Malu’s zoon is inmiddels anderhalf jaar oud en vertikt het om te lopen. Zelf maakt ze zich daar niet zo druk om, maar haar omgeving vindt er daarentegen wel wat van.
‘Ik wil toch even iets met je bespreken’, zegt de crècheleidster terwijl ik Mack in z’n jasje wurm. ‘Mack loopt nog steeds niet en als we hem vergelijken met leeftijdsgenoten, vinden we ‘m slap in zijn beentjes. Oefenen jullie thuis veel? En heb je het hier al met het consultatiebureau over gehad?’
Dat heb ik niet en direct krijg ik het gevoel dat ik haar verantwoording schuldig ben. ‘Kinderen die te vroeg geboren zijn, zijn altijd wat langzamer toch? En het blijft een jongetje hè, die zijn nooit zo vlot…’
Lees ook
Zóveel ouders ervaren vergelijkingsstrijd met andere moeders over ontwikkeling kind >
Al bedoelt ze het goed, de hele weg naar huis pieker ik: de crècheleidster is immers niet de eerste die het onderwerp ‘lopen’ aanhaalt. Toch kan ik mezelf na een frisse blik van De Vriend wel voor mijn kop slaan. Want waarom probeerde ik de ontwikkeling van mijn zoon te rechtvaardigen? Natuurlijk krab ik mezelf weleens achter m’n oren als ik hoor dat een kind van een vriendin al vóór z’n eerste verjaardag liep – de eerste maanden kreeg ik nog net geen hartverzakking als Mack zich niet volgens ‘het boekje’ ontwikkelde -, maar als ik één ding heb geleerd in die luttele maanden als moeder, is het dat geen kind hetzelfde is.
Mack is van het soort ‘liever lui dan moe’. Daarbij is hij als de dood om te vallen, extreem voorzichtig en beslist geen waaghals. Hierdoor doet hij alles op zijn tempo. En dat is prima. Overigens wil dat niet zeggen dat we ons kind nooit stimuleren om te lopen (hij loopt langs kasten en tafels, het huis wordt geregeld omgebouwd tot miniparcours en het loopwagentje duwen we vaak genoeg onder zijn neus), maar zodra we merken dat hij er geen zin meer in heeft, stoppen we. Want echt, hij gaat heus wel een keer los lopen. Zodra hij er zelf aan toe is.
Malu Pesulima is webredacteur bij Kek Mama en woont samen met Romano. Zoon Mack is inmiddels anderhalf jaar oud.
Meer Kek Mama? Schrijf je in voor de nieuwsbrief en krijg elke week het laatste nieuws, persoonlijke verhalen, fijne (uit)tips en grappige fotoseries in je mailbox >
Nog vóór je kind de deur uit stapt, is de emotionele “basislijn” voor de dag vaak al bepaald. Niet door een strak schema of een perfect afgevinkte routine, maar door iets anders: hoe veilig en verbonden je kind zich bij jou voelt.
Kalvijn en Nina hebben ervoor gekozen om hun kindje zo min mogelijk op social media te delen.
Er is zo’n opvoedwijsheid die hardnekkig blijft hangen: zoals je een kind aanspreekt, zo gaat het zich ook gedragen. Geef je vertrouwen, dan groeit het. Praat je alsof het kind iets kan, dan gaat het eerder proberen om inderdaad “dat kind” te zijn.
Er zijn van die zinnen die automatisch uit je mond rollen zodra je moeder wordt. Je hoeft er niet eens over na te denken, ze zitten ergens opgeslagen tussen de gebroken nacht en de koude koffie. Een daarvan? “Omdat ik het zeg.” Maar hoe vertrouwd die uitspraak ook voelt, hij blijkt in de praktijk minder […]
Steeds meer kinderen hebben een overvol schema, van sport en muziek tot kunst. Waar vroeger één naschoolse activiteit genoeg was, is nu bijna elke vrije minuut ingevuld. Experts spreken van FOMO-parenting.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Romy* tijdens het optuigen van de kerstboom.