Beeld: Unsplash
Jennifer Batchelor werkt vanuit huis. Zie dat maar eens te combineren met vakantievierende kinderen. Pure stress, krijgt ze ervan.
Jennifer werkt twintig uur per week. Volgens haar eigen rooster en als ze zin heeft, vanuit de plaatselijke koffiebar. Haar zoon gaat naar de basisschool om de hoek bij haar huis, haar dochter zet ze twee keer per week af op de peuterspeelzaal. Dat levert Jennifer minstens twaalf kinderloze uren op per week, waarin ze ongestoord kan bellen, vergaderen en doorwerken – de rest van haar werktijd propt ze wel in de uren na kinderbedtijd en wanneer haar dochter slaapt. Goed geregeld, zou je zeggen, zeker met een man die veel reist voor zijn werk.
Tot de zomervakantie aanbreekt.
‘Probeer ik een conference call te houden in de ene kamer, terwijl mijn kinderen kussenvechten in de andere’, schrijft Jennifer op Motherly. Dus roept ze de halve dag tegen haar kinderen dat ze stil moeten zijn, en propt ze haar werk tussen zwemles, time-outs voor de kinderen en maaltijden bereiden door. ‘Aan het eind van zo’n werkdag in de vakantie van mijn kinderen, ben ik gesloopt, en ben ik als moeder én als werknemer, tekort geschoten.’
Neem oppas, denk je dan. Maar de zomerkampen en oppasmogelijkheden bij haar in de buurt, bieden alleen fulltime opvang. Díe heeft ze niet nodig, en is bovendien niet te betalen.
Lees ook
Deze moeders doen het gewoon: ‘Eens in de zes weken spijbel ik een dag’ >
‘Dus wat doet een werkende moeder dan? Improviseren’, schrijft Jennifer olijk. Ze vond een middelbare scholier die een dag per week oppast. Haalde haar elfjarige nichtje over om haar kinderen één of twee ochtenden te entertainen. En verder werkt ze gewoon héél véél ’s avonds op nog meer koffie. ‘Niet ideaal, maar een redelijke prijs voor de overige tien maanden flexibiliteit die mijn baan me biedt’, vindt ze. Want daardoor kan ze op de eerste dag na de zomer mooi die welverdiende massage inplannen.
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
De band tussen ouder en kind verandert door de jaren heen. Waar ze vroeger afhankelijk was van jouw zorg en advies, staan ze nu op eigen benen, maar dat betekent niet dat jouw volwassen kinderen geen behoefte meer hebben aan erkenning of verbinding.
Als ouder denk je soms dat je alles wel ongeveer weet: hoe je moet troosten, hoe je grenzen uitlegt, hoe je je kind leert om aardig te zijn. Tot er ineens iets gebeurt wat niet in de opvoedboeken staat.
In 'Tussen wel en wee' komt een moeder aan het woord die vertelt over hoe haar bevalling verliep. Dit keer bevallingsverhaal Laurien.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Dit keer Kiki, die geld uitgeeft wat ze niet heeft, zonder dat haar man het weet.
Dat je zoon op seksuele ontdekkingstocht gaat als hij vijftien is en een vriendinnetje krijgt, is natuurlijk geen verrassing. Het nieuws waarmee hij op een dag thuis kwam, was dan weer wél een verrassing voor Nanda.
En nee, het ligt niet aan gezeur, geld of seks. Scheiden is geen zonde, geen mislukking, soms is het zelfs levensreddend, maar niemand start een huwelijk met het idee uit elkaar te gaan. Waarom gebeurt het dan toch met bijna de helft van de huwelijken?
