Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van Maria (15) en Phaedra (12). Ze schrijft rake, eerlijke, grappige en vooral herkenbare columns over haar leven.
Ik heb een tussenjaar genomen. Een Gen Z’er zou het een gap year noemen. Gewoon even een jaartje niets. Even geen baas, geen PowerPoints, geen Teamscalls, geen small talk bij het koffieapparaat. Geen teamuitjes, geen vrijdagmiddagborrels, geen targets, geen KPI’s, geen “even sparren over de strategie”, geen inspiratiesessies met post-its en geen files.
En eerlijk, ik heb de tijd van m’n leven! Ik geniet zo hard van de stressloze ochtenden waarin ik aan ieders wensen kan voldoen, overdreven lunchpakketten kan maken, hun fietsen buiten klaar kan zetten met lampjes die het doen (omdat ik tijd had om ze naar de fietsenmaker te brengen, vóór het ’s ochtends weer te donker was en we zaten te klooien met losse Hema-lampjes). En weet je waar ik ook van geniet? Van de f*king bijgewerkte was! Wie had dat gedacht. En ik geniet ook van de strak opgemaakte bedden die mijn ADHD-brein iedere ochtend weer in een kabbelend beekje lijken te doen veranderen.
Misschien vervult mijn moederhart zich nog wel het meest als ik er ’s middags ook weer voor ze kan zijn, als ze thuiskomen uit school en ik in de deuropening kan staan met een pan soep op het vuur. En ondanks dat het een simpel aanleng-soepje is, vind ik dat moederen heerlijk.
Maar ik kan ook genieten van de ochtenden, als ze op school zitten, en ik in alle rust kan schrijven aan een boek over scheiden. Ik ben dan super dankbaar voor de tijd die me gegund is om deze periode te aanvaarden, om te groeien als mens, en vooral te groeien als moeder. En dat laatste gevoel is nieuw. Ik vond het moederschap vaak zwaar, te veel over de kinderen gaan (yes, I said it out loud) en moeilijk te combineren met een baan. Maar scheiden en tijd heeft iets verschoven in mijn core. Hoe moeilijk soms ook, dankbaarheid voert nu absoluut de boventoon.
Dankbaar voor de relatie met mijn ex-man, dankbaar voor mijn twee gezonde kinderen (OMG, als je het nu te corny vindt worden, snap ik dat helemaal) en dankbaar voor mijn familie en vrienden die me in deze periode als cheerleaders met grote glitter pompoms mij toejuichen.
Goed, lang verhaal kort, mijn tussenjaar komt bijna tot een einde, en dat, zoals je hierboven hebt kunnen lezen, is bitterzoet. Maar er staat een nieuw werkavontuur op mij te wachten, waar ik binnenkort meer over vertel en super veel zin in heb. En mijn boek waar ik hard aan door blijf werken, verschijnt ook volgend jaar.
Moraal van het verhaal? Je hoeft niet naar Bali om misschien wel de mooiste reis van je leven te maken…
Meer lezen van Patricia? Hier vind je haar andere columns.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Sommige stellen praten eindeloos over of en wanneer ze aan kinderen willen beginnen. Bij Danny Froger en zijn vriendin Ann Dominique Wilten ging dat nét even anders.
Danny Froger wordt weer vader! Dat meldt hij vol trots op Instagram.
Je kind komt naar je toe met een probleem: een lastige schoolopdracht, ruzie met een vriend(in) of gewoon een rotgevoel. Wat doe je dan? De meeste ouders schieten meteen in de helpstand: advies geven, oplossingen bedenken of proberen het probleem op te lossen.
Iedere week delen we op Kek Mama een dilemma van een lezer. Deze week het verhaal van Boukje (33). Ze worstelt met de wekelijkse hulp van haar schoonmoeder. Ze wil hier graag mee stoppen, maar wil haar moment met de kinderen ook niet afnemen.
Wanneer Sia (34) eindelijk besluit de kamer van haar zesjarige zoon eens grondig op te ruimen, stuit ze onder het bed op een mysterieuze doos. Wat ze daarin aantreft, had ze nooit verwacht.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (8), Vieve (7) en Lilou (4). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.