Beeld: Ruud Jellema en privé
Willem van den Berg (35) woont samen met Dagmar (34) en is vader van zoontje Douwe (8 maanden).
“Vader worden was geen vurige wens van mij. Ik dacht: als ik de juiste partner tref, sta ik ervoor open. De natuur doet zijn werk wel. En zo ging het ook. Dagmar en ik waren er tegelijk klaar voor. Het leek me gezellig om samen een gezin te hebben. Ik was nieuwsgierig, maar ook een beetje angstig als ik dacht aan horrorverhalen over alle gebroken nachten in het begin.”
“Ik wist niet dat Dagmar een zwangerschapstest deed. Ineens stond ze voor me met een staafje waarop ‘positief’ stond. Ik dacht dat ze zich op corona getest had. Het duurde even voordat het kwartje viel. Ik was blij maar beduusd. Nu werd het echt.”
“De bevalling vond ik spannend. Dagmar had hevige rugweeën. Ik had gelezen dat het helpt als er dan druk wordt uitgeoefend op de onderrug. Dagmar leunde voorover, ik duwde met twee handen net boven haar stuitje. Het was fijn dat ik op die manier toch een beetje kon helpen.”
Lees ook – Glenn over zijn kinderen: ‘Ik heb echt moeten leren om er ook uit te komen om 05.00 uur’ >
“De kraamperiode waar ik me zo druk over had gemaakt vond ik juist te gek. Het viel me namelijk honderd procent mee. Alles ging goed: Douwe dronk prima en het slaapgebrek viel ons minder zwaar dan gedacht. Ik nam een paar weken vrij en kon zo samen met Dagmar en Douwe rustig opstarten. Het was hartje winter. Als Dagmar sliep, lagen Douwe en ik onder een dekentje op de bank te cocoonen. Mannenavond, noemde ik dat. We hebben toen alle Spiderman-films gekeken. Met de ogen dicht, dat wel.”
“Ik drum en ik vermoed dat Douwe ook muzikaal is. In de buik reageerde hij al sterk op muziek. Als hij verdrietig is en ik draai zijn favoriete nummer van Andrea Bocelli, wordt hij meteen rustig.”
“Een kind hebben vind ik nog leuker dan ik had verwacht. Het is vooral tof om zijn ontwikkeling te zien. Het gaat zo snel. Nu al is Douwe geen echte baby meer maar een menneke. Het maakt me nieuwsgierig naar hoe hij wordt als hij zeven, veertien of dertig is. Ik kan niet wachten.”
“Ik hoop dat Douwe zo blij blijft als hij nu is, en dat hij plezier haalt uit hobby’s en op school mee kan komen. Als ouder heb je niet alles in de hand, die machteloosheid lijkt me moeilijk. Het lastigste vind ik dat je je altijd afvraagt of je het wel goed doet. Soms denk ik: moet ik hem niet vaker voorlezen of meer met hem naar buiten? Je begint aan het vaderschap met nul ervaring en doet alles op gevoel.”
“Je begint aan het vaderschap met nul ervaring en doet alles op gevoel”
“Aan de lopende band maak ik blunders. Laatst ging ik met Douwe naar het terras. Ik zat net aan mijn cappuccino toen hij begin te huilen om de fles. Ik had alles ingepakt: melkpoeder, thermoskan met gekookt water, slabbetje. Behalve het flesje zelf.”
Lees elke maand de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste tips voor jou en je kids. Abonneer je nu op Kek Mama en krijg tot 45% korting.
Leerkrachten weten: de start van het schooljaar is het moment om goede gewoontes aan te leren die kinderen later in de klas flink vooruit helpen.
Hoe combineer je het ouderschap met een goedlopende carrière? In ‘De ladder op’ interviewen we bekende Nederlandse vrouwen hierover. In deze editie: Loes Daniels (36). Zij en haar partner Roderick zijn trotse ouders van Hugo (2,5) en Lotti (7 maanden).
Lekker afkoelen in de zee of het zwembad staat garant voor dikke pret, maar soms ook voor dikke tranen – van het lachen of van het huilen.
We kennen ze allemaal: die ene vriendin die keer op keer verliefd werd op de verkeerde man. Charmante praatjesmakers, mysterieuze types of gewoon regelrechte bad boys. Volgens de sterren is dat geen toeval: sommige moeders hebben er simpelweg een handje van om steeds weer te vallen op het verkeerde type.
Soms gebeurt het opeens: je kind wil een rigoureuze verandering in zijn uiterlijk. Waar je zelf nog denkt aan knipbeurten van een paar centimeter, komt je zoon doodleuk met een ander idee bij de kapper. Het overkwam Sam.
Steeds de Insta van je ex checken helpt niet om over je scheiding heen te komen, dat snapt Renée heus wel. Maar zich verliezen in het partyen op Ibiza lukt haar ook niet. Totdat ze na een toevallige ontmoeting alsnog weet te ontdooien. En hoe.