‘Van balies tot stoelen – als ik mijn kinderen kan verbieden het aan te raken, doe ik het’
Beeld: Nine IJff
Mariëtte Middelbeek is journalist en auteur, en columnist voor Kek Mama. Samen met haar man Erik heeft ze twee kinderen: zoon Casper en dochter Nora.
Ik heb een leuk spel dat ik graag speel op openbare plekken, en dat eigenlijk vanzelf gaat: ouderschapsbingo. De mentale bingokaart bestaat uit de dingen die ik op meer of minder dagelijkse basis zeg en waarvan ik soms denk: is dit alleen bij mijn kinderen of zijn al die kleine grappenmakers zo losgeslagen als mijn komisch duo?
Niet aanraken
Zo waren we onlangs op een vliegveld voor een mini-break met z’n vieren. Ik lijd aan een lichte vorm van smetvrees die op vliegvelden ernstig opspeelt. Van balies tot poortjes tot stoelen – als ik mijn kinderen kan verbieden het aan te raken, doe ik het. Met als hoogte punt uiteraard de toiletten.
“Van balies tot poortjes tot stoelen – als ik mijn kinderen kan verbieden het aan te raken, doe ik het”
Net toen Nora met haar handjes richting de bril bewoog, schreeuwde ik half hysterisch: “NIET AANRAKEN!!!” Om nog geen minuut later in het hokje naast ons een stem te horen: “IK ZEI TOCH: NIET AANRAKEN!!!” Moest ik toch om lachen. (Dat Nora’s tand er net op dat moment uitviel, waarna die op de vloer moest worden gezocht, is overigens een bacteriële nachtmerrie waar ik liever niet aan terugdenk.)
Over de vloer gesproken: een kwartier later zag ik bij de gate een knuffelkonijn liggen, met een paniekerige vader: “Weet je wel hoe smerig dat is?!!” Ik glimlachte de man bemoedigend toe en streepte in gedachten weer een vakje van de bingokaart af.
Lees ook – Mama heeft smetvrees: ‘Ik word acuut misselijk als ik een ballenbak zie’ >
Bingo
Die kaart is eindeloos. In de stad ving ik mijn eigen klassiekers op uit de mond van andere ouders: ‘niet aan de trapleuning likken’, ‘waarom eet je steentjes’ en ‘wat is dat nou in je mond, kauwgom??!!’ Op bezoek bij vrienden kan ik ook lekker bingo’en, want ik ben kennelijk niet de enige die dingen zegt als: ‘je kan niet swipen aan de tv’, ‘de bank is geen trampoline’ en ‘waarom eet je uit de vaatwasser?’
Om het nog maar niet te hebben over de eindeloze mogelijkheden van stiften. Meest afgestreepte verzuchting: ‘gelukkig is het geen merkstift’. Dit bingo’en heeft op mij een uiterst rustgevend effect. Nee, ik ben niet de enige, ja, alle kinderen doen vreemde dingen en o ja, ook trapleuninglikkers worden gewoon groot.
Dit artikel staat in Kek Mama 12-2022, verkrijgbaar in de winkel vanaf 29 november.
Ontvang elke maand Kek Mama met korting en gratis verzonden op jouw deurmat! Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.
