Beeld: Shutterstock
Ze wist niet wat ze meemaakte, toen vijftien vriendinnen blogger Rachel Garlinghouse overvielen met een babyshower. Rachel was namelijk niet zwanger. Maar: ze verwachtte wel een adoptiekindje – ooit.
In lange afwachting van haar kind voelde Rachel zich meer dan eens overschaduwd door andere moeders en over het hoofd gezien, schrijft ze. ‘Elke herinnering aan het feit dat je geen moeder bent, tijdens dat traject, is een marteling. Overal zie je baby’s. En mijn vriendinnen kozen ervoor om me toch in het zonnetje te zetten, als moeder van de baby die ik ooit zou adopteren.’
Wachten op een adoptiekind is slopend, omdat je nooit weet wanneer je kind komt, vertelt Rachel. ‘Het kan weken duren, maanden, en zelfs jaren. En ondertussen verbijt je je wanneer je zwangere vrouwen hoort klagen dat ze een jongen krijgen, in plaats van een meisje. Weten mensen wel dat één op de acht stellen te maken heeft met onvruchtbaarheid? Dat er stellen zijn die een kindje verloren? Hóeveel ouders een moord zouden doen voor een kind?’
Er zijn geen negen maanden zwangerschap, hormonen en voorbereiding, vervolgt ze. Niemand leeft met je mee in de wachttijd die in de plaats komt voor een zwangerschap, wanneer je adopteert. ‘En juist dáárom is een babyshower voor adoptiemoeders zo waardevol. Ik had het nodig om me voor te bereiden op het moederschap. En – hoe raar het misschien ook klinkt – me onderdeel te voelen van de moederwereld.’
Lees ook:
‘Hoe adoptie mijn manier van opvoeden heeft veranderd’ >
Nog geen jaar na haar babyshower, rinkelde de telefoon van haar man. Er was een meisje geboren. Wilden zij misschien de ouders zijn? ‘Inmiddels hebben we vier kinderen, allemaal geadopteerd. En voor allemaal hebben we gretig gebruik gemaakt van de cadeautjes die we kregen tijdens onze babyshowers – ja, we kregen er meerdere.’
Rachel benadrukt dus maar: ‘Zie ons niet over het hoofd, de moeders die een kind verwachten via adoptie of draagmoederschap. We zien er niet zwanger uit, maar in ons hart zijn we net zo zwanger als vrouwen die hun kind in hun buik dragen.’
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Nu de meivakantie achter de rug is, gaat het snel: nog maar twee maanden en dan begint de zomervakantie. Gaan jullie dit jaar voor weekje zon, zee en strand in Spanje of met de auto naar Zeeland? De eerste vraag die opborrelt bij het zoeken naar een vakantie is vaak: wat mag het kosten?
Je zegt “nee”, zij horen “misschien”. Jij dacht dat jij de ouder was, maar sinds deze kleine in je leven is, lijkt het alsof jíj bij hém op tijd naar bed moet. Herkenbaar? Dan heb je misschien een kind met een van deze sterrenbeelden – geboren bazen met een flinke wil.
Heather (33) is redacteur bij Kek Mama en moeder van een zoontje (4,5) en dochter (1,5). Haar columns zijn een mix van herkenbare momenten, hilarische situaties en kleine overwinningen in het moederschap.
Je denkt misschien dat een relatie zomaar eindigt, maar het tegendeel is waar. Onderzoekers ontdekten dat het einde meestal al jaren van tevoren zichtbaar is – in twee duidelijke fases.
Anouk (35) is samen met met Laurens (37) en moeder van Cato (6) en Emma (4). Haar schoonouders nemen haar dochters bijna elke maand naar een theatervoorstelling of pretpark, terwijl haar eigen ouders het geld hier niet voor hebben. Moet ze ingrijpen om scheve gezichten te voorkomen?
Elsemieke (31) is samen met T (32), moeder van twee zoontjes (4 en 1,5) en redacteur bij Kek Mama. Chaotisch, chronisch moe en heeft een brein met 46 tabbladen tegelijkertijd open. Probeert rust in de chaos te vinden, maar met drie mannen in huis is die rust ver te zoeken.
