Ze is dol op haar derde kind, maar Suzanne Hayes had nooit gedacht dat haar leven zó zou veranderen toen ze van twee naar drie kinderen ging.
Suzanne is de jongste van vijf kinderen. ‘Mijn moeder zei altijd dat de overgang van twee naar drie het moeilijkste was’, zegt ze. Nu ze zelf drie kinderen heeft, weet ze wat haar moeder bedoelde. ‘Als je drie kinderen hebt, is het altijd twee tegen één’, legt ze uit. ‘En jij moet een manier vinden om de boel te sussen. Verder is alles een wedstrijdje. Wie mag er naast mama in de auto zitten? Wie mag een film uitkiezen? Drie keer raden wie de scheidsrechter is.’
Schuldgevoel
Even bellen met een vriendin, je huis schoonmaken of iets voor jezelf doen: grote kans dat dat met drie kinderen niet lukt. Stilte bestaat dan namelijk niet, zegt Suzanne. ‘Er praat altijd wel íemand, al zijn het maar een paar woorden.’
Lees ook:
Zo ziet het leven van een gezin met drie jonge kinderen eruit >
Ook een-op-een aandacht geven is lastig met drie kinderen. ‘En dan steekt dat schuldgevoel de kop op en heb je het gevoel dat je faalt.’
Haat & liefde
Toch zou Suzanne het allemaal zo weer doen. ‘Als het ineens doodstil is in huis en ik me afvraag wat mijn drie koters uitspoken, zie ik ze ineens knuffelend op de bank zitten. En ja, dan smelt ik. Want hoewel ze elkaar soms de tent uitvechten, kunnen ze echt niet zonder elkaar.’
Meer persoonlijke verhalen lezen? Volg ons op Facebook.
