Van eenhoorns tot Elmo en van Paw Patrol tot prinsessen. Elke peuter komt in de fase waarin hij of zij enthousiast wordt van specifieke dingen. Daarom delen we iedere week een leuke peuterpassie van onze lezers, want soms zijn ze wel héél bijzonder.
Lees verder onder de advertentie
Gwen (31) is moeder van zoon Jip (3,5) en hij is fan van stoplichten.
Gwen: “Mijn kleine Jip heeft een passie. En nee, niet voor iets dat je zou verwachten bij een peuter. Geen dino’s, geen ridders en zelfs geen voertuigen. Alhoewel, met dat laatste heeft het indirect wel een beetje te maken. Jip heeft een passie voor stoplichten.
Stoplichten bouwen
Wanneer ik merkte dat hij dolblij werd van stoplichten? Dat weet ik niet meer precies, maar ik herinner mij nog wel een opvallend moment. Op weg naar de kinderopvang zat Jip rustig in zijn autostoeltje, met zijn knuffel onder zijn arm, naar buiten te turen. Toen ik remde voor het stoplicht boog hij zich naar voren en riep: ‘Mama, kijk! Stoplicht! Rood!’ Sindsdien is het bij ieder kruispunt raak.
Thuis is zijn stoplichtobsessie ook helemaal geïntegreerd in ons dagelijks leven. Terwijl andere kinderen met duploblokjes huizen en torens bouwen, tovert Jip een stoplicht in elkaar. Met zorg zet hij rode, oranje en groene steentje op elkaar. Zijn autobaan is bij hem dan ook vooral geliefd vanwege – je raadt het al – de mini-stoplichten.
Aftellen tot groen
Zodra Jip bij mij in de auto zit en we rijden de straat uit, is mijn peuter alert en enthousiast, alsof hij op zoek gaat naar een schat. ‘Komt er een stoplicht, mama?’ vraagt hij verwachtingsvol, alsof het dé attractie van de dag is. En als we er dan eentje spotten – het liefst zo’n lange met een dubbele rij lampen – begint hij te juichen. ‘Daar, daar, daar!’ roept hij dan vol trots.
Bij het stoplicht stilstaan is een hele belevenis. Hij telt in z’n hoofd de seconden af tot het licht groen wordt en als de lichten eindelijk omspringen, klapt hij in zijn handjes. ‘Go mama, go!’ Het verkeer om ons heen heeft voor hem weinig belang, als er maar stoplichten te zien zijn.
Geen stoplichten? Crisis!
Maar als we ergens zijn waar geen stoplichten zijn, zoals in het park of in de dierentuin, is het crisis. ‘Mama, waar is het stoplicht?’ vraagt hij bezorgd, alsof de wereld onvolledig is zonder z’n favoriete verkeerspaal. Zoals afgelopen weekend maakten we een uitstapje naar een indoor speeltuin en Jip leek zich er enorm op te verheugen. Maar eenmaal daar aangekomen, bleek het allemaal nét niet wat hij hoopte. Bij het raceparcours stonden namelijk geen stoplichten.. ‘Geen rood, mama?’
Lees verder onder de advertentie
Kruispunt van zijn dromen
Na een pruillip van ruim een uur, kregen we gelukkig een geniale ingeving. We liepen naar de uitgang, langs de grote verkeersweg, en daar was hij: het kruispunt van zijn dromen met maar liefst vier stoplichten op een rij. Voor mijn peuter pure gelukzaligheid. Met twinkelende ogen keek hij toe hoe het licht wisselde van groen naar oranje en daarna naar rood. De hele terugrit keek hij tevreden uit het raam.
Lees verder onder de advertentie
En zo gaan wij, dag na dag, door de stad. Op zoek naar die rode, oranje en groene lampjes die zijn peuterwereld compleet maken.”
Je kind is je dierbaarste bezit en je wilt ten alle tijden dat je kind veilig is, ook als ze niet bij jou is. Met een dubbel gevoel liet Margje haar dochter logeren bij een vriendinnetje. Had ze maar naar haar gevoel geluisterd.
Je baby begint te huilen en je vraagt je af: moet je meteen reageren, even wachten of laat je jouw kleintje zelf leren kalmeren? De ene ouder zweert bij direct oppakken, de ander bij gelooft dat het beter is om de baby even te laten huilen. En alsof dat nog niet verwarrend genoeg is, zeggen […]
Weet je nog hoe je als baby voor het eerst in bad ging, of dat moment waarop je je moeder voor het eerst herkende? Waarschijnlijk niet. We kunnen ons niets herinneren van onze eerste levensjaren en dat leek altijd logisch, want ons brein zou toen simpelweg nog niet klaar zijn om herinneringen op te slaan.
In de nieuwe aflevering van Antoni van Leeuwenhoek: Over Leven met Kanker volgt Beau van Erven Dorens (54) opnieuw mensen die moeten omgaan met een allesveranderende diagnose. Dit keer ontmoet hij de 31-jarige Yasmin, die leeft met een erfelijke, zeldzame vorm van maagkanker. Terwijl ze in het ziekenhuis wacht op een onderzoek, staat haar toekomst […]
Want niet elke stiefmoeder is een boze heks met een appel… Stiefmoeders hebben het vaak zwaar te verduren. Bedankt, Disney – met je stiefmoeders die óf in spiegels praten óf gifappels brouwen. Want eerlijk is eerlijk, in het echte leven bestaan er ook héél veel geweldige stiefmoeders.
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.