Stacey is een werkende moeder: ‘Mijn schuldgevoel mag niet overheersen’

Op Huffington Post legt ze uit hoe dat komt.

In tranen

‘Ik hoorde het geluidje van mijn telefoon terwijl ik aan het werk was, maar ik schonk er niet veel aandacht aan', schrijft Stacey. ‘Maar toen ik even op m'n scherm keek, voelde ik een knoop in mijn maag: het was de kinderopvang.' Wat bleek? Haar dochter was voor het eerst in vier jaar in tranen omdat ze haar moeder miste. Stacey: ‘Ik voelde me zo schuldig, maar terwijl ik het berichtje las, wist ik ook dat ik trots moet zijn dat ik een werkende moeder ben. Mijn schuldgevoel mocht niet de overhand krijgen.'

Lees ook

Moeder krijgt commentaar omdat ze fulltime werkt en schrijft van zich af >

‘Ik doe het goed'

Toch voelde Stacey zich de hele dag rot. Haar dochter was haar vergeten een afscheidskus te geven, was bang dat ze niet opgehaald zou worden en dat zorgde voor een dominoeffect aan emoties. ‘Maar ondanks dat mijn werk en het moederschap af en toe lastig te combineren zijn, weet ik dat ik het goed doe', vervolgt ze. ‘Ik werk omdat het moet: er moeten rekeningen betaald worden. Maar ik werk ook omdat ik dat wil: ik heb altijd al een carrière willen hebben. Ik werk hard om aan mijn dochter te laten zien dat je én succesvol kunt zijn, én een gezin kunt runnen.'

‘We overleven het allemaal'

Net op het moment dat Stacey twijfelde of ze naar haar dochter moest gaan om een kus te geven, kreeg ze een video van de opvang. ‘Hoi mama!', zei haar dochter vrolijk. ‘Ik zie je straks, love you!'. ‘Ik was opgelucht, keek om me heen en dacht: zie je, ik ben niet de enige werkende moeder. Veel mensen zitten in hetzelfde schuitje. En weet je? We overleven het allemaal.'