‘Wie maakt wat voor het kerstdiner? Al lezend zakt de moed me in de schoenen’

Mijn telefoon pingelt. Ik zie drie mini-kerstboompjes op mijn scherm verschijnen. Dat kan maar één ding betekenen: de kerstgroepsapp is weer in de lucht. Ze zijn er op tijd bij dit jaar. Ik grinnik in mezelf en denk terug aan al die keren dat ik me het snot voor de ogen kokkerelde en uiteindelijk een zielig hoopje voedsel stond uit te serveren. Hooggehakt en in vol ornaat, dat dan weer wel.

“De kerstgroepsapp is weer in de lucht. Ze zijn er op tijd bij dit jaar”

Elk jaar, vaste prik, wringt een groep van tien vrienden met elk een megadrukke agenda zich in allerlei bochten om het traditionele kerstdiner te plannen. Het kost steevast bloed, zweet en tranen om tot een datum te komen. Maar het feit alleen al dat iedereen zijn gloeiende best doet om er steeds tóch weer bij te zijn maakt deze groep tot een bonte verzameling van mijn beste vrienden.

Lees ook – ‘Eind september begint het te kriebelen: dan denk ik al na over kerst’ >

Kerstdiner

Als ik de appjes open kom ik terecht in een schriftelijke spraakwaterval. Wie maakt wat, hoeveel gangen doen we, et cetera. Al lezend zakt de moed me al in de schoenen. Begrijp me niet verkeerd, ik ben gek op dinertjes, de sfeer, de gezelligheid.

Het is alleen zo verdomde jammer dat ik bij het uitdelen van de kokkerelkunsten ergens achter in de rij stond. Ik vind er geen moer aan. Douw mij een grote schaal met Italiaanse hapjes in mijn handen en wat flessen prosecco en mij hoor je niet meer.

“Bij het uitdelen van de kokkerelkunsten stond ik ergens achter in de rij”

Mijn vrienden daarentegen zijn dol op koken. Zij staan in hun vrije weekend voor hun lol te zwoegen op een konijnenstoof en ingewikkelde recepten uit te pluizen. En dan die dieetvoorkeuren binnen de kerstgroepsapp, ook zoiets. Makkelijker wordt het er niet van. Mijn persoontje lust bijvoorbeeld geen vis, iemand anders is vegetariër, en wat dacht je van die vriendin die lactosevrij eet.

Peentjes zweten

Net als ik ook een duit in het zakje wil doen, komt er een appje binnen. ‘San, voor het geval jij alweer peentjes zit te zweten, het lijkt ons het beste dat jij de kaasplank regelt…’ Yes! Er gaat een golf van opluchting door me heen. Ik veer op, typ ‘ja top!’ en sluit af met een hele rits smileys. Dat wordt fluitend naar de kaasboer racen tegen die tijd.

Deze column staat in Kek Mama 11-2022.

Met een abonnement op Kek Mama geniet je van mooie voordelen:

*Goedkoper dan in de winkel
*Lees elke maand als eerst Kek Mama
*Gratis verzonden

Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.