Van eenhoorns tot Elmo en van Paw Patrol tot prinsessen. Elke peuter komt in een fase waarin hij of zij enthousiast wordt van specifieke dingen. Daarom delen we iedere week een leuke peuterpassie van onze lezers, want soms zijn ze wel héél bijzonder.
Lees verder onder de advertentie
Paulien (36) is moeder van Sam (bijna 3) en hij is dol op sokken met gekke printjes.
Paulien: “Het begon met schattige pinguïnsokken. Gewoon, een grappig cadeautje dat ik niet kon laten liggen. Maar wie had kunnen denken dat dát paar sokken het startsein zou zijn voor een serieuze verzameling. Sam, onze peuter, is namelijk dol op sokken met printjes.
Lees verder onder de advertentie
Van pizzapunten tot dobbelstenen
Iedere ochtend is het weer raak. Zodra ik zijn sokkenlade opentrek, worden alle opties tevoorschijn getoverd. Tijgers, dino’s, pizzapunten, brandweerauto’s, zelfs een paar met flamingo’s en dobbelstenen. Sam gaat voor niks minder dan kleur en chaos op z’n voeten.
En ja, dit klinkt vast overdreven, maar voor Sam zijn deze sokken belangrijker dan zijn ontbijt. Laatst stond ik hem in alle haast sokken aan te trekken zónder printje, want kom op… zo’n big deal kan het niet zijn, toch? Maar hij keek me geschokt aan alsof ik net voorstelde om nooit meer naar de speeltuin te gaan. ‘Geen plaatjes?’ zoals onze peuter de printjes noemt. Oké, punt voor Sam de Sokkenkoning.
Lees verder onder de advertentie
Plaatjessokken delen met mama
Het toppunt kwam op een zondagmiddag toen ik mijn eigen sokken aan het uitzoeken was. Ineens stond hij naast me, keek naar mijn simpele, grijze sokken en zei: ‘Mama, waarom heb jij geen plaatjessokken?’ Voor ik het wist, ging hij naar zijn sokkenlade, haalde zijn pinguïnsokken tevoorschijn en zei met zijn zachte stemmetje: ‘Voor mama!’ Ik moest ze natuurlijk aandoen, want niets is zo dwingend als een peuter die fashiontips met je deelt. Al vond ik het ook ontzettend aandoenlijk hoe hij zijn kleurrijke plaatjessokken dolgraag met mij wilde delen.
Inmiddels kijkt iedereen met spanning uit naar onze bezoeken, vooral als Sam zijn kekke sokken aan heeft. Laatst bij zijn oma trok hij zijn sokken met ballonnen aan en stak trots zijn voet omhoog om haar zijn feestelijke voetenwarmers te laten zien. Zelfs oma draagt nu stiekem wat gekke printjes, zodat ze ‘net zo cool is als Sam’.
Lees verder onder de advertentie
Sokkenlade opvrolijken
En tja, soms erger ik me groen en geel aan zijn peuterpassie. Vooral als we weer eens haast hebben en hij per se de bananensokken aan wil die ergens tussen de was zijn verdwenen. Maar tegelijkertijd smelt ik ook elke keer een beetje meer. Hij ziet iets magisch in die sokken. Iets wat hem hij elke dag een stukje vrolijker maakt. Wie weet ga ik mijn eigen sokkenlade ook wat vrolijker maken.”
Van de sinds zaterdag vermiste kinderen Jeffrey (10) en Emma (8) ontbreekt nog altijd elk spoor. De politie zet het onderzoek voort en benadrukt dat de zaak topprioriteit heeft. Ook meldt de woordvoerder dat er intensief contact is met de Duitse autoriteiten.
Je geeft je baby met liefde de borst en kolft trouw op vaste tijden. Want: moedermelk is vloeibaar goud. Dus als iemand daar zonder overleg iets anders mee doet, raakt dat je recht in je moederhart.
Stel je voor: een anticonceptiepil die wél z’n werk doet, maar zónder al die vervelende bijwerkingen waar veel vrouwen normaal gesproken een hele dag chagrijnig van worden. Geen moodswings, geen opgeblazen buik, geen hoofdpijn.
Tanja Jess stond deze week stil bij een bijzonder moment: haar dochter Alice is 22 jaar geworden. Op Instagram deelde de actrice een emotionele post over haar oudste kind, die transgender is.
De politie zoekt vandaag opnieuw naar de twee ontvoerde kinderen, Jeffrey (10) en Emma (8) uit Beerta, die al vier dagen spoorloos zijn nadat hun vader Klaas Bijl ze meenam. De zorgen over hun welzijn nemen met de dag toe nu er steeds meer details boven water komen.
Je tiener komt thuis met een rapport dat op zijn zachtst gezegd ‘ruimte voor groei’ laat zien. De instinctieve reflex van veel ouders? Iets afpakken waar het kind wél om geeft. Dan zullen ze wel moeten, is de gedachte.