Waarom je je kind nooit één seconde alleen moet laten in het zwembad

De eerste keer was haar oudste zoon 3,5 en haar jongste een paar maanden oud. ‘We waren net klaar met zwemmen in het openbare bad’, zegt Katie. ‘Mijn man pakte een stoel voor me zodat ik de jongste kon gaan voeden, waardoor we letterlijk drie tot vijf seconden de rug keerden naar onze oudste. En toen ging het bijna mis.’

De jongen was het zwembad in gegaan, zonder dat z’n ouders het door hadden. ‘Mijn man haalde hem direct uit het water, maar we huilden allebei omdat we ons realiseerden dat het bijna fout was gegaan. Het was één van de engste momenten uit mijn leven.’

Engeltje op de schouder

Toen haar tweede zoon ging leren zwemmen, was Katie dus nog voorzichtiger. ‘En toch ging het weer bijna mis’, zegt ze. ‘Hij droeg een zwemvest, maar had die uitgetrokken en probeerde schoppend en proestend zijn hoofd boven water te houden.’

Lees ook:

Dit moet je weten over zwembandjes >

Gelukkig werd haar zoon op tijd uit het water gevist en Katie realiseerde zich hoeveel geluk ze had gehad. ‘Ik weet dat ik geen nalatige ouder ben. Ik heb geen risicovolle keuzes gemaakt. Beide keren vonden mijn kinderen een manier om iets onvoorspelbaars te doen en brachten ze zichzelf in gevaar.’

Kwestie van seconden

Volgens Katie laten deze situaties zien dat je als ouder niet voorzichtig genoeg kunt zijn. ‘Beide keren ging het om seconden. Want zo kort duurt het, tot je kind zich in levensgevaar bevindt. Je moet hem dus letterlijk geen seconde uit het oog verliezen. Net als dat je geen minuut op de snelweg zou rijden zonder je kind goed vast te zeten kun je je geen minuut omdraaien als je met ‘m aan het zwemmen bent. Ga er ook nooit vanuit dat een andere volwassene je kind in de gaten heeft en wees net zo voorzichtig met kinderen die kunnen zwemmen, als kleintjes die dat nog niet kunnen.’

Bron: Scary Mommy