Beeld: Shutterstock
Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van Maria (10) en Phaedra (7).
Heb ik weleens verteld over mijn smetvrees?
Ik heb het niet extreem, maar ik pak bijvoorbeeld wel altijd een plastic handschoentje als ik ga tanken. En ik kan kinderen dus ook echt heel smerig vinden. En dan vooral andermans kinderen. Ik had verwacht dat corona mijn kleine OCD richting hygiëne zou vergroten, maar eigenlijk is het er allemaal alleen maar beter op geworden.
Ik bedoel: als ik dan toch een voordeel uit de lockdown moet halen, is dat ik weer controle heb over de hygiënische verzorging van mijn kinderen.
Want normaliter betekent het dat ik een groot gedeelte daarvan, toch gemiddeld zo’n zes uur per dag, uit handen moest geven. Normaal gesproken stuurde ik mijn kinderen een soort van schoon naar school. En met schoon bedoel ik dat ze zich ‘s morgens met een washandje schoonmaakten en hun tanden poetsten. Het is niet dat ik ze door een wasstraat met Dettol haalde (alhoewel het, als ik het zo opschrijf, best aantrekkelijk klinkt). Ze staan gemiddeld zo’n vier keer per week onder de douche. Dat valt dus best wel mee, zou het oordeel van mijn denkbeeldige smetvreescoach zijn.
Anyway, we hebben geen bad in huis en dat heeft de fun van het zichzelf wassen er voor mijn kinderen wel een beetje vanaf gehaald merk ik. Maar ja, om nu een heel bad te laten inbouwen puur voor mijn lichte vorm van smetvrees en af en toe een badeendjesparade, vind ik ook wat overdreven.
Terug naar het schoolplein. Een van de laatste keren dat ik mijn kinderen van school haalde, moest ik echt even twee keer kijken of ik niet bij een ingang van een kolenmijn stond. Ongelofelijk hoe vuil kinderen kunnen worden. Naast mij stond z’n blije moeder. Je kent ze wel. Altijd in een goed humeur. Hoe dan? Maar dat terzijde.
Ze zei iets waarvan echt al mijn haren recht overeind van gingen staan, namelijk: ’Vieze kinderen zijn blije kinderen!’, en gaf mij vervolgens een knipoog.
‘Hm-mm, dan neem jij ze toch lekker allemaal mee naar huis?!’, mompelde ik onverstaanbaar tegen een denkbeeldig publiek.
De moeder omhelsde haar vieze kroost en ondertussen begon het weer te miezeren. Je weet wel, van die net-niet-regen waar kinderen niets van merken maar waar ze wel van gaan stinken. Wat dat betreft zijn kinderen eigenlijk net honden, ze gaan ook gewoon een beetje meuren door regen. Laten we eerlijk wezen.
Lees ook
Dít is wat thuisonderwijs met moeders doet >
Het schoolplein. Wat voelt het ver weg. Ik mis zelfs die über positieve moeders. Maar wat ik niet mis, zijn verkouden play-date kinderen.
Wat was dát erg zeg. Zo’n speelvriendje dat ook nog eens verkouden was. En als vervolgens de hele bank onder het vreemdelingensnot kwam te zitten, moest je toch ingrijpen. Maar ja, een kind van vijf dat zijn eigen neus gaat schoonmaken, gebeurt vaak niet naar mijn maatstaven. Er zat dan niets anders op dan dat ik zelf de klus moest klaren. Gelukkig heb ik van die grote roze latex schoonmaakhandschoenen in mijn keukenkastje liggen. Nee hoor, geintje.
Ze liggen in de kelder.
Goed, alle gekheid op een stokje. Corona heeft mij zeker ook wat reflectie gegeven. Ik houd zielsveel van die kleine viespeukjes en zelfs van hun vriendjes en vriendinnetjes. En misschien heeft die moeder op het schoolplein ook wel gelijk, met haar ‘vieze kinderen zijn blije kinderen’.
Ik hoop dat de scholen echt heel snel weer open gaan. Maar dat flesje Dettol bij de voordeur? Dat blijft wél staan.
Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van 2 lab baby’s Maria (10) en Phaedra (7). Ze werkte o.a. bij Qmusic en 100% NL. Haar succesvolle podcast serie Let’s Talk About Sex(e) hoor je nu op GoodLIFE Radio. Haar man woont doordeweeks in Zwitserland, wanneer ze probeert kids, werk en girls nights zo goed en zo kwaad te combineren. In haar debuut roman ‘De Lab Baby’ vertelt ze over haar persoonlijke ervaringen met IVF.
Meer Kek Mama? Schrijf je hier in voor de nieuwsbrief >
Als ouder probeer je alles zo goed mogelijk te doen voor je kind. Maar wat als je goede intenties onverwacht botsten met de – soms bijzondere – schoolregels? Isa ontdekte dit op de harde manier toen een onschuldige waterfles voor drama zorgde.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (10), Emeline (8), Vieve (7) en Lilou (4). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Schoonmoeders: je kunt niet zonder ze, maar soms halen ze ook het bloed onder je nagels vandaan. Zeker als ze, met de beste bedoelingen, over je grenzen heen walsen. Maria kon haar ogen niet geloven toen haar baby na een dagje bij oma met gaatjes in haar oren thuiskwam.
Wat als je tegelijkertijd zwanger blijkt te zijn met je schoonzus, maar hun kindje niet levensvatbaar blijkt te zijn? Geluk en verdriet gaan hand in hand, ervaarde Natascha aan den lijve.
Kinderen slepen hun knuffel overal mee naartoe. Ze slapen met hun lievelingsbeer en troosten zich ermee bij verdriet. Maar wist je dat sommige ouders de knuffels van hun kind regelmatig opbergen in de vriezer? De reden is verrassend.
Bizarre, hormonale of gewoonweg crazy aankopen. We doen ze allemaal weleens. Wekelijks vertelt een moeder aan Kek Mama over haar grootste, duurste of vreemdste miskoop. Deze keer Chantal (35) die een dure winterjas kocht voor haar dochter.