Er is geen handboek voor het ouderschap. Logisch dus dat je soms met vragen en dilemma’s zit. Iedere week delen we op Kek Mama een dilemma van onze lezers. Deze week: Noa’s schoonzus en zwager verbraken het contact nadat zij hun babynieuws deelden.
Noa (29) en Bas (30) verwachten in januari hun eerste kindje, maar worstelen met hun blijdschap.
Noa: “Toen we ontdekten dat ik zwanger was, was ik door het dolle heen. Onze grote wens kwam uit! Ik had al helemaal bedacht hoe we het geweldige nieuws zouden delen met familie en vrienden. Maar bij het vertellen aan mijn schoonzus en zwager liep het heel anders..
Mijn schoonzus en zwager, Anne en Koen, zitten al een aantal jaren in een fertiliteitstraject. Het is zwaar voor hen, dat zie, hoor en voel ik en dat de teleurstellingen en hormoonbehandelingen een loodzware tol eisen is overduidelijk, maar natuurlijk weet ik nooit hoe groot de impact op hen werkelijk is.
We wilden het nieuws subtiel brengen, omdat ik wist dat het – vooral voor Anne – lastig zou zijn. Dus we besloten het op een intiem moment te vertellen. Geen grootse aankondiging, geen feest, gewoon een rustig gesprek bij hen thuis. Mijn hart klopte in mijn keel toen ik het vertelde: ‘We moeten jullie iets vertellen… We verwachten een kindje.’ Ik zag direct hoe Anne’s glimlach bevroor. Koen staarde naar de grond, zijn handen krampachtig gevouwen. Het voelde alsof er een ijzige wind door de kamer blies. Ik wist niet goed wat ik moest zeggen, maar nog voordat ik iets kon doen, stonden ze op. ‘Gefeliciteerd’, zei Anne met een geforceerde glimlach. ‘Ik denk dat we even tijd nodig hebben.’ En met die woorden verdwenen ze de kamer uit, zonder echt afscheid te nemen.
Lees ook: Contact verbroken en spijt: ‘Mijn schoonouders kennen onze kinderen niet eens’
De dagen daarna hoorde ik niets meer van ze. Ik had het eerst niet eens door en dacht dat ze gewoon tijd nodig hadden om het te verwerken. Maar toen mijn appjes onbeantwoord bleven en zelfs mijn man tevergeefs probeerde contact te leggen met zijn broer, begon het te dagen: ze hadden het contact verbroken.
Ik voelde me verscheurd. Aan de ene kant was er mijn eigen vreugde om de zwangerschap en aan de andere kant het verdriet van mijn schoonzus en zwager. Ik wist dat mijn zwangerschap een pijnlijke herinnering voor hen moest zijn van wat zij zo graag wilden, maar (nog) niet hadden. Maar dat ze ons zo volledig uit hun leven hadden gewist, had ik niet zien aankomen.
Verjaardagen waren een ramp. Waar we normaal altijd samen gezellig feest vierden, bleef het dit keer stil. Geen uitnodigingen, geen telefoontjes. De rest van de familie probeerde ons met zachte woorden te troosten. ‘Ze hebben het zwaar’, zeiden ze dan. ‘Geef ze tijd.’ En ja, die tijd gaven we hen echt, maar die woorden haalden de scherpe rand van het verdriet niet weg.
Lees ook: ‘Mijn ouders moeten hun oppastijd ineens gaan verdelen nu mijn schoonzus zwanger is’
Ik wilde mijn zwangerschap vieren, trots de mooie echofoto’s met hen delen, rondsnuffelen in babywinkels, namen bedenken, dromen over de toekomst. Maar elke keer als ik dat probeerde, voelde het alsof ik hen verraadde. De vreugde werd telkens overschaduwt met schuldgevoel. Ons kleintje groeit hard, maar het voelt alsof de baby, hun neefje of nichtje, geen onderdeel is van het leven van Anne en Koen. Ook wordt mijn buik groter en dus zichtbaarder voor hen. Daar bent ik supertrots op, maar het voelt ook dubbel. Alsof ik het niet mag vieren..
Nu, maanden later, is er nog steeds geen contact. Ik weet niet of dat ooit terugkomt. Mijn brein maakt overuren met gedachten: had ik het anders moeten aanpakken? Moet ik contact blijven zoeken? Hoe kan ik de laatste maanden nog genieten van mijn allereerste zwangerschap? Wat zouden jullie doen?
Meepraten? Dat kan via onze Facebookpagina!
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Boys moms weten: zoons kunnen heftig zijn. Zo ook het zoontje van Frida, toen ze op vakantie was in Kroatië met haar gezin. Hij legde eigenhandig het hele zwembad plat. Per ongeluk.
Elke ouder weet: er komt een moment en dan pikt je kind iets op wat ie absoluut niet had mogen horen. Zo liet de vijfjarige Hugo op een subtiele, maar duidelijke manier weten hoe zijn vader over bepaalde collega’s denkt.
Met twee gezinnen op vakantie, hoe meer zielen, hoe meer vreugd, dachten Anna en haar man. Dat viel tegen, bleek toen ze eenmaal in Frankrijk gearriveerd waren.
Toen Rosie een baby was, vond ik uiteten gaan best een uitdaging. Nu ze twee is, valt het nog niet altijd mee. En dat heeft niet alleen met het kind te maken.
Naomi (30) werkt in duurzaamheidscommunicatie bij een gemeente en is getrouwd met Youp (33). Samen zijn ze de trotse, soms oververmoeide ouders van tweeling Ties en Evi (bijna drie). Verwacht in deze column geen opvoedadviezen, maar wel veel liefde, chaos en herkenbare peuterperikelen uit het leven van een tweelingmoeder. Je kunt haar ook volgen op Instagram: […]
We bereiden ons maandenlang voor op dé grote dag: de bevalling. Bevalplan? Check. Pufcursus? Check. Maar van presentatrice Shelly Sterk mogen we ons best vaker focussen op de periode ná de geboorte, het herstel: “Je lichaam is de volgende dag echt niet klaar voor een wandeling van tien kilometer achter de kinderwagen.”