Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van Maria (14) en Phaedra (11). Iedere vrijdag schrijft ze rake, eerlijke, grappige en vooral herkenbare columns over haar leven.
‘Mam, ik zou niet eens meer willen dat papa en jij weer bij elkaar komen,’ zei mijn oudste afgelopen week uit het niets. We zaten samen in de auto, met een prachtige zonsondergang voor ons. We zitten vaak en veel in de auto samen, en niet elk moment is gevuld met een gesprek. Maar soms heb je zo’n ritje waarin een quasinonchalante opmerking de deur opent naar een wat gelaagder gesprek.
Ik weet niet of jouw kinderen spraakwatervallen zijn, maar mijn kinderen reageren in ieder geval nooit enthousiast op mijn oprechte vragen als ze uit school komen. ‘Hoe was het vandaag?’ levert zelden meer op dan een ‘goed’ of een ‘gaat wel’. Ik was vroeger dan ook super jaloers op een vriendin van mij wiens dochter wél uitgebreid vertelde over van alles en nog wat. ‘Dan ga ik op de badrand zitten en vertelt ze me echt alles!’ zei ze dan tegen mij. Waarop ik direct mijn moederschap in twijfel trok. En niet zo’n klein beetje ook. Meer in de trant van het was beter geweest als de dokter me na de geboorte van mijn eerste direct had gesteriliseerd. Dat werk.
Mijn kinderen waren oesters. Wat zeg ik, oesters dichtgeplakt met superlijm. Maar kennelijk als we bewegen – niet statisch tegenover elkaar zitten, geen direct oogcontact – dan willen ze nog weleens wat zeggen. En in de auto, met de weg als neutrale achtergrond, gaan mijn kleine oesters soms ineens een beetje open. En dan moet ik echt mijn tong afbijten om niet meteen een vragenpeloton op ze af te voeren. Dan moet ik mezelf echt dwingen om te luisteren. I don’t want to ruin the moment.
Goed, na haar onverwachte opmerking moest ik even processen hoe ik me voelde. Mijn innerlijke kompas was van de rel. Was ik hier nu blij mee, of juist niet? Mijn tranen moest ik in ieder geval goed verborgen houden. De meeste mensen zullen denken: Maar Patries, natuurlijk moet je blij zijn dat het goed gaat met je kinderen na een scheiding. Maar het had ook iets dubbels. En het kostte me even voordat ik doorhad waarom.
Ik denk namelijk dat het onder andere komt, omdat ik de laatste tijd net iets te vaak heb gehoord dat kinderen eigenlijk het allerliefste willen dat hun ouders bij elkaar blijven. Ja, tenzij het thuis echt kut was. Waar een kind aan onderdoor gaat. Maar dat was bij ons helemaal niet het geval. Het was eigenlijk best goed. Tuurlijk hadden we de nodige discussies. Maar echt niet meer dan mijn getrouwde vrienden. Maar ja, we zijn wel elkaar echt kwijtgeraakt. We hadden werk te doen aan onszelf, apart. Dat moge duidelijk zijn.
Mijn innerlijke kompas was van slag. Was ik hier nu blij mee, of juist niet?
Toch kwamen haar haar woorden ongefilterd en rauw binnen. En maakte de scheiding zo definitief. Tja, ons nieuwe leven zit kennelijk best goed in elkaar. Ze zei niet dat het vroeger slecht was. Ze zei ook niet dat ze het toen niet fijn vond. Ze zei alleen dat ze niet meer terug zou willen. En misschien is dat wel het mooiste én het moeilijkste tegelijk: dat we precies zijn waar we moeten zijn.
De zon zakt langzaam achter de horizon, en ik besef: vooruit is de enige richting…
Eerder schreef Patricia dat gescheiden zijn soms superkut is. Lees die column hier.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Een hysterische baby? Stress? Geen paniek, pak je innerlijke yogi erbij! Een video van een vader die zijn kleintje weet te kalmeren met het OM-geluid gaat viral en heeft inmiddels al miljoenen views verzameld.
Sommige kinderen trekken vanaf dag één naar dieren toe alsof ze een magneet in hun kleine knuistje hebben. Ze aaien élke hond die ze tegenkomen, stoppen slakken in hun jaszakken (want hij had het koud) en houden fanatiek bij welke eenden er in de sloot wonen.
Heeft een groot leeftijdsverschil invloed op je relatie? Leeftijd is maar een getal, zeggen ze. Maar als je moeder je aankeek alsof je gek was toen je een oudere date meenam naar het kerstdiner, dan weet je: het speelt tóch een rol. En niet alleen in de ogen van de buitenwereld, maar soms ook als […]
Liselot en haar gezin waren net verhuisd en wilden een goede beurt maken bij de nieuwe buren. Ze vroegen hen te komen barbecueën. Dat pakte alleen niet uit zoals gehoopt.
Yolanthe Cabau woont met zoon Xess (9) in Los Angeles. In deze column deelt ze haar ervaringen als single moeder en carrièrevrouw.
Verena heeft drie kinderen en een druk gezin, maar ook een diep verlangen naar af en toe een momentje voor zichzelf. Haar vriendin Lisa denkt hier anders over. Ze besloot haar drie kinderen mee te nemen naar het feestje dat eigenlijk alleen voor volwassenen bedoeld was.
