Beeld: Getty Images
Soms kom je er niet uit in je eentje en kun je wel wat advies gebruiken. Elke dinsdag vertelt een lezeres daarom over haar dilemma.
Dunde (30), moeder van Elif (3) en Ayla (1): “Hoe dol ik ook ben op mijn kinderen, het alleenstaand moederschap valt me vies tegen. Dat ik het in mijn eentje doe was niet mijn keuze, de vader van mijn kinderen vertrok toen ik zes maanden zwanger was van Ayla. Sindsdien heeft hij de kinderen twee keer gezien.
Ik heb een fantastisch vangnet. Mijn moeder staat dagelijks klaar om te helpen, mijn zussen adoreren mijn kinderen, en ik heb vriendinnen die ze me maar wat graag af en toe uit handen nemen. Dat is rijkdom, maar het gros van de tijd sta ik er toch alleen voor. Wanneer ze om de beurt ’s nachts wakker worden. De één ziek is en de ander dwars. Als er gewassen, gekookt en opgeruimd moet worden. Douchen doe ik elke dag maar met ze samen, ik weet niet hoe ik het anders voor mezelf krijg ingepland.
Lees ook
Deze moeders doen het gewoon: ‘Eens in de zes weken spijbel ik een dag’ >
Ik werk vier dagen per week. Daarvan gaan mijn kinderen twee dagen naar de opvang, de andere twee komt mijn moeder bij ons thuis. Er zijn tal van moeders mét partner die het zwaarder hebben. Toch loop ik ondertussen op mijn tandvlees. Als ik ’s ochtends wakker word, schiet ik al in de stress van de waslijst aan dingen die ik moet regelen. Zelfs boodschappen doen brengt me op dit moment in tranen. Mijn moeder heeft voorgesteld een derde dag voor haar rekening te nemen, zodat ik een tijdje een dag voor mezelf kan nemen. En hoe aanlokkelijk dat ook klinkt, ik kan het niet over mijn hart verkrijgen. Ik ben al vier dagen per week van huis, dan zouden ze me ook nog een vijfde dag moeten missen.
‘Gelukkig moeder, gelukkige kinderen’, zeggen mijn vriendinnen. Zij vinden het kolder dat ik niet gewoon inga op het aanbod van mijn moeder. Natuurlijk weet ik dat ze beter een ontspannen dan een overspannen moeder kunnen hebben; gebruik in nood het zuurstofmasker eerst voor jezelf. Maar ze zijn maar één keer klein, mis ik niet teveel van hun levens als ik een dag in de week voor mezelf neem om bij te tanken?”
Meer afleveringen van het dilemma? Elke dinsdag komt er een nieuw verhaal op KekMama.nl. Lees hier de eerdere dilemma’s.
Oudste kind zijn betekent dat je het proefkonijn bent. En ja, soms is het echt zwaar om de eerste te zijn, want af en toe wil je gewoon al die verantwoordelijkheden die bij die titel horen in de prullenbak gooien. Toch blijkt uit onderzoek dat het uiteindelijk best wat oplevert.
Lara Temme is tekstschrijver en woont samen met haar zoon (9) en dochter (11) in Brabant. Thuis wordt er veel gelachen, geknuffeld, gehuppeld en gezongen. Wel vals, maar daar heeft het gezin zelf weinig last van. Evenals de altijd rommelige zolder.
Leerkrachten weten: de start van het schooljaar is het moment om goede gewoontes aan te leren die kinderen later in de klas flink vooruit helpen.
Lekker afkoelen in de zee of het zwembad staat garant voor dikke pret, maar soms ook voor dikke tranen – van het lachen of van het huilen.
Weet je nog hoe jij de slappe opvoedpogingen om je heen bekeek en zwoer dat jij het anders zou doen? Niet volledig gelukt zeker? Tja, goed communiceren is nu eenmaal reuze moeilijk. Maar voor je het welzijn van je kind ook reuze belangrijk.
Het zomerseizoen van Een Huis Vol loopt bijna op z’n eind, maar niet zonder een laatste dosis gezelligheid en bijzondere momenten bij de familie Bakhcha.