Beeld: Getty Images
Soms kom je er niet uit in je eentje en kun je wel wat advies gebruiken. Elke dinsdag vertelt een lezeres daarom over haar dilemma.
Monique (42) is bewust alleenstaande moeder van Fabiënne (8).
Monique: “Vanaf de eerste dag in groep 1 maakt een jongen in de klas het leven van mijn dochter zuur. Het begon met een duw in de gang of een por in de speelhoek, maar al snel kwam er ook verbaal geweld bij. Hij noemde Fabiënne dik, stom en lelijk, en sinds ze een keer een opdracht niet begreep, kwam daar ook dom bij. Ik kaartte het probleem aan bij de juf, die er meteen bovenop zat. Even ging het beter.
Lees ook
‘Mijn zoon is een pestkop’ >
Sinds groep 3 heeft de pestkop een legertje meelopers om zich heen verzameld, dat Fabiënne en haar vriendinnen ook tijdens het buitenspelen lastigvalt. We wonen in een kleine, verkeersluwe nieuwbouwbuurt; kinderen kunnen hier al op jonge leeftijd veilig op straat spelen. Eerst waren het alleen scheldpartijen. De laatste tijd wordt het intimideren. Eén jongetje eiste een paar weken geleden dat een vriendin van Fabiënne haar onderbroek liet zien, anders zouden ze haar slaan. Fabiënne kwam finaal overstuur thuis.
Nadat ik de volgende ochtend direct naar de schooldirectie was gestapt, zijn zijn ouders op het matje geroepen. Sindsdien is het rustig onder schooltijd, maar op straat gaat de terreur door. Ook andere kinderen hebben last van het groepje.
School is verantwoordelijk voor de veiligheid onder schooltijd, maar over wat op straat gebeurt hebben ze niets te zeggen. Van andere ouders hoor ik dat de ouders van de pestkop zich niets laten zeggen, en dat het pestgedrag naar hun kind zelfs toenam nadat ze de vader hadden aangesproken. Wat kan ik doen om het ernstige pestgedrag toch te stoppen? Moet ik ondanks de waarschuwingen van buitenaf, toch met zijn ouders praten?”
Meer afleveringen van het dilemma? Elke dinsdag komt er een nieuw verhaal op KekMama.nl. Lees hier de eerdere dilemma’s.
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
Niets in het leven is zwart of wit, en opvoeden brengt altijd dilemma’s met zich mee. Zelfs al lijkt de keuze op sommige momenten nog zo helder.
De bevalling: sommigen zien er als een berg tegenop, anderen krijgen een spirituele awakening tijdens de geboorte van hun kind. Hoe dan ook: het is altijd een verhaal op zich, wat moeders maar al te graag delen. Bij voorkeur met veel details. Deze week het bevallingsverhaal van Floor (29).
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
Ouderschap is prachtig, maar soms ook doodvermoeiend. Gelukkig kunnen we leren van hoe ze het in Mozambique, Brazilië, Singapore en Maleisië aanpakken. Daar draait opvoeden minder om alles alleen doen en meer om samen dragen. En dat maakt het niet alleen lichter, maar ook leuker.