Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van Maria (14) en Phaedra (11). Elke vrijdag schrijft ze rake, eerlijke, grappige en vooral herkenbare columns over haar leven en het moederschap.
Wow, de column van vorige week heeft duidelijk wat losgemaakt! Terwijl het oud papier er nog niet eens bij is gekomen, blijft de discussie op de Facebook-pagina van Kek Mama volop doorgaan. Wat je in de media een ‘backlash’ noemt – oftewel de lawine aan (vaak negatieve) reacties die je kunt krijgen als je je uitspreekt. En in mijn geval? Ging het om een eerlijke column, recht uit mijn hart, over hoe mijn ex-man en ik elkaar zijn kwijtgeraakt. Blijkbaar precies genoeg om iedereen hun digitale pen te laten oppakken en, onder het mom van ‘bezorgdheid’, flink wat gemene dingen te spuien. Want niets geeft meer kracht aan haat dan een vleugje verzonnen moraal. “De kinderen…!” Ja, die zag ik vaak voorbijkomen
Mocht je mijn column niet hebben gelezen, ik vertelde over de affaires waardoor mijn ex-man en ik uit elkaar gingen. I mean… hoe duidelijk wil je het hebben, als je beiden er een ander erop nahoudt.
Goed, een veel gehoord comment was dat mijn kinderen de dupe zijn. En dat ik zeer egoïstisch ben. Die vond ik toch moeilijk om te lezen. De andere comments over dat ik ‘ lekker makkelijk mijn benen voor iemand anders opengooien’, vond ik zelfs lachwekkend. Daar lees ik over heen. Maar zodra het over je kinderen gaat, raak je een gevoelige snaar. Niet alleen als schrijver, maar vooral als moeder. Want hallo, #momguilt is sowieso altijd aanwezig, en tijdens een scheiding schiet dat gevoel helemaal through the roof!
Natuurlijk denk je aan je kinderen. Je wilt dat ze een liefdevol, veilig en gelukkig leven hebben. Maar laten we eerlijk zijn: als papa en mama elkaar niet meer gelukkig maken, wat hebben die kinderen er dan écht aan? Bij elkaar blijven voor de kids is in mijn ogen de domste keuze die je kunt maken. Serieus, dan speel je toch gewoon toneel? Of nog erger: dan groeien je kinderen op met een versie van jou die ver van je beste zelf ligt… en spiegelen ze zich eraan!
Begrijp me niet verkeerd, ik snap het vechten voor je huwelijk. Echt. Je wilt dat het werkt en dat iedereen gelukkig is. Maar op een gegeven moment moet je ook accepteren dat je maar één leven hebt, en dat dat leven ook om jouw geluk draait.
Tja, en als we dan zo heftig blijven reageren op een scheiding dan blijven we de kinderen van gescheiden partners traumatiseren. Met de torenhoge scheidingscijfers van tegenwoordig, is het misschien tijd om niet meteen te oordelen.
“Als we zo heftig blijven reageren op een scheiding, blijven we de kinderen van gescheiden partners traumatiseren”
Maar het was niet alleen maar negatief wat ik ontving! Je wilt niet weten hoeveel dm’s ik heb gekregen van vrouwen én mannen die zich in mijn verhaal herkende. En mij vertelde dat ze vaak hun mond houden, omdat ze bang zijn voor de commentaren uit hun omgeving. Voor jullie schrijf ik door. Want in the end zijn we allemaal maar mens. Met onze eigen gebreken, groei en lessen.
Liefs, P
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Van de sinds zaterdag vermiste kinderen Jeffrey (10) en Emma (8) ontbreekt nog altijd elk spoor. De politie zet het onderzoek voort en benadrukt dat de zaak topprioriteit heeft. Ook meldt de woordvoerder dat er intensief contact is met de Duitse autoriteiten.
Je geeft je baby met liefde de borst en kolft trouw op vaste tijden. Want: moedermelk is vloeibaar goud. Dus als iemand daar zonder overleg iets anders mee doet, raakt dat je recht in je moederhart.
Stel je voor: een anticonceptiepil die wél z’n werk doet, maar zónder al die vervelende bijwerkingen waar veel vrouwen normaal gesproken een hele dag chagrijnig van worden. Geen moodswings, geen opgeblazen buik, geen hoofdpijn.
Tanja Jess stond deze week stil bij een bijzonder moment: haar dochter Alice is 22 jaar geworden. Op Instagram deelde de actrice een emotionele post over haar oudste kind, die transgender is.
Je peuter leert praten, awww, zo schattig. En al die woorden die ze nog net niet helemaal goed uitspreken, ook al zo schattig. Nou ja, in de meeste gevallen. Soms is ook behoorlijk gênant. En hilarisch. Voor anderen, dan.
Je tiener komt thuis met een rapport dat op zijn zachtst gezegd ‘ruimte voor groei’ laat zien. De instinctieve reflex van veel ouders? Iets afpakken waar het kind wél om geeft. Dan zullen ze wel moeten, is de gedachte.