Waarom moeders liever appen dan bellen
Laten we eerlijk zijn, tijdens de (ochtend/avond)spits zit niemand te wachten op een onbelangrijk telefoontje. Stuur voortaan maar een app, vindt moeder Leah Campbell.
Negeren
‘Het is half negen 's avonds als mijn telefoon gaat', schrijft Leah. ‘Het is een vriendin die ik al veel te lang niet heb gesproken. Mijn dochter ligt net tien minuten op bed, tot ik ineens een klein hoofdje om de hoek zie. Ik probeer haar te negeren, maar ze begint te dansen, leidt me af en probeert me aan het lachen te maken. Ze doet er alles aan zodat mijn ogen op haar gericht zijn.'
Lees ook
Suzans Dateleed: ‘Hij wilde tijdens onze date even zijn moeder bellen’ >
‘Let it Go'
Leah kijkt weg en weigert toe te geven, zelfs als haar dochter make-up uit de kast trekt en zichzelf voor de spiegel begint op te maken. ‘Maar als ze dan ook nog uit volle borst ‘Let it Go' gaat zingen, kan ik niet eens meer horen wat mijn vriendin zegt en moet ik ophangen.'
‘Een monster'
Als de vriendin de volgende dag terugbelt (nu tijdens het ophalen van de kinderen van school) begint het riedeltje opnieuw: dochter is stil tot ze doorheeft dat moeders geen aandacht meer voor haar heeft en schreeuwt in de auto alles bij elkaar. ‘Straffen, negeren of terugschreeuwen: niets lijkt te helpen. Kinderen kunnen het schijnbaar niet aan als hun moeder aan de telefoon zit, zelfs geen seconde. Op een dag kan ik weer normaal bellen, maar tot die tijd verandert mijn kind in een monster zodra de telefoon gaat. Dus eh, misschien maar gewoon appen?'
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
