Beeld: Getty Images
Het maken van een baby is meestal toch nét iets gezelliger dan het op de wereld zetten ervan. Iedere week deelt een moeder haar wel en wee van de bevalling. Deze week: Kim.
Leeftijd: 29
Waar: Het ziekenhuis
Hoeveel weken: 36 en 1 dag
Kleur muisjes: Roze
Cijfer: 8,5
Van weeën tot persen: 5 uur
Wat ik nooit meer vergeet… “Is dat mijn vliezen braken, terwijl ik de cadeautjes van mijn babyshower nog aan uitpakken was. Ik was echt nét thuis van een middag quizvragen beantwoorden, balletjes in luiers gooien en buikomvang raden, toen ik dacht dat ik in mijn broek geplast had. Misschien waren het de bubbels uit de momosa’s (alcoholvrij dus), alle mierzoete roze hapjes of mijn craving voor ananas die middag… maar het begon gewoon al. Ik was er nog helemaal niet klaar voor! De vluchtkoffer was nog niet gepakt en ik zou de week daarna pas op pufcursus gaan. En al die babyloze dates met vriendinnen dan? Mijn verlof was pas één dag begonnen. Ik was echt een beetje in shock.”
Wat ik meteen wil vergeten… “Is de weeënstorm die direct in het ziekenhuis begon. Kan je nog zo op je skippybal bouncen of ‘ademen als een kaars’ zoals ik bij yoga had geleerd… maar dat helpt dus geen fuck. Blijkbaar ging ik van drie naar tien centimeter ontsluiting in driekwartier en dat doet dus pijn. Met een hoofdletter P. Wist ik overigens niet, want ik was nog nooit bevallen. Laat staan dat ik van een ‘stortbevalling’ had gehoord, had ik misschien toch dat zwangerschapsboek moeten uitlezen. Ik snauwde de anesthesist af toen ‘ie ein-de-lijk (lees: na een half uur) met die ruggenprik op de proppen kwam. Te laat, zo bleek… ik moest al gaan persen voordat ‘ie was ingewerkt.”
Het viel me mee… “Dat het zo ontzettend snel is gegaan. Na een kwartier persen was ze er al en dat zonder schaar of scheuren. In die zin had ik een droom van een bevalling.”
Het viel me tegen… “Dat de bevalling zoveel pijn deed, haha. En de borstvoeding kwam, zo met 36 weken, nogal moeizaam op gang. Ik dacht altijd: hup, kind aan je tiet en gaan. Maar zo werkt het dus niet.”
Ik schreeuwde… “Dat ik ermee wilde stoppen… maarja dat ging natuurlijk niet.”
Mijn partner… “Is Kamp van Koningsbrugge-fan en kwam als mijn eigen Dai Carter met allerlei ademhalingstechnieken uit het leger op te proppen. Net zo lief als irritant. Werkte wel beter dan het yogapuffen. Hij was onwijs lief en wist precies de juiste dingen te zeggen. Hij kwam er dus een stuk beter vanaf dan de anesthesist.”
Wat ik méteen moest hebben… “Was Sushi! Ik denk dat ik er bijna iedere dag wel aan heb gedacht toen ik zwanger was terwijl het kwijl nog net niet uit mijn mond liep… en dat terwijl ik niet-zwanger gerust een half jaar geen sushi eet.”
Mijn spijkerbroek… “Kan ik nog altijd niet aan. Sterker nog: ik heb sindsdien geen spijkerbroek meer gedragen en loop nog steeds in die flared broeken die ik tijdens mijn zwangerschap droeg. Super stretchy! Ik dacht altijd dat een zwangerschap slecht voor de lijn was, maar slapeloze nachten zijn in mijn geval nog veel erger, haha.”
Net na de bevalling… “Dacht ik al na over een tweede kindje. Zo verliefd was ik en nog verdoofd van die ruggenprik, haha. Die werkte namelijk pas toen mijn dochter er al was. Nu mijn dochter anderhalf jaar is, weet ik zo net nog niet of er gezinsuitbreiding komt. Ik vind het moederschap best pittig en tegelijkertijd kriebelt het meteen weer… als ik zo’n ieniemienie zie.”
Lees ook het verhaal van bevallingsverhaal Chiara.
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Je geeft je baby met liefde de borst en kolft trouw op vaste tijden. Want: moedermelk is vloeibaar goud. Dus als iemand daar zonder overleg iets anders mee doet, raakt dat je recht in je moederhart.
Van de sinds zaterdag vermiste kinderen Jeffrey (10) en Emma (8) ontbreekt nog altijd elk spoor. De politie zet het onderzoek voort en benadrukt dat de zaak topprioriteit heeft. Ook meldt de woordvoerder dat er intensief contact is met de Duitse autoriteiten.
Je peuter leert praten, awww, zo schattig. En al die woorden die ze nog net niet helemaal goed uitspreken, ook al zo schattig. Nou ja, in de meeste gevallen. Soms is ook behoorlijk gênant. En hilarisch. Voor anderen, dan.
Je tiener komt thuis met een rapport dat op zijn zachtst gezegd ‘ruimte voor groei’ laat zien. De instinctieve reflex van veel ouders? Iets afpakken waar het kind wél om geeft. Dan zullen ze wel moeten, is de gedachte.
Stel je voor: een anticonceptiepil die wél z’n werk doet, maar zónder al die vervelende bijwerkingen waar veel vrouwen normaal gesproken een hele dag chagrijnig van worden. Geen moodswings, geen opgeblazen buik, geen hoofdpijn.
We hebben allemaal onze charme. Maar sommige moeders lijken geboren om dingen uit hun handen te laten vallen, koffie over schoolpapieren te morsen of met hun jas tussen de autodeur te blijven hangen. Astrologisch gezien? Helemaal logisch. Sommige sterrenbeelden zijn gewoon onhandig. En dat is precies wat ze zo leuk maakt!