Soms kom je er niet uit in je eentje en kun je wel wat hulp gebruiken. Elke week vertelt een moeder over haar dilemma.
Mijn oudste zoon is veertien en past soms op zijn jongere broertje (12) en stiefzusje (11) - ik betaal hem babysitgeld wanneer mijn vriend en ik uitgaan. Dat voelde in eerste instantie logisch: hij kan er met zijn leeftijd prima voor zorgen dat zijn broertje en stiefzusje zich die paar uur gedragen. Hij is beschermend, voelt zich verantwoordelijk en kookt zelfs al af en toe een simpele maaltijd als het moet. De twee jongsten poetsen op hun beurt netjes hun tanden en worden (naar mijn weten) op een fatsoenlijk tijdstip naar bed gestuurd. Mijn oudste zoon speelt vervolgens de rest van de avond op z'n Playstation. Eitje dus.
Lees ook
Deze foto's zijn hét bewijs dat een vader geen 'oppas' is >
Schuldgevoel
Toch bekroop mij afgelopen week een gevoel van schuld. Want als mijn zoons samen thuis zouden blijven (dus zonder hun stiefzusje), zou ik mijn oudste kind niets betalen. Zij vermaken zich immers prima met z'n tweeën. Door mijn jongste zoon géén geld te geven als ze alle drie thuisblijven, lijkt het wel alsof ik hem passeer - ondanks dat hij nog niet het verantwoordelijkheidsgevoel heeft om op zijn stiefzusje te passen.
Wat moet ik doen? Moet ik nu alleen mijn oudste betalen voor het babysitten, of ook mijn jongste, of gewoon helemaal niemand, omdat ze in deze dynamiek prima samen alleen thuis kunnen blijven?
Meer persoonlijke verhalen lezen? Volg Kek Mama op Facebook >
