Mariëtte Middelbeek is auteur en columnist en mamavlogger voor Kek Mama. Samen met haar man Erik heeft ze zoon Casper en dochter Nora.
Toen ik zwanger was van Casper, maakte ik me nogal druk om de extra kilo’s. Niet zozeer de kilo’s op dat moment, maar meer de kilo’s die nooit meer zouden verdwijnen. Dus besloot ik al tijdens de zwangerschap, zeker richting het einde, goed op te letten en sportte ik me zo goed en kwaad als het ging een ongeluk op de huiselijke crosstrainer (die tot dat moment vooral dienst had gedaan als alternatief kledingrek). Mijn voornemen was om dat na de bevalling snel weer op te pakken, waarbij ik even geen rekening had gehouden met zaken als een aandachtvragende baby, urenlang borstvoeden en slaapgebrek.
De crosstrainer nam al snel zijn functie als kledingrek opnieuw in en de kilo’s verdwenen min of meer vanzelf, op een paar na, maar tegen de tijd dat ik me daar druk om ging maken was ik alweer zwanger van Nora. Deze keer liet ik de crosstrainer voor wat ie was en legde me toe op het hardlopen (in gepaste slakkengang), maar toen ik na achttien weken misselijk en duizelig thuiskwam, leek me dat ook niet zo’n goed idee meer. Bovendien bleek voorkomen dat Casper zichzelf gedurende de dag iets levensgevaarlijks zou aandoen ook al topsport.
Lees ook
Onderzoek wijst uit: na de bevalling ben je nooit meer dezelfde persoon >
Momenteel zou iets meer sporten geen kwaad kunnen. Ik noem ze graag ‘coronakilo’s’, maar weet eigenlijk ook niet hoe ik het virus de schuld in de schoenen kan schuiven van die vier, vijf kilo die er wel af mogen. Ik moet daar echt eens mee aan de slag. Dit alles staat op de to-dolijst voor dit najaar, want ik gunde mezelf een relaxte zomer met tapas en wijn. Dat is sowieso de hele oorzaak van die kilo’s: de gunfactor.
Tijdens mijn zwangerschap, vooral de eerste, gunde ik mezelf niet erg veel, want: mijn gewicht. Inmiddels gun ik mezelf waarschijnlijk iets te veel op het gebied van eten en drinken en het sporten een keertje (of twee) overslaan. Maar zolang er twee kinderen hun hoofd neerleggen op precies die ene buikrol die niet weg wil en verklaren dat mama zo lekker zacht is, gun ik mezelf eigenlijk vooral nog veel meer van die momenten. Zonder kilostress.
Deze column staat in Kek Mama 11-2021.
Meer lezen? Neem hier een abonnement op Kek Mama, de #1 glossy voor moeders.
Soms gebeuren er dingen die je nooit verwacht… zoals bevallen tussen de frietjes en milkshakes. Voor Alyce Rotunda uit Michigan werd dit werkelijkheid toen haar vierde kindje besloot niet te wachten tot het ziekenhuis. Haar dochtertje Matilda (inmiddels liefkozend McTilly genoemd) maakte haar entree op een parkeerplaats van McDonald’s, vertelt ze aan TODAY.
Soms voelt het moederschap een beetje alsof je een volle inbox probeert leeg te werken terwijl er continu nieuwe mails binnenploppen. Werk, partner, boodschappen, administratie, vriendinnen die je alweer veel te lang niet hebt gezien… en oh ja, die kinderen die ook nog aandacht, hulp met huiswerk en een fatsoenlijke maaltijd willen. Geen wonder dat […]
Elsemieke (31) is samen met T (33), moeder van twee zoontjes (4 en 2) en redacteur bij Kek Mama. Chaotisch, chronisch moe en heeft een brein met 46 tabbladen tegelijkertijd open. Probeert rust in de chaos te vinden, maar met drie mannen in huis is die rust ver te zoeken.
Geheimen fluisteren, eindeloos knuffelen, hun mening geven (soms nogal luid): een kind laat met verrassende signalen zien dat het zich veilig voelt bij je. Wij delen er een paar.
Iedere moeder kent ‘m: die ene vader op het schoolplein die áltijd een grap paraat heeft, met iedereen een praatje maakt en stiekem misschien bijna een beetje té charmant is. Is het toeval? Nee hoor, de sterren hebben er een handje in.
Hoe vaak zeg jij ‘ja’ tegen je kind terwijl je eigenlijk ‘nee’ bedoelt? Dat moment herkennen bijna alle ouders weleens. Soms zeg je ‘ja’ omdat het makkelijk is, omdat je hoofd vol zit of omdat je even geen zin in hebt in strijd.