Sinds Clint Edwards getrouwd is en drie kinderen heeft, kan hij het niet meer opbrengen om een goede vriend te zijn.
Lees verder onder de advertentie
Het is pure overmacht, schrijft hij in een blog. ‘Sinds ik kinderen heb, ben ik niet alleen een minder goede vriend voor mijn vrienden, ik beantwoord berichten vaak pas na weken, zeg afspraken op het laatste moment af, en áls ik al terugbel, is het na maanden.’
Hectisch
Zijn langste – overigens kinderloze – vriend heeft hij misschien al tien jaar niet gezien, schrijft Clint. ‘We appen weleens, we volgen elkaar via social media en we bellen hooguit eens per jaar.’ Dat ligt niet aan de vriend, bekent Clint, maar aan hemzelf. Hij zit in de meeste hectische tijd van zijn leven. Heeft twee banen om rond te kunnen komen, staat op voor zonsopgang en gaat pas naar huis als het weer donker is. Zijn avonden zijn dag na dag volgepland met voetbaltrainingen van de kinderen, huiswerkbegeleiding, en huishouden. De weekends idem dito. ‘Mijn vrouw en ik verdelen de taken, maar nadien ploffen we uitgeput in bed.’
Natuurlijk, Clint heeft soms best wat vrije tijd. ‘Maar die gebruik om eindelijk mijn vrouw weer eens in haar ogen te kijken, wat quality time met de kinderen door te brengen of te sporten.’ Ruimte voor vrienden is er simpelweg niet, schrijft hij. ‘Grappig: als kind kon ik niet wachten volwassen te zijn, omdat ik dan kon doen wat ik wilde. Nu ik volwassen ben, kan ik me niet herinneren dat ik ooit iets deed waar ik zin in had, zonder eerst mijn gezin voorop te stellen.’ En toch is-ie nog nooit zo gelukkig geweest. ‘Ik heb nog steeds vrienden, maar mijn prioriteiten liggen gewoon even elders. Het is goed zo; ooit wordt het vanzelf weer beter.’
Als ouder kun je nog zo je best doen om je kinderen met een gerust hart de wereld in te sturen, maar soms knijpt je moederhart toch even samen. Ook bij het koningspaar thuis is dat niet anders.
Sinterklaas is een gezellig kinderfeest, maar kan ook voor veel spanning zorgen. Bij Jikke (34) thuis zorgde de sinterklaassurprises dit jaar voor een portie kinderlijke wraak.
Louisa is verloskundige in de Randstad en moeder van Khai (3). In haar werk komt ze dagelijks de ontroerende en krachtige kanten tegen van het zwanger zijn, de bevalling en alles wat daarna komt. In haar columns deelt ze openhartige verhalen en inzichten.
Er is zo’n opvoedwijsheid die hardnekkig blijft hangen: zoals je een kind aanspreekt, zo gaat het zich ook gedragen. Geef je vertrouwen, dan groeit het. Praat je alsof het kind iets kan, dan gaat het eerder proberen om inderdaad “dat kind” te zijn.
Goed voor de dag komen bij je kersverse nieuwe schoonouders wil je altijd, maar met kerst nóg een beetje meer. En juist toen liep het bij Kira he-le-maal verkeerd af, want zij eindigde als een soort rollade.