Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van Maria (10) en Phaedra (7).
Lees verder onder de advertentie
‘Angst is een goede raadgever’, zei mijn moeder altijd. En omdat mijn zusje ooit bijna verdronk voor mijn ogen, neem ik deze slogan nogal letterlijk.
Je begrijpt: ik heb last van behoorlijk wat angsttrekjes. En dan niet van de ‘ik-durf-niet-in-het-openbaar-te-spreken’-angst, maar meer van ‘o-Jezus-als-we-maar-niet-neerstorten’-angst.
Oud en nieuw
Kennelijk is er geen zichtbaar trauma voor nodig om bepaalde angsten te ontwikkelen, want mijn jongste dochter heeft er ook last van. Het enge ding dat momenteel boven haar hoofd hangt is oud en nieuw, en dan vooral het vuurwerkgedeelte. Als de dood is ze voor elke knal die ze hoort – en zoveel zijn het er niet eens, daar we middenin een pandemie zitten.
Lees verder onder de advertentie
‘Waarom is ze dan zo bang?’ Na wat speurwerk ben ik erachter gekomen dat corona de grote boosdoener is. Natuurlijk! Hoe heb ik dat over het hoofd kunnen zien…
Eng monster
Stel je even voor dat je zeven jaar bent en er breekt een wereldwijde pandemie uit. Je ouders kijken geconcentreerd naar wat de baas van het land allemaal op tv zegt. En dan gaat je school ook nog eens voor de tweede keer dicht…
En wat dacht je van de gesprekken die ze links en rechts opvangt wanneer je terloops met de buurman staat te praten die vertelt dat zijn gezonde broer echt heel erg ziek is? Deze verhalen kunnen zich in een kinderhoofd vormen tot één groot eng monster.
Kinderen zijn over het algemeen heel veerkrachtig, maar het ene kind is het andere niet: op mijn jongste dochter hebben de coronamaatregelen duidelijk meer impact dan op mijn oudste. En dat heeft niets te maken met leeftijd, maar met het pakketje genen dat haar vader, maar vooral ik haar heb meegegeven.
Lees verder onder de advertentie
Advies
Het belangrijkste advies dat ik online heb gevonden, is dat je je kind de ruimte moet geven. En dat wij als ouders juist veerkrachtig moeten zijn, want het is oké. Laat ze maar even druk of boos zijn.
Ook een goeie tip: ga één-op-één iets doen met je kind. Na een wandeling met alleen onze dochter begrijpen we al zoveel beter waaróm ze zo bang is.
Lees verder onder de advertentie
Tja, en wat betreft Oud & Nieuw: ik heb mijn man gevraagd zijn carbidplannen even te parkeren. Dit jaar staan we veilig met sterretjes in onze achtertuin. Iets dat ik er stiekem misschien wel in ga houden…
Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van 2 lab baby’s Maria (10) en Phaedra (7). Ze werkte o.a. bij Qmusic en 100% NL. Haar succesvolle podcast serie Let’s Talk About Sex(e) hoor je nu op GoodLIFE Radio. Haar man woont doordeweeks in Zwitserland, wanneer ze probeert kids, werk en girls nights zo goed en zo kwaad te combineren. In haar debuut roman ‘De Lab Baby’ vertelt ze over haar persoonlijke ervaringen met IVF.
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Olympisch schaatskampioen Irene Schouten werd een half jaar geleden moeder van haar zoontje Dirk. Inmiddels zit ze op een roze wolk, maar haar zwangerschap was allesbehalve rooskleurig.
Vriendschap en opvoeden: twee onderwerpen waar je maar beter een beetje soepel in kunt zijn. Want iedereen doet het anders – en dat is helemaal oké. Toch? Totdat blijkt dat jouw beste vriendin er stiekem heel anders over denkt…
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? Serieus?! In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.