Van eenhoorns tot Elmo en van Paw Patrol tot prinsessen. Elke peuter komt in de fase waarin hij of zij enthousiast wordt van specifieke dingen. Daarom delen we iedere week een leuke peuterpassie van onze lezers, want soms zijn ze wel héél bijzonder.
Lees verder onder de advertentie
Gwen (31) is moeder van zoon Jip (3,5) en hij is fan van stoplichten.
Gwen: “Mijn kleine Jip heeft een passie. En nee, niet voor iets dat je zou verwachten bij een peuter. Geen dino’s, geen ridders en zelfs geen voertuigen. Alhoewel, met dat laatste heeft het indirect wel een beetje te maken. Jip heeft een passie voor stoplichten.
Stoplichten bouwen
Wanneer ik merkte dat hij dolblij werd van stoplichten? Dat weet ik niet meer precies, maar ik herinner mij nog wel een opvallend moment. Op weg naar de kinderopvang zat Jip rustig in zijn autostoeltje, met zijn knuffel onder zijn arm, naar buiten te turen. Toen ik remde voor het stoplicht boog hij zich naar voren en riep: ‘Mama, kijk! Stoplicht! Rood!’ Sindsdien is het bij ieder kruispunt raak.
Thuis is zijn stoplichtobsessie ook helemaal geïntegreerd in ons dagelijks leven. Terwijl andere kinderen met duploblokjes huizen en torens bouwen, tovert Jip een stoplicht in elkaar. Met zorg zet hij rode, oranje en groene steentje op elkaar. Zijn autobaan is bij hem dan ook vooral geliefd vanwege – je raadt het al – de mini-stoplichten.
Aftellen tot groen
Zodra Jip bij mij in de auto zit en we rijden de straat uit, is mijn peuter alert en enthousiast, alsof hij op zoek gaat naar een schat. ‘Komt er een stoplicht, mama?’ vraagt hij verwachtingsvol, alsof het dé attractie van de dag is. En als we er dan eentje spotten – het liefst zo’n lange met een dubbele rij lampen – begint hij te juichen. ‘Daar, daar, daar!’ roept hij dan vol trots.
Bij het stoplicht stilstaan is een hele belevenis. Hij telt in z’n hoofd de seconden af tot het licht groen wordt en als de lichten eindelijk omspringen, klapt hij in zijn handjes. ‘Go mama, go!’ Het verkeer om ons heen heeft voor hem weinig belang, als er maar stoplichten te zien zijn.
Geen stoplichten? Crisis!
Maar als we ergens zijn waar geen stoplichten zijn, zoals in het park of in de dierentuin, is het crisis. ‘Mama, waar is het stoplicht?’ vraagt hij bezorgd, alsof de wereld onvolledig is zonder z’n favoriete verkeerspaal. Zoals afgelopen weekend maakten we een uitstapje naar een indoor speeltuin en Jip leek zich er enorm op te verheugen. Maar eenmaal daar aangekomen, bleek het allemaal nét niet wat hij hoopte. Bij het raceparcours stonden namelijk geen stoplichten.. ‘Geen rood, mama?’
Lees verder onder de advertentie
Kruispunt van zijn dromen
Na een pruillip van ruim een uur, kregen we gelukkig een geniale ingeving. We liepen naar de uitgang, langs de grote verkeersweg, en daar was hij: het kruispunt van zijn dromen met maar liefst vier stoplichten op een rij. Voor mijn peuter pure gelukzaligheid. Met twinkelende ogen keek hij toe hoe het licht wisselde van groen naar oranje en daarna naar rood. De hele terugrit keek hij tevreden uit het raam.
Lees verder onder de advertentie
En zo gaan wij, dag na dag, door de stad. Op zoek naar die rode, oranje en groene lampjes die zijn peuterwereld compleet maken.”
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Vriendschap en opvoeden: twee onderwerpen waar je maar beter een beetje soepel in kunt zijn. Want iedereen doet het anders – en dat is helemaal oké. Toch? Totdat blijkt dat jouw beste vriendin er stiekem heel anders over denkt…
Olympisch schaatskampioen Irene Schouten werd een half jaar geleden moeder van haar zoontje Dirk. Inmiddels zit ze op een roze wolk, maar haar zwangerschap was allesbehalve rooskleurig.
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? Serieus?! In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.