Suzanne is samen met haar man Guido en moeder van drie meiden. Lou, Keet en de kleine (ukke)Puk. Om de week schrijft ze over het moederschap en haar tikkeltje chaotische huishouden met liefdevolle grenzen. Van dansen, tot zingen en veel glitterlijm.
“‘Mama, ik ben lelijk en dik’, aldus mijn zevenjarige meisje. Het brak mijn hart en ik riep gelijk uit: ‘Nee gekke meid, hoe kom je daar nou bij?’ Ze wist dit verder niet te verklaren. Wel gaf ze aan dat ze dat gat, de missende tand, in haar mond niet zo mooi vond, maar verder weinig tekst en uitleg. Uiteraard gooien kinderen vaker weleens iets eruit, en niet alles hoeft gelijk zorgelijk te zijn. Na een knuffel van zeker tien minuten en veel lieve woorden van mij huppelde ze weer vrolijk verder, maar ik was de rest van de dag van slag. Ja! dit meisje houdt ontzettend van eten en heeft wat weinig rem. Maar dik! Nee, zeker niet dik.
Na een dag vol gepieker deelde ik dit met trillende stem met mijn man, met de vraag: ‘Hoe komt ze hier nou bij?’ En het antwoord hierop was iets wat mijn buikpijn over de hele situatie verergerde. Ik kreeg een keiharde: ‘Dat komt door jou!’ Had ik dan dingen tegen haar gezegd? Ja, dat ze zichzelf niet moet overeten bij een maaltijd, dat ze het beleg wat minder dik kan doen en dat je niet de hele godganse dag maar dingen naar binnen kan werken, omdat dit niet zo gezond is. Dit was toch bedoeld als uitleg, en niet als kritiek? En hopelijk met alleen maar een liefdevolle toon.
“Mijn man hield mij even een enorme spiegel voor: welk voorbeeld gaf ik mijn kind?”
Dit was overigens niet de reden, gaf mijn man toe, en hij wees mij ietwat kritisch op de keuzes die ik de afgelopen tijd heb gemaakt. Ik heb nooit hele extreme body issues gehad, maar zeker mijn onzekerheden. Upper body is prima, maar down under, uuuh niet daaronder maar meer richting heup, bil en been, daar komen de onzekerheden. Rondingen zijn er altijd geweest, maar na drie kinderen is de verhouding boven wat smaller en onder wat ronder en dit is toch iets wat mij bezighoud. Alsnog voelde ik mij redelijk comfortabel, ik had immers kinderen gebaard en kon aardig teren op mijn enigszins platte buik genen.
Toen gebeurde er iets wat het comfortabele gevoel weghaalde. De weegschaal toonde dat ik nooit eerder zo zwaar was geweest. Mijn broeken zaten strakker, ik voelde mij niet energiek en had nonstop trek in zoetigheid. Dit moest anders! Zoals ik ben, was ik redelijk vocaal hierover, vaak met humor om het echte zeer eronder te verbergen. Ik grapte naar mijn man dat ik net Dikkertje Dap was, zei regelmatig dat mama dikke billen had en kleedde mij vaak om met luid gezucht, omdat iets weer eens te strak zat. Om vervolgens ontbijt over te slaan, niet mee te doen met taartjes eten op de verjaardag van mijn dochter en tijdens familie uitjes het ijsje over te slaan met argument: ‘Ja, dat is niet goed voor mama haar billen he!’.
Mijn man hield mij even een enorme spiegel voor: welk voorbeeld gaf ik mijn kind? Ik met al mijn goede bedoelingen was een ontzettend slecht rolmodel. Ook al maakte ik goede keuzes voor haar en gaf ik hier liefdevolle uitleg bij, deed ik alles te niet door de acties met betrekking tot mijn zelfwaarde. Door degenererende opmerkingen te maken over mijzelf en wat ongezonde keuzes te maken was IK de reden dat zij die opmerking over zichzelf maakte.
Wat kan je je dan schuldig voelen, en ook een beetje dom. Want natuurlijk kijken kinderen naar je op en kopiëren zij alles wat zij zien en in mijn geval voornamelijk horen. Dit was even de dikke eyeopener die ik nodig had.
Nog steeds laat ik vaak het ijsje staan en sla ik een taartje over, maar nu met een andere intentie. Mijn kinderen mogen zien dat mama liever wil zijn voor haar lijf en daarom juist bepaalde dingen wel en niet doet. Ik zal dit nooit en te nimmer meer met lelijke woorden beargumenteren. Ze zeggen weleens behandel andere zoals je zelf behandeld wil worden, in mijn geval was dit meer een gevalletje: wees eens net zo lief voor jezelf als dat je bent voor de ander. Vette aanrader!”
Lees meer van Suzanne:
Suzanne: ‘Het is tijd dat deze gast zijn spullen pakt en een ander huis terroriseert’
Suzanne: ‘Moedermaffia klaar? Zij is mijn favoriete kind’
Suzanne: ‘Ik voelde me echt als de grootste mislukking onder de moeders’
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Sommige kinderen trekken vanaf dag één naar dieren toe alsof ze een magneet in hun kleine knuistje hebben. Ze aaien élke hond die ze tegenkomen, stoppen slakken in hun jaszakken (want hij had het koud) en houden fanatiek bij welke eenden er in de sloot wonen.
Heeft een groot leeftijdsverschil invloed op je relatie? Leeftijd is maar een getal, zeggen ze. Maar als je moeder je aankeek alsof je gek was toen je een oudere date meenam naar het kerstdiner, dan weet je: het speelt tóch een rol. En niet alleen in de ogen van de buitenwereld, maar soms ook als […]
Verena heeft drie kinderen en een druk gezin, maar ook een diep verlangen naar af en toe een momentje voor zichzelf. Haar vriendin Lisa denkt hier anders over. Ze besloot haar drie kinderen mee te nemen naar het feestje dat eigenlijk alleen voor volwassenen bedoeld was.
Een hysterische baby? Stress? Geen paniek, pak je innerlijke yogi erbij! Een video van een vader die zijn kleintje weet te kalmeren met het OM-geluid gaat viral en heeft inmiddels al miljoenen views verzameld.
Anna (28) kreeg uit het niets een telefoontje van haar zus Jamie (36), met de mededeling dat ze even een paar weken op haar drie kinderen moest passen. Jamie had een babymoon geboekt met haar vriend en geen budget voor een oppas.
Je kind gaat uit logeren, leuk! Totdat er ongewenste souvenirs mee naar huis komen. Dat ontdekte Nina, moeder van Alina (7), toen haar dochter na een gezellig logeerweekend ineens hevig begon te krabben. Wat een klein ongemak had kunnen zijn, ontaardde al snel in een drama én een nogal opmerkelijke Tikkie.