Sara had een slechte band met haar moeder, tot ze zelf een kind kreeg

'Mijn ouders waren nog jong toen ze met elkaar trouwden', schrijft Sara. 'Mijn moeder was zwanger op haar 21e en in plaats van met vrienden naar een bar te gaan, moest ze voor haar kinderen zorgen. Ook stopte ze met studeren om fulltime te kunnen werken.'

'Ik begreep het niet'

Na de scheiding trok Sara in bij haar grootouders zodat haar moeder weer kon studeren: ze studeerde nachtenlang en bracht weinig tijd met haar kinderen door. En toen ze na haar diploma óók nog fulltime ging werken, voelde Sara zich alleen. 'Ik begreep niet waarom ze zo ongeduldig was, waarom ze bijna geen tijd voor ons had en niet een moeder was zoals alle andere moeders. Ik snapte niet dat ze na een lange dag werken geen energie meer had om met mij te spelen.'

Lees ook

Onderzoek: een op vijf grootouders vindt naam kleinkind stom >

'Afgewezen'

Vooral in de puberteit kreeg Sara hier last van. Ze werd onhandelbaar en de band tussen haar en haar moeder ging steeds verder achteruit. 'Ik duwde haar van me af, omdat ik me afgewezen voelde. Ik liep vaak weg, droeg rare kleding, luisterde naar gekke muziek en gedroeg me vreemd om de aandacht te krijgen waar ik zo naar verlangde.' Maar toen Sara op haar 26e zelf een kind kreeg, veranderde alles.

'Dankbaar'

'Mijn moeder was zo blij toen ik vertelde dat ik zwanger was', vervolgt Sara. 'Na de geboorte van onze zoon nam ze miljoenen foto's, knuffelde ze hem de hele dag, organiseerde ze logeerpartijtjes en was ze enorm betrokken. Bij onze jongste dochter is dat net zo. Als ik nu naar mijn moeder kijk, ben ik dankbaar. Ze heeft voor mij nooit de moeder kunnen zijn die ze graag had gewild, maar als oma is ze dat nu wel.'

Nog meer Kek Mama?

Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >