Beeld: Shutterstock
Soms kom je er niet uit in je eentje en kun je wel wat advies gebruiken. Daarom vertelt een lezeres op Kek Mama over haar dilemma. Susan vraagt zich af of ze nog met haar zoon kan douchen.
Susan (40) voert met haar ex een co-ouderschap over zoon Ryan (8) en dochter Robin (5).
“Dat mijn eerste kind een jongen bleek, was in eerste instantie even slikken. Ik groeide op zonder vader, in een gezin met vijf zussen. Mijn oudere zussen kregen allemaal dochters. En hier kwam ik. Met een piemel in mijn buik, zoals ik gekscherend riep vanaf het moment dat de testikels van mijn kind op het echoscherm verschenen. Iedereen vond het fantastisch, eindelijk een man in ons vrouwengezin. Ik hoopte vooral maar dat hij niet teveel van voetbal zou houden.
Mijn wens kwam uit: Ryan is geen jongen die voldoet aan de clichés. Hij houdt van knutselen en biologie, is enorm gevoelig en een droom van een verzorgende broer voor zijn zusje. En: hij adoreert me. Het liefst ligt hij de hele dag tegen me aan, en kweelt hoe lief en mooi ik ben. Mijn dochter is ook een knuffelaar, maar lang niet zo aanhankelijk. Die trapt liever baldadig een balletje met haar vader, of fladdert na een snelle kus na school alweer naar haar buurmeisjes.
Sinds twee jaar zijn hun vader en ik gescheiden. In goede harmonie, maar omdat ze toen pas drie en vijf waren, maakte ik er vanaf dag één een gewoonte van om ’s avonds samen met ze te douchen. Wel zo efficiënt; zo kon ik ze in de smiezen houden en was zelf ook meteen klaar voor de nacht.
Robin stopte er een paar maanden geleden zelf mee, dat kon ze nu echt wel alleen. Maar Ryan wil nog steeds met mij samen poedelen. Hij is lang voor zijn leeftijd, en langzaam maar zeker voelt het steeds ongemakkelijker, dat grote, blote jongenslijf bij me in de douchecabine.
Voorzichtig heb ik al een paar keer gevraagd of hij niet groot genoeg is om het nu zelf te kunnen. Maar dat vindt-ie niet gezellig, zegt hij. Ik wil mijn kind niet afwijzen, maar ik vraag me af: is mijn zoon niet te oud om nog met me te douchen?”
Mila heeft ook een dilemma: ‘Kan ik het maken om de babyshower van mijn beste vriendin om deze reden te missen?’ Je leest het hier.
In veel huiskamers ging afgelopen week een collectieve “huh?!” door het land. Terwijl ouders nog druk bezig zijn met het bewaren van hét grote decembergeheim, komt Het Sinterklaasjournaal met scènes waarbij je als ouder spontaan je hand voor de tv wilt gooien.
In Groningen gebeurt binnenkort iets nieuws: de allereerste stadsoppas van Nederland opent haar deuren. Ouders kunnen hun kind er maximaal drie uur achterlaten terwijl zij eindelijk even naar de kapper, sportschool of gaan shoppen. Klinkt als pure luxe, toch?
Er zijn van die kledingstukken die je aantrekt en meteen denkt: ja hoor, dit wordt mijn nieuwe uniform voor de rest van de winter. Nou, de coltrui van HEMA hoort absoluut in die categorie.
Verhuizen met een groot gezin is al een onderneming op zich, maar de familie Buddenbruck pakt het gewoon aan alsof het niets is. Waar andere ouders al zweten bij het vooruitzicht van één verhuisdoos, verkassen Thaila en Rob met hun hele bups van land naar land.
Je weet wat ze zeggen: zodra de ene deur sluit, gaat er een andere open. Dat geldt ook voor Michelle Bollen. De influencer komt met een romantisch plot-twist waar half Nederland van mee smult.
Soms gebeurt er iets in een gezin dat zo onvoorstelbaar is, dat het voor altijd in je hart gegrift blijft. Voor de familie Blom uit Een Huis Vol is dat het verlies van hun dochtertje Miriam.