Peuters. Ze trekken hun eigen plan. Waar vaak geen pijl op te trekken is. Zoals de zoon van Julia, die een ontzettend onhandige timing koos om watervrees te krijgen.
Julia, samen met Michael, moeder van Lize (5) en Djurre (2): “Ons zoontje Djurre valt in de categorie “dat is me er eentje”. Hoe vaak ik de leidsters van de opvang dat al heb horen zeggen over hem. En ze hebben helemaal gelijk, hij is me er echt eentje. Een rasechte boef. Een heel schattig uitziende boef, ook nog, hij windt iedereen om zijn vinger.
Waar zijn zus een heel gemoedelijk karakter heeft, heel meegaand is en die hele peuterpuberteit een beetje heeft overgeslagen, was Djurre al vanaf het eerste moment heel anders. Toen hij net een jaar was, kreeg hij zijn eerste driftbui. Nu is hij ruim twee en moet ik nog steeds wennen aan zijn karakter. Dat opvliegende kan ik soms maar moeilijk mee omgaan.
Ik was vrij, zijn zus had een studiedag en het werd heet. Het perfecte moment om naar een meer te gaan met zijn drietjes. Doordeweeks, onder schooltijd, zou het niet zo druk zijn. Ik had er helemaal zin in, keek er echt naar uit. Lize en Djurre zijn allebei waterratjes, dus dit zou een geweldige dag worden.
Nou, niet dus. Van de ene op de andere dag besloot Djurre watervrees te hebben. Of te veinzen, eerder. Ik was dat hele pesteind naar het meer gefietst met de volgeladen bakfiets, in de bloedhitte. We waren eindelijk aangekomen, kinderen en mezelf van top tot teen ingesmeerd, ik zwetend en rood aangelopen inmiddels, de hoogste tijd om even af te koelen…
Maar nee hoor, geen stap zette meneer in de richting van het water. Toen ik hem optilde en mee wilde nemen, begon hij moord en brand te schreeuwen en te slaan. Dit ging de hele middag zo door. Iedereen staarde ons geïrriteerd aan. We waren laatst nog naar het zwembad geweest, hij had de dag ervoor nog in het opblaasbadje in de tuin zitten spetteren. Hij hééft helemaal geen watervrees. Sterker nog, hij was hier al vaker geweest en hij vond het toen fantastisch. Maar nu? Hij piekerde er niet over om het water in te gaan.
Uiteindelijk was de hele middag een enorme mislukking. Djurre weigerde pertinent en was aan het gillen en krijsen, Lize wilde het water in maar heeft nog geen zwemdiploma en ik kon mezelf natuurlijk niet in tweeën splitsen. Ik kon Djurre daar moeilijk laten staan, mensen staarden al zo naar ons. Dus uiteindelijk was iedereen het beu en zat ik nog erger zwetend dan daarvoor, met twee huilende kinderen in de bakfiets terug naar huis. ’s Avonds ging hij zonder blikken of blozen gewoon in bad. Leuk joh, die peuters.”
Josephine was om een andere reden minder blij met haar peuter. Ze maakte een enorm gênant moment mee, toen ze haar zoon afzette bij de peuterspeelzaal. Wat er gebeurde, lees je hier.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Je kind is je dierbaarste bezit en je wilt ten alle tijden dat je kind veilig is, ook als ze niet bij jou is. Met een dubbel gevoel liet Margje haar dochter logeren bij een vriendinnetje. Had ze maar naar haar gevoel geluisterd.
Je baby begint te huilen en je vraagt je af: moet je meteen reageren, even wachten of laat je jouw kleintje zelf leren kalmeren? De ene ouder zweert bij direct oppakken, de ander bij gelooft dat het beter is om de baby even te laten huilen. En alsof dat nog niet verwarrend genoeg is, zeggen […]
Weet je nog hoe je als baby voor het eerst in bad ging, of dat moment waarop je je moeder voor het eerst herkende? Waarschijnlijk niet. We kunnen ons niets herinneren van onze eerste levensjaren en dat leek altijd logisch, want ons brein zou toen simpelweg nog niet klaar zijn om herinneringen op te slaan.
In de nieuwe aflevering van Antoni van Leeuwenhoek: Over Leven met Kanker volgt Beau van Erven Dorens (54) opnieuw mensen die moeten omgaan met een allesveranderende diagnose. Dit keer ontmoet hij de 31-jarige Yasmin, die leeft met een erfelijke, zeldzame vorm van maagkanker. Terwijl ze in het ziekenhuis wacht op een onderzoek, staat haar toekomst […]
Want niet elke stiefmoeder is een boze heks met een appel… Stiefmoeders hebben het vaak zwaar te verduren. Bedankt, Disney – met je stiefmoeders die óf in spiegels praten óf gifappels brouwen. Want eerlijk is eerlijk, in het echte leven bestaan er ook héél veel geweldige stiefmoeders.
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.
