‘Waarom ik nooit meer afscheid wil nemen van de babyfase’
Weet je het nog: die tijd waarin je piepkleine baby aan je vastgeplakt zit en compleet afhankelijk van je is? Als het aan Samm Davidson ligt, gaat die periode nooit meer voorbij. “Dat ze niet je kusjes afvegen of je wegduwen, maar zich volledig aan je overgeven.”
Wanneer haar vierde en jongste kind begint met praten, voelt Samm verdriet opkomen. Ze kan de babyfase moeilijk loslaten, maar weet dat het voor haar de laatste keer is. “Ik vind de gladde huid en de kleine teentjes van een baby zo mooi. De wimpers die perfect gekruld zijn en de heerlijke geur van het haar”, aldus Samm. Wanneer haar jongste kind bij haar ligt, voelt ze niks anders dan geluk en vrede. Urenlang kan ze kijken naar haar baby. “Een geeuw, een nies en het uitrekken: ik kan er geen genoeg van krijgen.”
Schuldig
Hoewel Samm niet wil dat deze fase over gaat, voelt ze zich ook wel schuldig over haar verdriet. Ze is namelijk ook dankbaar voor de kinderen die ze heeft gekregen en is onder de indruk van wie ze nu zijn. “Het is misschien egoïstisch om hier verdrietig over te zijn, maar ik kan er niks aan doen. Ik wil gewoon nóg meer van dit geluk.” Samm is – ondanks de chaos en de vermoeidheid die het leven met een baby met zich meebrengt – het meest op haar gemak in de babyfase. “Het maakt me kalm: de band met je baby is gewoon zo puur en intens.”
Lees ook
‘Ik pamper mijn zoon (7) nog steeds als een baby’
Dankbaarheid
Omdat het de laatste keer is dat Samm een baby heeft, besluit ze extra dankbaar te zijn. “Ik probeer uit te kijken naar de fasen van mijn kinderen die nog zullen komen. Daarin kunnen ze zelf eten, drinken en lopen, maar ook veranderen en groeien.” Samm weet dat ze dit specifieke geluk, van het zorgen voor een baby, ook op een ander moment in haar leven zal tegenkomen. “Ik weet dat ik het op een dag ook op andere gebieden zal ervaren. Maar vandaag nog even niet.”
Bron: Scary Mommy
Nog meer Kek Mama?
