‘Ik ben teleurgesteld in mijn moeder als oma’

“Met mijn moeder heb ik altijd een prima band gehad. We lopen de deur niet bij elkaar plat, maar bellen elkaar regelmatig en ik deel met haar bijna alles. Toen ik zwanger was van James, zag ik haar dan ook meteen als betrokken oma. Omdat ik een hele leuke jeugd heb gehad, maar ook omdat ik zag hoe de moeders van vriendinnen als vanzelf helemaal opgingen in hun nieuwe rol. De moeder van mijn beste vriendin ging zelfs minder werken om zo twee dagen in de week op haar vier (!) kleinkinderen te passen. Ik snap heus wel dat dat heel bijzonder is en dat je hier zeker niet vanuit mag gaan… maar ik had wel íets meer oppashulp verwacht.

Een vaste oppasdag wilde mijn moeder niet, daarin was ze duidelijk, maar ik kon me niet voorstellen dat ze ons niet zou willen helpen als er nood aan de man was. Dat loopt wel los, dacht ik. Nou, dat valt vies tegen.

Pittig

Eerlijk: het moederschap valt me veel zwaarder dan ik had gedacht. Na een pittige bevalling (32 uur en een spoedkeizersnede) vond ik het niet gek dat de roze wolk op zich liet wachten. Maar nu – acht maanden later – vind ik het nog steeds heftig. James is overdag een vrolijk mannetje, maar heeft geen nacht doorgeslapen. Eenmaal wakker krijg ik hem ook bijna niet meer in slaap. Ontroostbaar is hij dan. Alleen een autoritje of wandeling met de kinderwagen wil weleens helpen. Ik ben inmiddels de tel kwijt hoeveel van die nachtelijke ritjes ik er al op heb zitten. De wallen hangen inmiddels op mijn tenen, ik weet ik niet meer hoe ik mijn werk moet doen en ook Bas is aan het einde van mijn latijn.

Lees ook – ‘Ik heb moeite met ouders die het compleet normaal vinden dat opa en oma ‘gewoon even oppassen” >

Helpende hand

Bij mijn moeder kan ik ventileren. Ze appt dan lieve woorden, maar een fysiek helpende hand hoef ik niet te verwachten. Dat is me wel duidelijk geworden. Laatst voelde ik me zo oververmoeid dat ik alleen nog maar kon huilen. Toen ik mijn moeder vroeg of James misschien een nachtje kon logeren, zodat Bas en ik konden bijslapen… kreeg ik een keiharde ‘nee’. Slapeloze nachten had ze met mij en mijn broertjes al genoeg gehad.

“De wallen hangen tot mijn tenen, maar een fysiek helpende hand hoef ik niet te verwachten”

Het is haar goedrecht… maar het steekt wel. Een nacht is misschien wat pittig, maar ze heeft in de afgelopen acht maanden pas één keer een middag op James gepast. En ook omdat het echt niet anders kon. Ik weet dat ik mijn moeder niet met andere oma’s moet vergelijken… maar toch ben ik teleurgesteld. Ik heb ook al geen schoonfamilie in de buurt waar ik op kan terugvallen.

It takes a village to raise a child, toch? Nouja, ik hoop dat James snel wat beter slaapt…”

In de glossy Kek Mama lees je de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts €29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.