Veel moeders zijn er onzeker over: hun buik na de zwangerschap. Nergens voor nodig, vindt platform How About Mom. Het is tijd voor een Ode aan het Moederlijf: 9 eerlijke foto’s van moeders na de bevalling door fotograaf Sanne Ravensbergen.
In een poll van How About Mom geeft 70 procent (!) van de moeders aan zich onzeker te voelen over haar lichaam na de zwangerschap. Om die reden staat het postpartum-lichaam – inclusief strepen, striemen en littekens – centraal in deze fotoserie, gemaakt door fotograaf en doula Sanne Ravensbergen.
‘Een lichaam verandert door de zwangerschap en bevalling. Soms zijn die veranderingen groot en blijvend, soms klein en van tijdelijke aard. Hoe dan ook: het zijn allemaal herinneringen aan de geweldige prestatie die jouw lijf geleverd heeft en daar mag je trots op zijn’, aldus Anna Jacobs, mede-oprichter van How About Mom.
‘De eerste keer dat ik mijn oude kleding aandeed, werd ik verdrietig. Dat paste natuurlijk niet. Ik besloot mijn nieuwe lichaam te omarmen. Als ik nu in de spiegel kijk en mijn litteken behandel, doe ik dat bewust zacht en lief.’
‘Voor mij vormde deze shoot een onderdeel van het herstel van mijn postpartum depressie en van het proces om anders naar mijn lichaam te leren kijken.’
‘Ik heb heel erg moeten wennen aan mijn nieuwe lichaam. Na de bevalling zag ik pas hoe erg het was. Ik voelde me echt verminkt. Het heeft me echt tijd gekost om het te accepteren. Vind ik het mooi? Nee. Vind ik het lelijk? Nee dat ook niet. Het hoort nu bij mij.’
‘Ik ben trots dat mijn lichaam negen maanden het huisje is geweest van onze kleine. Ik ben op dit moment zelfs blijer met mijn lichaam dan hiervoor, wetende dat alles werkt en goed geheeld is. Het blijft een wonder!’
‘Maak niet normaal wat niet normaal is. En maak normaal wat wél normaal is. Een moederlijf is getekend, gehavend en veranderd. Dat is oké en geheel normaal. Goed om dit te delen!’
‘Nadat Sanne ons zo fantastisch had bijgestaan als Doula bij een van de moeilijkste momenten in ons leven – het beëindigen van de zwangerschap met 20 weken, wegens een chromosoomafwijking bij ons kleine meisje – vond ik het deelnemen aan haar fotoproject een waardevolle manier om ook onder de aandacht te brengen dat een zwangerschap niet altijd een vreugdevolle uitkomst heeft en een moederlijf soms verloren achterblijft…’
‘Als ik heel eerlijk ben, vind ik mijn nieuwe lichaam vreselijk. Waar ik ooit rondliep in strakke jurkjes en croptops, wil ik nu alleen maar de trainingsbroek van mijn vriend aan met een grote alles verhullende trui. Ik schaam me voor mijn eigen spiegelbeeld en, ook al kan nog in een maatje 36/38, ik voel me altijd een dikke flubber.’
‘Mijn oude lichaam komt niet meer terug en dat voelt soms als een afscheid. Stiekem blijf ik verlangen naar een plattere buik. Dit project heeft mij heel erg geholpen om met meer trots naar mijn lichaam te kijken en me minder te storen aan mijn veranderde uiterlijk.’
‘Ik ben trots op mijn lichaam dat twee kinderen heeft gebaard en gevoed. Vooral ben ik blij dat ik in goede gezondheid van mijn kinderen kan genieten, dat is me veel meer waard dan hoe ik eruitzie.’
Beeld: Sanne Ravensbergen (Stories of New Life)
Meer Kek Mama? Neem nu een abonnement en profiteer van leuke aanbiedingen!
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Olympisch schaatskampioen Irene Schouten werd een half jaar geleden moeder van haar zoontje Dirk. Inmiddels zit ze op een roze wolk, maar haar zwangerschap was allesbehalve rooskleurig.
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
Niets in het leven is zwart of wit, en opvoeden brengt altijd dilemma’s met zich mee. Zelfs al lijkt de keuze op sommige momenten nog zo helder.
