Een leerkracht vertelt aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: juf Simone (52) geeft les aan groep 7 in een grote stad.
Lees verder onder de advertentie
“Juf, mijn tante is gewurgd”, zegt Aitan uit groep zeven. Ik maak pas op de plaats. “Wat zeg je nou?” “Mijn tante is gewurgd”, herhaalt hij. “Ik zal even met je moeder praten”, antwoord ik. Na school schiet ik haar aan. Een statige vrouw, ze lijkt op het donkere fotomodel Iman maar dan met dreadlocks. Ze heet Mercedes, maar in stilte noem ik haar Ma Baker. Omdat ze Aitans schoolgeld vaak contant betaalt. Terwijl ze niet werkt, en ook geen man heeft die de kost verdient. Ik fantaseer er dan op los dat ze in de drugshandel zit.
Lees verder onder de advertentie
Keniaanse Samburu-stam
Bij onze eerste ontmoeting heb ik een goeie beurt bij Mercedes gemaakt: aan de spleetjes in haar gebit zag ik dat ze lid was van de Keniaanse Samburu-stam. Ik ben in Kenia op vakantie geweest, vandaar dat ik het weet. Bij de Samburu worden bij kinderen van vijf jaar de voortanden getrokken, als teken dat ze erbij horen. Zonder verdoving. “Afrikaanse kinderen worden gehard, anders overleef je niet bij ons”, zei Mercedes. “Het is the survival of the fittest. Door de armoede. Ieder voor zich, hebben wij geleerd.” Ze is trots op haar stam. Toch heeft ze Aitans tandjes niet laten trekken. “Omdat hij niet in Afrika hoeft te leven”, verklaart ze. “Hij wil dokter worden.”
Vandaag informeer ik naar Aitans dode tante. Het blijkt het zusje van Mercedes te zijn, Sisi. Mercedes had een winkeltje voor haar gekocht in Nairobi, in de sloppenwijk Kibera. Dit nadat de rijke Keniaanse baas bij wie Sisi in de huishouding werkte handtastelijk was geworden. Met een winkel sta je in Kibera bovenaan de ranglijst. Dat wekt jaloezie, en in Kibera geldt het recht van de sterkste. Vorige week is Sisi gewurgd, waarop het winkeltje in andere handen is overgegaan. “Ik weet wie de dader is”, zegt Mercedes. “Dat moet ik nog oplossen. “Haar gezicht staat allervriendelijkst, maar haar ogen zijn ijskoud. Ik zou niet graag in de schoenen staan van de moordenaar.
Lees verder onder de advertentie
‘Vertel het aan de politie’
Mercedes heeft Aitan geleerd hoe je wraak moet nemen. Dat blijkt de volgende dag. In de pauze tuigt hij een jochie af dat zijn knikkers heeft gestolen. Misschien komt dat door de spanningen rond zijn tante. Ik neem hem apart voor wat tegengif. “Aitan, je komt in het leven altijd wel iemand tegen die je knikkers steelt”, zeg ik streng. “Als jij wraak neemt, gaat het fout met je. Als iemand je kwaad doet vertel je het aan de politie. Je slaat niet. Nooit. Anders kun je geen dokter worden. Snap je dat?” Hij geeft een scheef lachje. Ik kijk naar zijn prachtige gebit. Geen spleetje te bekennen. Daar word ik opeens heel vrolijk van. “Ja juf”, zegt hij. En ik geloof hem.
Iedereen weet: stilte bij kleine kinderen is altijd een slecht teken. Ze doen geheid iets wat niet mag. En dan zijn er nog gradaties in ‘wat niet mag’. Shannon viel stijl achterover door deze actie van haar peuter Ted.
Er zijn van die momenten waarop je denkt: ‘Ik kan dit niet alleen’. De was wacht, het eten moet nog op tafel en je peuter huilt alsof de wereld vergaat. Gelukkig hebben we Kim Feenstra.
Je zwangerschap mogen aankondigen is voor velen een leuk en memorabel moment. Voor Inge is het ook zeker memorabel, maar niet op de positieve manier die ze gehoopt had. Het moment dat ze de echo liet zien, staat in haar geheugen gegrift.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Charlotte, die regelmatig een verkeerde leeftijd krijgt aangemeten.