Beeld: Shutterstock
Elke maand vertelt een moeder over het moment in het moederschap waarop het even he-le-maal misging.
Fonske (37), alleenstaande moeder van Rein (4) en Siem (2).
“Samen met een groep vriendinnen, allemaal moeders met kinderen rond de leeftijd van twee tot vier, maakten we in de meivakantie een uitstapje naar de dierentuin. Ik was net gescheiden en kon wel een verzetje gebruiken. Met Siem in de buggy en Rein enthousiast springend om me heen liepen we naar het olifantenverblijf. We hadden al best lang bij de olifanten staan kijken toen we besloten naar het speeltuintje te verhuizen. Ik riep Rein dat hij mee moest komen maar checkte niet of hij dat deed, omdat hij meestal goed luistert.
Door de emotionele, stressvolle relatiebreuk was ik niet helemaal mezelf en dus ook niet oplettend genoeg. Ik had Rein nog niet gemist toen mijn mobiel ging. Een voor mij onbekend nummer. Het duurde even voordat ik begreep wat de lieve Belgische vrouw die belde bedoelde toen ze vroeg of ik soms een kind kwijt was. Ze vertelde me dat ze mijn zoon in zijn uppie had gevonden bij de olifanten. Ze had hem gevraagd naar zijn moeder en hij wist niet waar ik was. Wel had ze het telefoonnummer ontdekt dat ik ’s morgens op zijn handje had geschreven.
“Het duurde even voordat ik begreep wat de lieve Belgische vrouw die belde bedoelde”
Ik kon wel door de grond zakken. Ik vroeg een vriendin op Siem te letten en rende vliegensvlug terug naar de Aziatische zoogdieren. Daar stond Rein, relaxed, vol van de jumbo’s. Ik bedankte de vriendelijke vrouw voor haar hulp en keerde met mijn kind én met het schaamrood op mijn kaken terug naar onze groep.
Lees ook – ‘Ik raakte mijn kinderen kwijt in een menigte en dit leerde ik ervan’ >
Rein had totaal geen last van het voorval. Ik wel. Ik voelde me vreselijk schuldig en kreeg met terugwerkende kracht angst voor wat er had kunnen gebeuren. Sindsdien heb ik oog voor twee en houd mijn kroost goed in de gaten. Alhoewel, laatst stond ik met Rein naast me op de markt en bekeek spulletjes op een kraam. Ik keek op: wég was hij. In een tijdsbestek van maximaal dertig seconden! Toen raakte ik in paniek. Eerst in de dierentuin en nu weer? Bleek hij onder het zeil van de marktkraam te zijn gekropen.”
Liever het zekere voor het onzekere? Dan kun je met een Apple AirTag via GPS je kind tracken. Handig verwerkt in een horlogeband of broekhanger. Je shopt ze hier.
Wil je nog meer mooie en herkenbare verhalen van mede-mama’s lezen? Neem nu een abonnement en ontvang Kek Mama elke maand als eerst op jouw deurmat.
Aicha (32) is moeder van twee kinderen en getrouwd met Zakaria. Al negen jaar is ze hecht bevriend met Sharona, ondanks hun totaal verschillende achtergronden. Maar tijdens een kinderfeestje gebeurde er iets wat alles veranderde.
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
Een leerkracht vertelt aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: juf Marijke van groep 4 die ineens een bekende moeder voor haar had zitten.
De opmerking: “Wat ben jij volwassen voor je leeftijd”, klinkt als een onschuldig compliment, bedoeld om een kind te prijzen voor zijn gedrag, verantwoordelijkheidsgevoel of empathie. Maar volgens deze therapeuten kun je die zin beter niet meer zeggen tegen je kind.
Het huisdier van je kind, hun oogappel, hun grootste liefde. En dan gaat ‘ie dood. Shit happens, maar of je kind hier ooit nog overheen komt, is de vraag.
Sanne (37) is getrouwd met Jeroen en samen hebben ze twee kinderen: Noa (6) en Mees (4). Ieder jaar op Koningsdag trekt haar gezin er feestelijk op uit – maar Sanne blijft bewust alleen thuis.