Fotografie: Nine IJff
Charlotte de Visser (28) is getrouwd met Johan en moeder van Lynn. Op haar onderarm prijkt een boeddha en aansluitend op haar hand heeft ze een tatoeage van een roos.
“Een handtattoo is next level: niet iedereen durft het, omdat hij lastig te bedekken is. Maar ik kleur graag buiten de lijntjes. Op mijn 23e riep ik al dat ik er een wilde, alleen lag mijn werkgever dwars. Als beveiliger bij een distributiecentrum was ik zelfs verplicht lange mouwen te dragen om mijn sleeves te bedekken.
Na mijn vrijwillige ontslag drie jaar geleden maakte ik meteen een afspraak bij de tattooshop. Daarna ging ik vol vertrouwen solliciteren – what you see is what you get. Al snel werd ik aangenomen bij een kledingzaak. Tegenwoordig werk ik bij de NS en surveilleer ik als buitengewoon opsporingsambtenaar, een boa, op treinstations. Ook daar zijn zichtbare tatoeages geen enkel probleem.
Lees ook
Zó geef je als moeder het goede voorbeeld aan je kind >
De keuze voor de boeddha op mijn onderarm was snel gemaakt. Door relaties met verkeerde mannen heb ik heftige dingen meegemaakt: misbruik, verkrachting, mishandeling. Mijn zelfbeeld was daardoor laag en ik ontwikkelde een posttraumatische stressstoornis. Met hulp van therapie en meditatie heb ik geleerd rust te vinden. Ik ben vaker voor mezelf gaan kiezen en stap voor stap sterker geworden. Drie jaar geleden bereikte ik het punt dat ik vrede had met mijn verleden. De mediterende boeddha die ik daarna liet zetten staat voor acceptatie en rust: treffender kan niet.
De aansluitende roos op mijn hand symboliseert het leven, mijn wederopstanding. Én de liefde – want ondanks alles wilde ik me daar niet voor afsluiten. Vlak erna leerde ik Johan kennen. Hij is, samen met onze dochter, mijn stabiele factor. In het begin vond ie mijn handtattoo een afknapper – ‘Niks voor vrouwen’ – maar nu is hij er oké mee. Mijn moeder is nog steeds geen fan. Inkt op papier vindt ze prima, maar liever niet op mijn lijf. Mijn vader zit zelf ook onder. Hij heeft na mij ook meteen z’n handen laten tatoeëren.
Mijn linkerhand is volgend jaar aan de beurt. Een mandala lijkt me gaaf: een geometrisch patroon zonder betekenis. Mensen vragen me vaak of zo’n handtattoo niet lastig te bedekken is. Of de klassieker: ‘Dat wordt toch lelijk als je oud bent?’ Maar op mijn tachtigste is niet mijn grootste zorg hoe die roos eruitziet. Eerder hoelang mijn knie nog meegaat.”
Dit portret staat in Kek Mama 14-2021.
Meer Kek Mama? Neem nu een abonnement en profiteer van leuke aanbiedingen!
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Olympisch schaatskampioen Irene Schouten werd een half jaar geleden moeder van haar zoontje Dirk. Inmiddels zit ze op een roze wolk, maar haar zwangerschap was allesbehalve rooskleurig.
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
Niets in het leven is zwart of wit, en opvoeden brengt altijd dilemma’s met zich mee. Zelfs al lijkt de keuze op sommige momenten nog zo helder.
