Beeld: Shutterstock
Hoewel wij pas één week achter de rug hebben, lijkt het het gewone leven in China inmiddels weer een beetje op gang te komen. Marieke (34) leefde daar met haar gezin bijna twee maanden lang in totale lockdown. Haar boodschap aan andere moeders: “Het gaat goed komen, er komt een einde aan. En je kunt dit aan.”
Marieke woont met haar man en drie kinderen van 7, 4 en 1 in Xi’an. Begin februari ging ook die miljoenenstad door het coronavirus bijna twee maanden in lockdown. Om haar ervaringen hierover met familie en vrienden te delen, plaatste Marieke een bericht op Facebook. Het was haar man die vond dat ze haar bericht ‘openbaar’ moest zetten, zodat iedereen het kon lezen. Met succes: haar post is inmiddels meer dan 12.000 keer geliket.
In het begin was Marieke onzeker en vroeg ze zich af: hoe ga ik dit in hemelsnaam volhouden, met drie jongens in huis? ‘We wisten niet of we moesten blijven of weggaan’, vertelt ze in haar post. ‘We hadden stress, zagen hoe de hele situatie onze jongens beïnvloedde en ’s avonds in bed vroeg ik me af of ik ziek aan het worden was. Er bleef bijna niets meer over van ons normale dagelijkse leven en dat was beangstigend.’
Uiteindelijk nam het stel de beslissing om te blijven en er het beste van te maken. ‘We zouden dankbaar zijn voor wat we hebben en genieten van zoveel tijd samen. Dat veranderde onze houding. En doordat die veranderde, veranderde die van onze kinderen ook. We begonnen er positieve dingen van in te zien. Want echt, die zijn er – heel veel zelfs.’ Marieke geeft de tip om alle positieve dingen op te schrijven. ‘Laat ze jouw uitgangspunt zijn voor de komende tijd.’
Lees ook:
Dít moet je weten over het coronavirus bij kinderen >
Ook moet je als moeder niet het idee hebben dat je in deze crisis de perfecte homeschool-juf moet zijn, zegt ze. ‘Het vergt tijd om uit te zoeken welke vorm van thuisonderwijs past bij jouw gezin en dat gaat je niet lukken in drie weken. Jij bent niet opeens juf en moeder. Je bent nog steeds moeder, die toevallig haar kinderen helpt bij schoolwerk. Je hoeft geen schooltje te spelen en je kinderen hele dagen educatieve activiteiten aan te bieden. Je kinderen komen niets tekort. Jij mag gewoon moeder zijn van jouw kinderen en er voor ze zijn.’
Volgens Marieke moet je kijken naar wat jullie samen nodig hebben. ‘En gewoon een dagje overslaan als het even niet lukt. Dan doe je de dag erop een extra bladzijde rekenen.’
In China is de lente begonnen en komt het leven langzaam weer op gang. ‘De kinderen spelen weer met hun buurtkinderen in de speeltuin’, vertelt Marieke. ‘De scholen gaan over een paar weken weer open. Gisteren zijn we zelfs uit eten geweest en ik kon toen wel janken van geluk.’
Andere moeders in Nederland wil ze een hart onder de riem steken. ‘Omarm jouw roeping als moeder: knuffel ze extra, vertel ze dat je van ze houdt. Vertel ze hoe blij je bent met al deze extra tijd samen. Geef ruimte aan boosheid, angst en frustratie en deel eerlijk jouw eigen gevoelens. Weet dat het oke is om te falen. Het gaat goed komen, er komt een einde aan. En jij, mama, jij gaat dit kunnen. Met een flinke dosis positiviteit gaan jullie hier als gezin zelfs mooier uitkomen dan je erin ging.’
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of neem een abonnement >
Als ouder kun je nog zo je best doen om je kinderen met een gerust hart de wereld in te sturen, maar soms knijpt je moederhart toch even samen. Ook bij het koningspaar thuis is dat niet anders.
Sinterklaas is een gezellig kinderfeest, maar kan ook voor veel spanning zorgen. Bij Jikke (34) thuis zorgde de sinterklaassurprises dit jaar voor een portie kinderlijke wraak.
Louisa is verloskundige in de Randstad en moeder van Khai (3). In haar werk komt ze dagelijks de ontroerende en krachtige kanten tegen van het zwanger zijn, de bevalling en alles wat daarna komt. In haar columns deelt ze openhartige verhalen en inzichten.
Soms zit je ergens, in de wachtkamer of in de rij bij de bakker, en denk je: lief kind, wie heeft jou op de ‘luid en los’-stand gezet?
Er is zo’n opvoedwijsheid die hardnekkig blijft hangen: zoals je een kind aanspreekt, zo gaat het zich ook gedragen. Geef je vertrouwen, dan groeit het. Praat je alsof het kind iets kan, dan gaat het eerder proberen om inderdaad “dat kind” te zijn.
Goed voor de dag komen bij je kersverse nieuwe schoonouders wil je altijd, maar met kerst nóg een beetje meer. En juist toen liep het bij Kira he-le-maal verkeerd af, want zij eindigde als een soort rollade.
