Beeld: Shutterstock
Elke woensdag vertelt een leerkracht aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: juf Simone (45) handelt soms verkeerd bij situaties met gescheiden ouders.
Maandagavond, thuis bij de open haard, kat op schoot, man en puberzoon kijken Netflix. Ik lees de vragenlijstjes die mijn leerlingen hebben ingevuld. Ze moesten hun lievelingseten opschrijven, (‘vrieten’), wat ze na school het liefste doen (‘keemen’), waar ze blij van worden (‘lopen in de bozen’), waarvan verdrietig (‘Toen me vis op de grond viel’). Bij Timmies antwoord op de laatste vraag vergaat me het lachen: ‘Als mama huilt.’ ‘Sommig ruzies tusse me ouders’, schrijft Ilse.
De ouders van Timmie en Ilse zijn uit elkaar, zoals die van vijf andere kinderen uit mijn klas. Voor al deze pechvogeltjes moet ik dus het verschil gaan maken, denk ik somber. Dat staat in het Echtscheidingsprotocol: ‘Op onze school maakt de leerkracht het verschil voor kinderen wier ouders scheiden.’ Hoe de leerkracht dat moet doen staat er ook, namelijk door ‘signaleren, interpreteren, de hulpvraag formuleren en doeltreffend handelen met behulp van het risicomodel’, en zo gaat het nog een tijdje door. Het enige wat ik kan onthouden is: ‘Oprechte warmte, belangstelling en respect tonen.’
Ik pak een andere vragenlijst uit mijn tas, ingevuld door de gescheiden ouders. Er staat in aan wie ik hun kinderen de volgende dag moet meegeven na school: (stief)vader, (stief)moeder, (stief)oma, (stief)opa. Of de oppas. Soms voel ik me net een verkeersleider. Bij een onaangekondigde ophaler moet ik telefonisch contact opnemen met de eerste ouder; terwijl ik intussen moet bijhouden of de andere acht kinderen in kwestie wel door de juiste persoon worden opgehaald.
Lees ook – Co-ouderen na de scheiding: ‘Het gemis van je kinderen went nooit’ >
Ook bij schoolactiviteiten is het oppassen geblazen. Vandaag ben ik de mist ingegaan bij de sportdag. Gisteren mailde ik alle ouders dat ik te weinig hulpouders had. Op het laatste moment bood Jolies vader zich aan. In mijn blijdschap vergat ik dat Jolies moeder ook kwam helpen, en die had in de vragenlijst aangekruist: ‘De ouders hebben er problemen mee elkaar tijdens schoolactiviteiten te ontmoeten’. Terwijl de elftallen zich opstelden zei Jolie angstig: “Juf, daar komt papa. En mama is er ook.”
Het was alsof er twee planeten op elkaar botsten. Het hele voetbalveld keek toe hoe de twee begonnen te bekvechten. Ik sprong tussenbeide en bood mijn excuus aan. Jolies vader ging boos weg; haar moeder had de rest van de dag de bokkenpruik op. Ik verga van de schuldgevoelens, met name jegens Jolie. Voor ‘signaleren, interpreteren en snel en doeltreffend handelen’ ben ik gezakt als een baksteen.
Ik kijk naar mijn man en zoon. Dat we hier nu met zijn drietjes bij de open haard zitten is niet vanzelfsprekend. Tien jaar geleden werd mijn man verliefd op een collega. Ik was razend, onze zoon ontroostbaar. Mijn man koos uiteindelijk voor mij, en het lukte me hem te vergeven. We hebben geluk gehad, realiseer ik me. “Thee of wijn?” vraagt hij. “Wijn”, zeg ik. “Een groot glas.” Dit artikel heeft eerder in Kek Mama gestaan. Meer verhalen van De juf? Lees hier de eerdere afleveringen.
Soms gebeuren er dingen die je nooit verwacht… zoals bevallen tussen de frietjes en milkshakes. Voor Alyce Rotunda uit Michigan werd dit werkelijkheid toen haar vierde kindje besloot niet te wachten tot het ziekenhuis. Haar dochtertje Matilda (inmiddels liefkozend McTilly genoemd) maakte haar entree op een parkeerplaats van McDonald’s, vertelt ze aan TODAY.
Soms voelt het moederschap een beetje alsof je een volle inbox probeert leeg te werken terwijl er continu nieuwe mails binnenploppen. Werk, partner, boodschappen, administratie, vriendinnen die je alweer veel te lang niet hebt gezien… en oh ja, die kinderen die ook nog aandacht, hulp met huiswerk en een fatsoenlijke maaltijd willen. Geen wonder dat […]
Iedere moeder kent ‘m: die ene vader op het schoolplein die áltijd een grap paraat heeft, met iedereen een praatje maakt en stiekem misschien bijna een beetje té charmant is. Is het toeval? Nee hoor, de sterren hebben er een handje in.
Elsemieke (31) is samen met T (33), moeder van twee zoontjes (4 en 2) en redacteur bij Kek Mama. Chaotisch, chronisch moe en heeft een brein met 46 tabbladen tegelijkertijd open. Probeert rust in de chaos te vinden, maar met drie mannen in huis is die rust ver te zoeken.
Vanaf volgend jaar last Soundos El Ahmadi een pauze in.
Onze dochters grootbrengen die lekker in haar vel zit en stevig in haar schoenen staat: dat is wat we allemaal willen, toch? Alleen… de meeste van ons hebben zelf niet zo’n moeder gehad die met zelfvertrouwen in de spiegel keek en zei: “Yes, dit ben ik – vanbinnen én -buiten prachtig.”