De ex-schoonmoeder die je als single op de rails helpt, de buurvrouw die je koelkast vult met eten, je beste vriendin die een medische cursus volgt om te helpen met je zieke dochter… Engelen bestaan.
Lees verder onder de advertentie
Tenishia (37) is moeder van Lionell (12) en Chanella (4) en getrouwd met Ton (41).
“Twee jaar geleden ging het licht uit. Letterlijk. Van de ene op de andere dag waren mijn dagen alleen nog maar zwart. Ik zat sinds de geboorte van Chanella al niet meer lekker in mijn vel. Hormonen, dacht ik, maar ik gleed steeds verder af. Ik worstelde met onverwerkte ervaringen uit mijn jeugd en zat in de derde reorganisatie op mijn werk. Op een ochtend kreeg ik mijn stijltang niet meer boven mijn hoofd getild, ik voelde me verlamd. Ik vertelde Ton dat hij Chanella naar de opvang moest brengen, Lionell kon gelukkig zelf naar school. Het zou morgen wel weer beter gaan, hoopte ik.
Lees verder onder de advertentie
Als een zombie
Maar de volgende dag kon ik niet eens mijn bed uit en de dag daarna ook niet. Nadat ik drie weken grotendeels slapend had doorgebracht en ik me in mijn wakkere uren als een zombie door het huis bewoog, stuurde Ton me naar de huisarts, die een zware depressie vaststelde. Die bleek zo zwaar, dat de psycholoog die ik toegewezen kreeg samen met mij besloot dat het beter was als ik een tijdje werd opgenomen.
Ik voelde me aan alle kanten falen. Als moeder, als partner en ook als dochter. Want zodra mijn opname bekend werd, liet mijn moeder al haar werk uit haar handen vallen, nam zorgverlof op, en trok in mijn huis. Tien weken ben ik weggeweest. Al die tijd runde ze het huishouden, zorgde voor de kinderen én voor Ton. Die deed ook het nodige, maar hij moest wel werken. Zonder mijn moeder had hij het nooit gered.
Lees verder onder de advertentie
Het gaat nu goed met me, maar nog steeds heb ik het gevoel dat ik een wankele grens bewandel tussen gezond blijven en instorten. Dus ik neem zo min mogelijk hooi op mijn vork en probeer vooral dingen te doen waar ik energie van krijg, en zaken die me negatieve energie kosten uit mijn leven te bannen. Mijn moeder helpt nog steeds heel veel en heeft haar werkuren met een dag per week teruggebracht. Voor mij. Haar verantwoordelijkheid voor mij stopte toen ik volwassen werd. Dat ze op mijn 37e nog steeds zó goed voor me zorgt en de zorg voor mijn gezin erbij neemt, is een geschenk waarvoor ik haar nooit genoeg kan bedanken.”
Dit artikel staat in het Kek Mama Winterboek 2019.
Voor drukke gezinnen is een zorgeloze vakantie goud waard. Lorna koos daarom voor een volledig georganiseerde vakantie: wensenlijstje inleveren, koffers pakken en gáán. Maar hoe zorgvuldig ook geregeld, kwam er toch een verrassing om de hoek kijken die ze niet had zien aankomen…
Je hoopt dat je kind nooit gepest wordt. Maar ook niet dat het je eigen kind is die pest. Deze vader vertelt over precies zo’n situatie met zijn 11-jarige zoon. En zijn aanpak is er eentje waar veel ouders wat van kunnen leren.
Toen Rianne (29) voor het eerst van haar vriendengroep moeder werd, had ze niet verwacht dat dit zo’n grote impact zou hebben op de band met haar hechte groep vriendinnen. Toch is de vriendschap drastisch veranderd.
Nu de meivakantie achter de rug is, gaat het snel: nog maar twee maanden en dan begint de zomervakantie. Gaan jullie dit jaar voor weekje zon, zee en strand in Spanje of met de auto naar Zeeland? De eerste vraag die opborrelt bij het zoeken naar een vakantie is vaak: wat mag het kosten?
Ze zeggen weleens dat dochters vaak echte papa’s meisjes zijn. En dat zie je soms ook: hoe ze hem aankijken, hoe ze precies dezelfde grap maken als hij, of hoe ze net zo fel kunnen reageren als papa als de wifi eruit ligt.