Beeld: Skip Rink
Ellen is trajectbegeleider in het voortgezet speciaal onderwijs, thrillerauteur bij uitgeverij De Fontein, moeder van Lewis en Miles (13 en 10) uit een vorige relatie en Sophia (2) en baby Aiden met haar vriend Nils. Volg haar op Instagram.
Ik kom uit de jaren tachtig (stenen tijdperk volgens mijn oudste zoon) en mijn vriend Nils is van de jaren negentig. Dat ik een eindje ouder ben vind ik niet erg en daar heb ik me nooit voor geschaamd. En ondanks dat we uit twee verschillende decennia komen, hebben we wél een grote overeenkomst wat onze jeugd betreft: het was social media vrij.
Ik ben zelf tegenwoordig best actief op social media, ik vind het leuk en voor mij is het een tool om mijn boeken onder de aandacht te brengen en contact te hebben met lezers. Ik ben al ouder en kan relativeren, ik wéét dat dingen vaak niet zo mooi zijn als ze lijken. Dat het online leven dat geschetst wordt soms zo fake is als maar zijn kan. Maar weet de jeugd van nu dat ook? Of gaan zij zich meten aan allerlei zaken die niet haalbaar zijn? Meisjes van nu zien de prachtigste vrouwen voorbij komen, jongens zien mannen die enorme successen behaald hebben. Het is niet realistisch en het zorgt voor grote onzekerheid. Ik vind dat best zorgelijk en jammer voor mijn kinderen. Vergeleken met nu lijkt mijn jeugd zo… vrij, zo zorgeloos.
Ik ben járen een paardenmeisje geweest. Ik zag er niet uit, durf ik eerlijk toe te geven. Van mijn zevende tot ik ging studeren heb ik in m’n paardenkloffie rondgelopen. Bobkapseltje erbij, beugeltje, de hele shit. Maakte dat uit? Nee, want ik hoefde nooit en nergens op de foto. Selfies bestonden niet en ik hoefde mezelf niet constant te vergelijken met meisjes van mijn leeftijd die veel mooier waren. Mijn grote voorbeeld was de instructrice van onze manege, want zij deed wat ik ook wilde – met paarden werken. Niet omdat ze de prachtigste reels maakte van haar stallen of successen, maar omdat ze hard werkte en ik dat zág. Ik was erbij. Tegenwoordig heet dat IRL, in real life.
En nee, ik ben echt geen vroeger was alles beter persoon, maar ik ben blij dat ik in de jaren tachtig en negentig ben opgegroeid. Zonder telefoons, zonder snapchat, tiktok, facebook en whatsapp. Zonder beroerde voorbeelden van jonge meisjes met fillers en implantaten en jonge gasten die promoten hoe je snel geld kunt maken. Ik ben blij dat ik overal op een gewone fiets naartoe moest, buiten speelde tot het donker werd, ’s avonds een boek las, tv keek, een spelletje deed met mijn zusjes en ouders of me simpelweg verveelde. Ik ben blij dat ik me als tienjarige niet druk maakte om skincare, dat ik mijn gehele jeugd de druk niet voelde om anderen te laten zien wat ik aan het doen was én dat ik niet constant geconfronteerd werd met allerlei jaloersmakende dingen van anderen. Successen, een prachtig uiterlijk, materialistische zaken. Je moet tegenwoordig echt stevig in je schoenen staan, wil je authentiek blijven en weerstand kunnen bieden aan alles wat je online ziet. Het is negen van de tien keer níét echt. Ik geef het de kinderen van nu te doen.
Het is een jeugd die Nils en ik delen, ook al zitten er járen tussen. Gewoon langsgaan bij je vriendjes als je ze wilde zien. Geen online hartjes en elkaar vervolgens negeren op school. Geen filters, geacteerde filmpjes, alles voor de likes. Misschien was het leven toen gewoonweg nog… echt?
Je leest alle andere columns van Ellen hier.
Kan jouw kind niet tegen kriebelende labels in kleding? Of raakt het van slag als er plots iets verandert in de planning? Dan kan het zijn dat je kind hoogsensitief is. Natasja Ruysink is opvoed- en gedragsdeskundige en legt uit hoe je hoogsensitiviteit bij je kind kunt herkennen en geeft praktische tips om je kind […]
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Mireille, wiens man een plan heeft waar ze niet achter staat.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (8), Vieve (7) en Lilou (4). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Dingen uitproberen hoort er wel een beetje bij als je tiener bent. Alleen sommige tieners hebben er niet de handigste timing voor. Bijvoorbeeld een schoolpauze, waarna ze ziek worden in de klas. En dan word je moeder dus gebeld.
Patrick (54) is schrijver van romans en freelance tv-redacteur. Hij woonde over de hele wereld en heeft vijf kinderen. Voor zijn column put hij uit een oneindige bron van even herkenbare als opmerkelijke verhalen over het vaderschap.
De familie Deijs heeft de afgelopen tijd meer voor haar kiezen gekregen dan je iemand zou toewensen. In Een Huis Vol Herinneringen zien we hoe vader Marcel samen met een paar van zijn kinderen terugblikt op een periode die hun gezin behoorlijk door elkaar heeft geschud.