Beeld: Shutterstock
Stephanie (34), eventmanager bij een hotelketen, woont samen met Casper en is moeder van twee dochters van 7 en 4, en een zoon van 1,5.
“Vorige week stond mijn benedenbuurvrouw ’s avonds voor de deur, met een aan mij geadresseerde doos van Zalando in haar handen. Ze was het beu dat de gang van haar huis als opslagruimte voor mijn internetaankopen dienst deed, probeerde ze voorzichtig te zeggen. Ik schaamde me kapot, maar dacht ook meteen: weg met die doos. Want als mijn vriend die zou zien, zouden we knallende ruzie krijgen.
Ik had hem er net met moeite van weten te overtuigen dat ik écht de ernst van onze financiële situatie inzag. Dat ik nog slechts hoogst noodzakelijke boodschappen zou doen, en dat dan alleen van de honderd euro per week die we sinds een tijdje in een oud portemonneetje van mijn dochter stoppen.
Toen ik zeven maanden zwanger was ons derde kind, raakte Casper zijn baan als stedenbouwkundige kwijt. Dat hadden we zien aankomen, maar de timing was wel heel ongelukkig. Toch zag ik het niet somber in. Ik zou na mijn verlof gewoon tijdelijk kostwinner worden. Kon Casper ook eens wat meer tijd met de kinderen doorbrengen. Bovendien had hij nog twee jaar recht op WW. Die twee jaar vliegen alleen sneller om dan we dachten. En de headhunters voor Casper liepen ook niet bepaald de deur plat.
Maar in plaats van dat ik, als degene op wie het financieel nu even aankomt, de hand op de knip houd, kan ik me niet bedwingen. En haal ik alle trucjes uit de kast om mijn aankopen te verdoezelen. Nieuwe kleren hang ik eerst een tijdje in mijn kast. Die dure dagcrème is me zogenaamd voor mijn eczeem voorgeschreven door de huisarts. En ik wilde helemaal niet bij die sushitent eten, maar het goedkope, hippe restaurantje ernaast zat vol, en als we nog langer op een tafeltje hadden moeten wachten hadden we de oppas óók langer moeten betalen.
Dat zijn dan nog kleine leugentjes. Erger is het dat ik diep in mijn hart vind dat ik al die luxe dingen verdien. Ik heb er toch hard voor gewerkt? Intussen lopen we een maand achter met de hypotheek, stuurt de school ons aanmaningen over het overblijfgeld, en is mijn schuld bij de creditcardmaatschappij opgelopen tot 1200 euro. Over zes weken krijgt Casper zijn laatste WW-uitkering. Het lijkt wel of ik wacht tot we echt de ijsschots raken. Ik ben een moeder van drie kinderen, maar ik voel me een puber.”
Dit artikel is al een keer eerder gepubliceerd.
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
Olympisch schaatskampioen Irene Schouten werd een half jaar geleden moeder van haar zoontje Dirk. Inmiddels zit ze op een roze wolk, maar haar zwangerschap was allesbehalve rooskleurig.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Niets in het leven is zwart of wit, en opvoeden brengt altijd dilemma’s met zich mee. Zelfs al lijkt de keuze op sommige momenten nog zo helder.