Vrouw zet haar man na de bevalling het huis uit, omdat hij geen vinger uitsteekt

De eerste dagen na de geboorte leek er nog niets aan de hand. ‘Maar op de vierde avond, toen onze dochter Hannah huilde, stond mijn man niet op om haar luier te verschonen’, vertelt de kersverse moeder. ‘Hij werd niet wakker – maar volgens mij sliep hij helemaal niet. Hij deed alsof.’

De volgende ochtend confronteert ze hem ermee, maar haar man zegt dat hij de baby echt niet had gehoord. ‘Op dag zes’, vervolgt ze, ‘zat mijn man de hele dag te gamen. Hij heeft één luier verwisseld.’
 

Waanideeën

Na twee weken heeft ze er genoeg van en zet ze hem het huis uit. ‘Hij bleef slapen – of doen alsof – en ik begon tegen hem te schreeuwen dat hij moest helpen. Ik kon het niet meer aan: hem zien luieren of slapen terwijl ik wakker ben, met slaapgebrek, terwijl mijn lichaam voelt als een menselijke koe.’

Haar man leek oprecht verrast te zijn. ‘Hij werd ook boos van mijn beschuldigingen’, zegt ze. ‘Hij zei dat ik waanideeën had en hormonaal was.’
 

Lees ook:
‘Papaklas’ bereidt vaders voor op het vaderschap >
 

Zielig

Haar man vertrekt vervolgens naar het huis van zijn ouders. In een Reddit-post waarin de vrouw haar hart lucht, vraagt ze zich af of haar postpartum-emoties inderdaad niet de boosdoener waren.

Maar de vele reacties die ze krijgt, laten zien dat wel degelijk haar man het probleem is. Zo zegt iemand: ‘Je man moet accepteren dat het niet oké is dat hij geen vinger uitsteekt. Hij moet aan zichzelf gaan werken of je moet van hem af.’

Een ander noemt hem een vreselijke echtgenoot omdat hij bij zijn ouders introk: ‘Hij had excuses moeten aanbieden en onmiddellijk voor de baby moeten gaan zorgen, zodat zijn vrouw rust kon nemen of kon gaan slapen. Dat hij naar z’n ouders ging, laat zien hoe zielig hij is.’

Toch zijn er ook mensen die het voor de man opnemen. ‘Heeft hij andere tekenen van geestelijke gezondheidsproblemen vertoond?’, vraagt iemand zich af. ‘Mannen krijgen soms ook te maken met postpartumdepressie. Als dat niet iets is wat bij hem past, zou ik hem misschien eens naar een dokter laten gaan.’