Beeld: Canva
Je geeft je baby met liefde de borst en kolft trouw op vaste tijden. Want: moedermelk is vloeibaar goud. Dus als iemand daar zonder overleg iets anders mee doet, raakt dat je recht in je moederhart.
Nina, moeder van Saar (1,5): “Al ruim een jaar past mijn schoonmoeder iedere woensdag op onze dochter. Dat begon toen ze zes maanden oud was, inmiddels is ze anderhalf. Ik kolfde netjes melk af, gaf haar zakjes mee voor de woensdag, en kreeg aan het einde van de dag te horen dat ze ‘goed had gedronken’. Wat was ik dankbaar dat het allemaal zo soepel verliep.
Tot mijn schoonmoeder een paar weken geleden van de trap viel en haar enkel brak. Ze kon niets, dus wij sprongen bij. Mijn man hiep met schoonmaken in huis, ik deed boodschappen. Op een dag stond ik in haar keuken en wilde ik iets in de vriezer stoppen. Maar dat ding zat zo vol dat ik hem amper open kreeg. Toen ik ‘m eindelijk open had, snapte ik waarom: de vriezer lag van onder tot boven volgestouwd met zakjes moedermelk. Míjn moedermelk!
Ik was met stomheid geslagen. Daar lag mijn zorgvuldig afgekolfde voorraad. Ik heb me suf gekolfd in pauzes op werk, ‘s avonds als de baby sliep, of juist niet sliep. En zij had die melk gewoon nooit gebruikt?
Toen ik haar ermee confronteerde, kwam de waarheid boven tafel. Onze dochter had, volgens haar, de melk ‘niet lekker gevonden’. Dus had ze op eigen houtje besloten kunstmelk te geven. En toen dat erin ging als zoete koek, was dat blijkbaar reden genoeg om het hele plan te wijzigen. Zonder overleg met mij of met mijn man. Want, zei ze doodleuk, ‘ik wist dat jullie het er niet mee eens zouden zijn, dus ik heb het maar niet gezegd.’
Ze vertelde het met droge ogen. Vond zelfs dat ze er goed aan had gedaan. ‘Van kunstmelk worden ze ook gewoon groot’, zei ze schouderophalend. Tuurlijk, dat zal best. Maar het gaat me niet alleen om de voeding. Het gaat me om het vertrouwen.
Ik ben woest geworden. Niet eens zozeer omdat ze kunstmelk gaf – daar kun je over praten – maar omdat ze ons gewoon buitenspel heeft gezet. Bewust.
We zijn nu een maand verder. Mijn dochter gaat voorlopig niet meer naar haar toe op woensdag, want mijn vertrouwen is weg. Ze heeft geen sorry gezegd. Integendeel: ze vindt nog steeds dat ze het beste gedaan heeft en wij overdrijven.
Ik wil mijn man niet tussen twee vuren zetten, want het blijft zijn moeder. En de oma van ons kind. Maar ik weet even niet hoe ik hier overheen kom. Misschien met heel veel tijd. En hopelijk ooit een gesprek waarin ze erkent dat dit niet oké was. Tot die tijd blijf ik even weg.”
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Als werk onverwacht roet in het ouderschap gooit, moet je soms creatief zijn. Zo ook Carolien, die last-minute een oppas moest regelen voor haar dochter Saartje. Haar vriendin Melia bood hulp aan — met als resultaat een middag die niemand snel zou vergeten.
Met pijn in haar hart moet Janneke Jelies afscheid nemen van oudste dochter Jennie, die haar plek onder de Spaanse zon niet kan vinden.
Speelafspraakjes zijn meestal onschuldig. Een uurtje ravotten, wat drinken en een koekje erbij. Soms blijft het gezellig, soms moeten ze ineens naar huis omdat iemand moe of chagrijnig is. Maar je verwacht nooit dat je kind tijdens zo’n middag een Tikkie van honderden euro’s meeneemt.
Iedere week vertelt een leerkracht aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: juf Cara (34) geeft les aan groep 1/2.
De zomervakantie: zes weken vol quality time, ijsjes, knutselprojecten en gezellige uitjes. In theorie. En voor sommige moeders pakt het ook vast zo uit…
Het zou een magische vakantie op een Disney-cruiseschip op zee worden. Een cruise vol glitters, Mickey Mouse en zonsondergangen. Maar voor één gezin werd het een moment om nooit te vergeten. En niet om de reden die ze hadden gehoopt.
