land naar land.
Soms gebeurt er iets in een gezin dat zo onvoorstelbaar is, dat het voor altijd in je hart gegrift blijft. Voor de familie Blom uit Een Huis Vol is dat het verlies van hun dochtertje Miriam.